Ένωση Μικρασιατών Μελισσίων: Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Ειδικό αφιέρωμα για τη Μικρασιάτισσα Τιμή για τη Μικρασιάτισσα γυναίκα.

Η Ένωση Μικρασιατών Μελισσίων, στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου της Δημοτικής Ενότητας Μελισσίων του Δήμου Πεντέλης, την Κυριακή 17 Μαρτίου 2019, πραγματοποίησε εκδήλωση στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας, με ειδικό αφιέρωμα στη Μικρασιάτισσα γυναίκα.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με «Τη Υπερμάχω» και τον ύμνο «Αγνή Παρθένε Δέσποινα», από τη χορωδία του σωματείου «Ύμνος και Παράδοση».

Η πρόεδρος της Ένωσης, Κ. Θεοφιλίδου-Δημητράκη, καλωσόρισε τους παριστάμενους και αναφέρθηκε στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών), στις συνθήκες καθιέρωσής της, στον στόχο της Ημέρας της Γυναίκας, που είναι τα ίσα δικαιώματα με τους άνδρες σε όλους τους τομείς.

Όπως υπνθύμησε, στις 8 Μαρτίου του 1857 έγινε μια μεγάλη διαμαρτυρία από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, με αίτημα τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχθηκαν με μανία πάνω στις εργάτριες, οι διαδηλώσεις βάφτηκαν στο αίμα, ενώ οι εργοδότες προχώρησαν σε ομαδικές απολύσεις.

Ακολούθησαν κι άλλοι αγώνες, διεκδικήσεις και κατακτήσεις δικαιωμάτων από τα γυναικεία και φεμινιστικά κινήματα, που άλλαξαν προς το καλύτερο τη ζωή όχι μόνο των γυναικών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Οι γυναίκες κατέκτησαν το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα ψήφου.

Η πρόεδρος τόνισε, επίσης, ότι υπάρχουν γυναίκες σε άλλες χώρες με μεγάλες ανισότητες εις βάρος των γυναικών, όπως στη Σαουδική Αραβία, όπου πρέπει να λαμβάνουν την άδεια από έναν άνδρα συγγενή τους για να εργαστούν, να παντρευτούν και μόλις από 6-1-2019 τέθηκε σε ισχύ νέα νομοθεσία η οποία επιβάλλει στα δικαστήρια να ειδοποιούν με γραπτό μήνυμα τις γυναίκες όταν οι σύζυγοί τους βγάζουν δικαστική απόφαση για διαζύγιο. Η ρύθμιση αναμένεται να βάλει τέλος στο φαινόμενο των «κρυφών διαζυγίων», την πρακτική, δηλαδή, οι σύζυγοι να βγάζουν διαζύγιο, χωρίς να ενημερώνουν τις γυναίκες τους

Στην Ελλάδα η πρώτη απεργία εργατών γυναικών έγινε στις 13 Απριλίου 1892 στον Πειραιά, στο εργοστάσιο υφαντουργίας των αδελφών Ρετσίνα. Το 1952 χορηγήθηκε στις Ελληνίδες δικαίωμα ψήφου και το 1955 απέκτησαν ευρύτερα πολιτικά δικαιώματα. Ωστόσο, εξακολούθησαν να βρίσκονται σε ισχύ νομικές διακρίσεις εις βάρος τους στην οικογένεια και στην εργασία, που είχαν ενσωματωθεί στον Αστικό Κώδικα του 1946. Τα αστικά και κοινωνικά δικαιώματα των γυναικών παρέμειναν περιορισμένα μέχρι την καθιέρωση της ισότητας των φύλων στο Σύνταγμα του 1975 και την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου τη δεκαετία του 1980.

