Πέθανε ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Βόγλης

Ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Γιάννης Βόγλης, πέθανε την Τετάρτη σε ηλικία 79 ετών.

Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1937. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.

Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στη θεατρική παράσταση “Η άνοδος του Αρτούρο” το 1961, υπό τη σκηνοθεσία του Καρόλου Κουν.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία “Οι Υπερήφανοι”.

Έγινε γνωστός από την ταινία “Κορίτσια στον ήλιο” το 1968, ενώ σημαντική ερμηνεία του υπήρξε στην ταινία “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” του Βασίλη Γεωργιάδη.

Εργάστηκε κυρίως στο θέατρο, όπου και συνεργάστηκε με πρωταγωνιστές όπως ο Μάνος Κατράκης, η Έλλη Λαμπέτη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης κ.ά. Υπήρξε βασικό στέλεχος του ΚΘΒΕ.

Την δεκαετία του 1980 ήταν μέλος του θιάσου «Ανατολή». Σημαντικές παραγωγές του ήταν οι “Καπετάν Μιχάλης”, “Αλέξης Ζορμπάς”, “Ελλάδα-Ρίτσος Μακρυά Πορεία” (Πολυθέαμα), “Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ”, “Αγαπημένε μου Παππού”, “Προμηθέας Δεσμώτης” του Αισχύλου και περιόδευσε στην Ελλάδα, την Κύπρο, τον Καναδά με μεγάλη επιτυχία. Είχε πάρει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις ως αφηγητής, ενώ έχει ασχοληθεί επίσης και με τη σκηνοθεσία.

Συνεργάστηκε με το Θέατρο «Πράξη» της Μπέτυς Αρβανίτη. Κάποια έργα στα οποία έπαιξε είναι: “Ο Φερνάντο Κραπ μου Έγραψε ένα Γράμμα”, “Η Κυρία από τη Θάλασσα” σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη, “Μια Πιθανή Συνάντηση”, “Η Επιστροφή” του Χ. Πίντερ.

Στον κινηματογράφο είχε πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες. Ανάμεσα τους οι: “Ερόικα” (1960), Οι υπερήφανοι (1962), “Η παγίδα” (1962), “Πετώντας με τον άνεμο” (1963), “Σταυραετοί” (1963), “Ο κράχτης” (1964), “Βρώμικη πόλις” (1965), Καταιγίδα (1965), “Κατηγορώ τους ανθρώπους” (1965), “Το φυλαχτό της μάνας” (1965), “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” (1965), “Ξεχασμένοι ήρωες” (1966), “Πετώντας με τον άνεμο” (1966), “Επιχείρησις Δούρειος Ίππος” (1966), “Έρωτες στη Λέσβο” (1967), “Ο 13ος” (1967), “Κορίτσια στον ήλιο” (1968), “Οι άνδρες δεν λυγίζουν ποτέ” (1968), “Ραντεβού με μια άγνωστη” (1968), “Ένας μάγκας στα σαλόνια” (1969), “Beautiful people” (2001) κ.ά.

Επίσης είχε συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, όπως: “Της Αγάπης Μαχαιριά” (2006-2007), “Ακροβατώντας” (2003), “Η αγάπη ήρθε από μακριά” (2002), “Κάτω από την Ακρόπολη” (2001), “Έρωτας κλέφτης” (2000), “Σύνορα αγάπης” (1999), “Άγγιγμα ψυχής” (1998), “Ψίθυροι καρδιάς” (1997), “Ανατομία ενός εγκλήματος” (1992-1995, επεισόδια «Νύχτα τρόμου», «Σόνια Κρίλοβιτς»), “Μια ζωή για την Έλσα” (1995), “Μοιραίο πάθος” (1995), “Τμήμα Ηθών” (1992), “Άφρικα” (1992), “Η δίψα” (1990) κ.ά.

Ο Γιάννης Βόγλης είχε τιμηθεί από διάφορες πόλεις Ελλάδας και Κύπρου.

Την περίοδο 2000-2005 πήγε στην Κύπρο όπου διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στους Οργανισμούς ΕΘΑΛ της Λεμεσού και του Θεάτρου Σκάλα της Λάρνακας. Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων τις παραγωγές “Βασίλης Τσιτσάνης”, “Φονιάς”,  “Αδελφοί Καραμαζόφ” κ.ά.

Το Ποτάμι σε ανακοίνωσή του αναφέρει: «Ο Γιάννης Βόγλης που μας άφησε σήμερα δεν ήταν μια τυπική περίπτωση υπηρέτη της Τέχνης. Ενσάρκωσε μεγάλους ρόλους στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο και υπηρέτησε την Τέχνη του χωρίς εκπτώσεις. Αλλά δεν σνόμπαρε και το καλό μαζικό σινεμά. Γιατί όπως είχε πει και ο ίδιος, ως γνήσιος εργάτης της Τέχνης, χρειάστηκε να ξεπληρώσει και τα προσωπικά του χρέη.

»Μας αφήνει παρακαταθήκη εκτός από το Χρέος προς την Τέχνη και τη διακριτική, πιστή και ανυστερόβουλη στράτευσή του στις μεγάλες αξίες της Δημοκρατίας και της Κεντροαριστεράς. Δε νομίζουμε ότι ο ίδιος θα έκανε διακρίσεις ανάμεσα στους ρόλους που ερμήνευσε. Αλλά θα μας επέτρεπε ίσως να ξεχωρίσουμε αυτόν του Δημήτρη Μαρκουζή στην “Αντίστροφη Μέτρηση”. Του ανυποχώρητου στις αξίες του καθηγητή που επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ελλάδα για να υπηρετήσει την πατρίδα του και τον λαό του. Και που το σύστημα που δεν ανέχεται τους άξιους τον πολεμά -πόσο τραγικά επίκαιρο.

Στους οικείους του απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.»

Πηγή: in.gr