«Έφυγε» ο Ντέμης Ρούσσος

Ο Ντέμης Ρούσσος, ένας θρύλος της διεθνούς και της ελληνικής μουσικής, πέθανε τα ξημερώματα της Κυριακής 25 Ιανουαρίου 2015 σε ηλικία 69 χρονών στο νοσοκομείο Υγεία στην Αθήνα όπου νοσηλευόταν.

Ο Ντέμης Ρούσσος (Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος) γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου και μεγάλωσε. Οι γονείς του, Γεώργιος και Όλγα – Έλληνες της Αιγύπτου, έχασαν τα πάντα και ήρθαν στην Ελλάδα με τις αναταραχές του Σουέζ. Η μητέρα του, ήταν γνωστή καλλιτέχνης με το ψευδώνυμο Νέλλη Μασλούμ.

Συγκροτήματα – καριέρα

Μετά από την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, συμμετείχε σε διάφορα μουσικά συγκροτήματα αρχίζοντας με τους «The Idols» σε ηλικία 17 χρόνων. Αργότερα πήγε με τους «We Five» χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Στο ευρύτερο ακροατήριο έγινε γνωστός το 1968 με το συγκρότημα «Aphrodite΄s Child», αρχικά στα φωνητικά και αργότερα ως μπασίστας. Το διακριτικό φωνητικό του ύφος προώθησε το συγκρότημα σε διεθνή επιτυχία, ιδιαίτερα με τη συμμετοχή του στον δίσκο «666», ο οποίος έγινε κλασική επιτυχία.

Μετά από τη διάλυση των «Aphrodite΄s Child», συνέχισε διάφορες σποραδικές ηχογραφήσεις. Από τη συνεργασία του με τον άλλο διάσημο φίλο του, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, κυκλοφόρησαν το 1970 τον δίσκο «Sex Power», και το 1977 το «Magic». Η επιτυχέστερη συνεργασία τους ήταν το «Race to the End», μια φωνητική προσαρμογή του μουσικού θέματος από το βραβευμένο με Όσκαρ «Οι Δρόμοι της Φωτιάς», που κυκλοφόρησε και στα ισπανικά με τον τίτλο «Tu Libertad». Το 1982 ο Ρούσσος πήρε μέρος με έκτακτη συμμετοχή στο soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας «Blade Runner».

Σόλο καριέρα

Ο Ρούσσος άρχισε σόλο καριέρα μετά από τη διάλυση των «Aphrodite΄s Child», αρχίζοντας με το τραγούδι «We Shall Dance». Αρχικά χωρίς ανταπόκριση, περιόδευσε στη νότια Ευρώπη και έγινε σύντομα ευρύτερα γνωστός ως κορυφαίος τραγουδιστής. Η σταδιοδρομία του έφτασε στο ζενίθ τη δεκαετία του ΄70 με πολλούς δίσκους που έγιναν επιτυχίες. Το «Forever and Ever» ανέβηκε σε πολλά ευρωπαϊκά charts το 1973.

Το 1974 κυκλοφορεί το «White Sails», μια αγγλική διασκευή του τραγουδιού «Άσπρα, Κόκκινα, Κίτρινα, Μπλε» από τον δίσκο «Συνοικισμός Α΄» του 1972, σηματοδοτώντας μια σύντομη περίοδο συνεργασίας του τραγουδιστή με τον συνθέτη Δήμο Μούτση, ο οποίος θα ακολουθήσει στη συνέχεια ένα μοναχικό μουσικό σταυροδρόμι με έντονες επιρροές από βετεράνους της ροκ και της φολκ, όπως ο Eric Clapton, η Joni Mitchell και ο Paul Simon.

Ακολούθησαν τα «My Friend the Wind», «My Reason», «Velvet Mornings», «Goodbye My Love, Goodbye», «Someday Somewhere» και «Lovely Lady of Arcadia». Το 1980 είχε επιτυχία με το «Lost in Love» των Air Supply το οποίο τραγούδησε ντουέτο μαζί με τη Florence Warner και με τον Dick Morrissey στο σαξόφωνο. Επανακυκλοφόρησε τα τραγούδια του σε διάφορες γλώσσες και είχε επιτυχία στις χώρες της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής. Στην Αμερική το LP «Demis» έγινε χρυσός δίσκος.

Μετά από μια περίοδο σιωπής

Το 1982 εξέδωσε το βιβλίο «A Question of Weight» («Είναι θέμα βάρους»), μαζί με τη Veronique Skawinska, στο οποίο ασχολήθηκε αμερόληπτα με το θέμα της παχυσαρκίας. Μετά από μια περίοδο σιωπής και κλινικής κατάθλιψης τη δεκαετία του ΄80, επανήλθε το 1993 με το «Insight» (γνωστό και ως Morning has Broken) και συνεργάστηκε με την ολλανδική εταιρεία BR Music για την παραγωγή των δίσκων «Immortel», «Serenade» και «In Holland», χρησιμοποιώντας ποικίλα εθνικά και ηλεκτρονικά στυλ. Συνεχίζοντας τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες, την άνοιξη του 2002 έκανε μια επιτυχημένη περιοδεία στην Αγγλία.

Τον Σεπτέμβριο του 2013, παρασημοφορήθηκε από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, σε τελετή η οποία έλαβε χώρα στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα.

Πηγή: naftemporiki.gr