Στα Γενικά Αρχεία του Κράτους υπάρχει μία ενδιαφέρουσα έκθεση «εκ γυναικός πηγάζει τα κρείττω» μέχρι το τέλος Απριλίου, όπου παρουσιάζονται πρωτογενείς πηγές για την πορεία των Ελληνίδων στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό, στην εργασία στον Αγώνα

Η ομιλήτρια της βραδιάς, κ. Έρη Σταυροπούλου, ομότιμος καθηγήτρια Νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφέρθηκε πολύ εύστοχα στη Μικρασιάτισσα γυναίκα μέσα από τρεις διακεκριμένες συγγραφείς με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία. Μίλησε γι’ αυτές τις δημιουργούς και κυρίως για τις ηρωίδες τους, ακριβώς για να δείξει τους αγώνες, τη δύναμη, την αντοχή, την επινοητικότητα, τις πολλές δραστηριότητες και μαζί τούς πολλαπλούς ρόλους της μητέρας, της συζύγου, της αγαπημένης, της εργαζόμενης, που βιώνουν για τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές τους οι μυθιστορηματικές γυναίκες στα βιβλία τους, στηριγμένες στα βιώματα των δημιουργών τους. Γιατί δεν πρέπει να λησμονήσουμε ότι η Μικρασιάτισσα και η Κωνσταντινοπολίτισσα γυναίκα δεν έζησε μόνο τους παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα, αλλά βίωσε μεγάλους κινδύνους στον τόπο της, επειδή ήταν υπό οθωμανική διακυβέρνηση, ενώ το 1922 διώχτηκε από την πατρίδα της, έγινε πρόσφυγας, φτωχή, ανέστια και χρειάστηκε να ξαναφτιάξει από την αρχή τη ζωή της, όπως επεσήμανε.

Με παραδείγματα από τα μυθιστορήματα «Λωξάντρα» (1962), της Μαρίας Ιορδανίδου, «Οι νεκροί περιμένουν» (1959), της Διδώς Σωτηρίου και «Οι αδελφές Ραζή» (2017), της Κατερίνας Ζαρόκωστα, η κ. Σταυροπούλου θέλησε να δείξει την ιδιαίτερη ποιότητα των γυναικών της Πόλης και της Μικρασίας, όπως τη βρίσκουμε αποτυπωμένη στα μυθιστορήματα αυτών των τριών συγγραφέων. Ο ελλαδικός πληθυσμός γνώρισε αυτές τις γυναίκες κυρίως όταν έφτασαν δυστυχισμένες πρόσφυγες στη χώρα μας. Δεν είναι άγνωστο ακόμη και στις μέρες μας τα τραγούδια και τα νούμερα της επιθεώρησης για τη Σμυρνιά, που καυχιέται για τα πλούτη και τα καλά που είχε στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, ενώ πλέον δεν της έχει απομείνει τίποτε. Ωραία τοποθετεί το ζήτημα αυτό η Κατερίνα Ζαρόκωστα από την πλευρά της δημιουργίας του μύθου, εξηγώντας το δικό της συγγραφικό ξεκίνημα, αλλά και συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν:

«Οι Έλληνες που ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922 και ρίζωσαν εδώ και έφτιαξαν περιουσίες και οικογένειες, δεν είχαν να δείξουν στα παιδιά τους το σπίτι ή την πόλη του παππού, τα πατρογονικά χωράφια. Αφού δεν μπορούσαν να τα δείξουν λοιπόν, τα διηγιόντουσαν. Αυτές οι αφηγήσεις ήταν φορτισμένες με τόση νοσταλγία και τόσο καημό που έδιναν πλούσια τροφή στη φαντασία.

»Ανήκοντας στην Τρίτη γενιά Μικρασιατών προσφύγων, άκουσα ιστορίες και από τους παππούδες και από τους γονείς μου. Μεγάλωσα με την εντύπωση – την πεποίθηση ίσως – ότι η αληθινή ζωή είναι αλλού. Κι όσο περνούσαν τα χρόνια, αυτό το “αλλού” δημιουργούσε μέσα μου ένα δικό του χώρο και ταυτόχρονα ένα θεμελιακό κενό που τίποτα δεν μπορούσε να το γεμίσει. Εκεί πήγε και φώλιασε η τέχνη. Έγραφα για να γεμίσω αυτό το κενό, για να μη νιώθω εξόριστη πάνω στη γη. Έγραφα για το σήμερα, για το τώρα, για τα ζητήματα που προβληματίζουν ένα νέο άνθρωπο. Κι οι ιστορίες των παππούδων κοιμόντουσαν όπως κοιμάται -αν κοιμάται! – το κρασί στο βαρέλι.

