Δήμος Χαλανδρίου: Η λάσπη που ρίχνουν δεν πιάνει σε αυτήν τη διοίκηση

Στη νέα ανακοίνωση της παράταξης Χαλάνδρι Σε Δράση, με την οποία συντηρεί τους υψηλούς τόνους σχετικώς με τον ακυρωθέντα πλέον διαγωνισμό για το Αδριάνειο Υδραγωγείο, απαντά η δημοτική αρχή, εξαπολύοντας προσωπική επίθεση στην επικεφαλής Κρίστη Αγαπητού.

Η διοίκηση του Δήμου αναρωτιέται «αν η Κρ. Αγαπητού θα τολμούσε να ψελλίσει ενώπιον της εποπτεύουσας ευρωπαϊκής αρχής του προγράμματος Cultural Hidrant την αντίληψή της ότι οι ασφαλιστικές δικλείδες στην υλοποίηση μεγάλων και απαιτητικών έργων συνιστούν “φωτογραφικό διαγωνισμό”», κάνοντας αναφορές με σοβαρές «αιχμές» για τη δική της θητεία στην αντιδημαρχία Οικονομικών, επί της προηγούμενης διοίκησης.

Ειδικότερα, στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Η λάσπη που ρίχνουν, τελευταίο καταφύγιο των απελπισμένων, δεν πιάνει πάνω σ’ αυτή τη διοίκηση» η δημοτική αρχή αναφέρει:

«Συνεχίζει την γκεμπελική τακτική του “πες – πες κάτι θα μείνει” η κ. Αγαπητού. Η ίδια και η παράταξή της μπορούν να συνεχίσουν να παριστάνουν ότι τους μοιάζουμε.

Όμως, ήταν η κ. Αγαπητού, που ως αντιδήμαρχος Οικονομικών του κ. Κουράση… κατάφερε το ακατόρθωτο κατά τη θητεία της, δηλαδή να χάσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εσόδων, κάνοντας τα στραβά ματιά σε δεκάδες μεγάλες επιχειρήσεις, που εξακολουθούσαν για χρόνια να μην χρεώνονται τα πραγματικά τέλη.

Ήταν η κ. Αγαπητού που υπηρέτησε μία διοίκηση, η οποία συστηματικά απεμπόλησε ενοίκια από δημοτικά ακίνητα και ειδικεύτηκε σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς.

Δυστυχώς γι’ αυτούς η ιστορία των διοικήσεων Κουράση – Ζαφειρόπουλου έχει καταγραφεί και ο λαός της πόλης την έχει αποτιμήσει ήδη δύο φορές. Η λάσπη που ρίχνουν, τελευταίο καταφύγιο των απελπισμένων, δεν πιάνει πάνω σ’ αυτή την διοίκηση.

Υ.Σ.1: Αναρωτιόμαστε αν θα τολμούσε η κ. Αγαπητού να ψελλίσει ενώπιον της εποπτεύουσας ευρωπαϊκής αρχής του προγράμματος Cultural Hidrant την αντίληψή της ότι οι ασφαλιστικές δικλείδες στην υλοποίηση μεγάλων και απαιτητικών έργων συνιστούν “φωτογραφικό διαγωνισμό”.

Υ.Σ.2: Εκτός αν πιστεύει πραγματικά ότι το “δίκιο των εργολάβων” τεχνικών έργων, που θέλουν ασυδοσία σε ό,τι αφορά τα συνδικαλιστικά και εργατικά δικαιώματα, που δεν θέλουν περιττές δεσμεύσεις στην παροχή μέτρων ασφαλείας, απαγόρευσης παιδικής εργασίας,απλήρωτης υπερωριακής απασχόλησης κ.λπ., υπερισχύει των ευρωπαϊκών κανόνων για την υλοποίηση τεχνικών έργων.

Δεν θα μας προκαλούσε βέβαια και ιδιαίτερη έκπληξη αν ισχυριζόταν κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι προέρχεται από μία παράταξη που ως κυβέρνηση σήμερα έχει πλήρως και συνειδητά αποδομήσει την εργατική νομοθεσία».