»Όταν άρχισαν να έρχονται στην Ελλάδα οι πρώτοι μετανάστες από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης […] οι παλιές ιστορίες ξύπνησαν. Ξύπνησαν οι παλιοί νεκροί. Ζητούσαν κάποιον να μιλήσει γι’ αυτούς. Για να μη νιώθουν ότι πήγε χαμένο το πέρασμα τους πάνω στη γη. Οι παλιοί Έλληνες πρόσφυγες ήρθαν και συνδέθηκαν με τους ξένους πρόσφυγες και μετανάστες που δέχεται σήμερα η Ελλάδα. Κι έκλεισε ο κύκλος».

«Για τους πρόσφυγες από τα ματωμένα χώματα ο κύκλος του δράματος έκλεισε εδώ και χρόνια. Ωστόσο, ο δρόμος για την αναγνώριση της συμβολής των γυναικών στην ιστορική πορεία του κόσμου είναι ακόμη μακρύς», είπε η κ. Σταυροπούλου και πρόσθεσε: «Για το παρόν και το μέλλον χρειάζεται πρώτα πίστη των ίδιων των γυναικών στην αξία τους και κατόπιν αδιάκοπες και κάθε είδους επισημάνσεις προς την πολιτεία, την εκπαίδευση, τους εργασιακούς χώρους, αλλά και προς κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής ώστε να γίνει κατανοητή και σεβαστή η ουσιαστική ισότητα των δύο φύλων. Προς την κατεύθυνση αυτή η λογοτεχνία συνεχίζει να διαδραματίζει ένα ουσιαστικό ρόλο».

Η βραδιά, που σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία, διανθίστηκε με παραδοσιακά τραγούδια από τη χορωδία του σωματείου «Ύμνος και Παράδοση», υπό τη διεύθυνση του κ. Χαρίτωνα Γραικού και με τους ήχους από το τουμπελέκι του κ. Ευριπίδη Αρμπηλιά.

Στο τέλος λόγω της Ημέρας της Γυναίκας, στις γυναίκες χορωδούς προσφέρθηκε ένα γαρύφαλλο από την πρόεδρο και την κ. Αιμιλία Λεονταρίτου.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι δημοτικοί σύμβουλοι στον Δήμο Πεντέλης Δήμητρα Κεχαγιά και Γεωργία Μητροπούλου, η κ. Αιμιλία Λεονταρίτου, μέλος του Δ.Σ του ΟΚΠΑ Πεντέλης, η κ. Κική Μπάρα, πρώην μέλος του Δ.Σ. του ΟΠΑΘ Δήμου Πεντέλης, ο κ. Κώστας Δημητράκης, πρώην πρόεδρος της ΔΑΕΜ Μελισσίων, η κ. Μαρία Μενεγάκη, ομότιμος καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η συγγραφέας Κατερίνα Ζαρόκωστα, η κ. E. Βλυσίδου-Λεονταρίδου, πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλίας Εθνών (ΣΦΕ), η κ. Βιβή Μπάγιου-Μαυροπούλου, πρόεδρος της Πνευματικής Πολιτιστικής και Κοινωνικής Κίνησης Βορείων Προαστίων, η κ. Γρηγορία Μπέη, εκ μέρους της Κυπριακής Εστίας, ο κ. Χρ. Κάζος, πρόεδρος του Συνδέσμου Μικρασιατών, Γκιουλπαξιωτών «Νέα Ροδώνη.

Χορηγοί της εκδήλωσης: Είδη Σπιτιού-Μπάνιο-Θέρμανση, Φωτισμός, Ecosales-Ecolight Μαυρόπουλος Παναγιώτης, Παλμός Καλλέργης Γεώργιος Αθλητικά Είδη, S/M Σκλαβενίτης και άλλοι ανώνυμοι.

Χορηγοί επικοινωνίας: Αθμόνιον Βήμα, Αμαρυσία, Θέση, Ενυπόγραφα, Ermis press, Παρατηρητήριο Αμαρουσίου, Ραδιοφωνικός σταθμός 89,5 της Εκκλησίας της Ελλάδος.