Χρήστος Κασίμης: Το ΚΚΕ είναι ο μόνος πόλος λαϊκής αντιπολίτευσης

Με στόχο να ενημερώσει τους αναγνώστες του ενόψει των Εθνικών Εκλογών του 2019, το ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ δίνει τον λόγο σε υποψηφίους βουλευτές της εκλογικής περιφέρειας του Βορείου Τομέα Αθηνών, τον οποίο και καλύπτει ειδησεογραφικά, προκειμένου να εκθέσουν τις απόψεις και τις θέσεις τους για όσα έγιναν, αλλά και όσα απαιτούνται να γίνουν στον τόπο μας.

Στο πλαίσιο αυτό, θέσαμε υπόψη τους 5 ερωτήματα, τα οποία και τους καλούμε να απαντήσουν εκφράζοντας το πλαίσιο των αρχών που χαρακτηρίζει τους κομματικούς χώρους που εκπροσωπούν.

Ακολουθούν οι απαντήσεις του υποψηφίου βουλευτή με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος Χρήστου Κασίμη:

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το διακύβευμα των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου 2019, που θα πρέπει να έχει κάθε ψηφοφόρος στο μυαλό του καθώς προσέρχεται στην κάλπη;

Το βέβαιο είναι ότι την 8η Ιουλίου δεν έχουμε να περιμένουμε μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, μετά και την τραγική διάψευση των αυταπατών του «αριστερού κυβερνητισμού» που πρόσφερε απλόχερα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό που κρίνεται και είναι μείζον την 7η Ιουλίου – και αυτό θα πρέπει να έχει στο μυαλό του ο κάθε ψηφοφόρος – είναι να αναδειχθεί ένας ισχυρός πόλος λαϊκής αντιπολίτευσης, ο οποίος θα εμψυχώσει τον κόσμο της εργασίας, θα στηρίξει τους επερχόμενους λαϊκούς αγώνες και θα σταθεί και με την κοινοβουλευτική του δράση δίπλα στα προβλήματα του αγωνιζόμενου Λαού. Να σκεφτεί ότι μπορεί να ενισχυθεί η προοπτική της κοινωνικής ευημερίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Αυτόν τον ρόλο μπορεί και έχει αποδείξει ότι μπορεί να τον υπηρετήσει ένα ΚΚΕ ισχυρό στη Βουλή και στους λαϊκούς αγώνες.

Το ΚΚΕ , άλλωστε, να προσθέσω, έχει επεξεργασμένο σχέδιο για το σήμερα και το αύριο. Ένα σχέδιο που μπορεί να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αν ο λαός αποφασίσει να πάρει στα χέρια του τα «κλειδιά» της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας.

Αν σας ζητούσαμε να μας εκτιμήσετε τον βαθμό εμπιστοσύνης των πολιτών προς τα υπάρχοντα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, χρησιμοποιώντας μία κλίμακα από το 1 έως το 10, ποιον αριθμό θα επιλέγατε και για ποιον λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Η ερώτησή σας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και κρίσιμη. Αλήθεια μπορεί να έχουν οι πολίτες εμπιστοσύνη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ παρουσιαζόταν ως αριστερή, ως δύναμη ανατροπής, και τελικά κυβέρνησε με «δεκανίκι» τους δεξιούς ΑΝ.ΕΛ. του κ. Καμμένου, με τη συνδρομή τους έφερε στη χώρα το τρίτο μνημόνιο, την υποθήκευσε για 99 χρόνια και τη βύθισε στην επιτροπεία μέχρι το 2060; Μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε μια, δήθεν, αριστερή κυβέρνηση που αγκιστρώθηκε στην εξουσία, έχοντας στους κόλπους της καραμπινάτους δεξιούς, ακροδεξιούς, ρετάλια της σοσιαλδημοκρατίας και περιφερόμενους οπορτουνιστές; Μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε αυτούς που μετήλθαν τις γνωστές μεθόδους εξαγοράς συνειδήσεων, οι οποίες υπήρξαν παγιωμένες τακτικές της δεξιάς παράταξης κατά τη μεταπολίτευση;

Από την άλλη, τα προγράμματα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Νέας Δημοκρατίας είναι πλήρως ενταγμένα στις «μνημονιακές» και «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις των «ματωμένων» πλεονασμάτων και της αυστηρής εποπτείας.

Άλλωστε, το πρόγραμμα που εφάρμοσε στην πράξη ο ΣΥΡΙΖΑ θα θελήσει να προωθήσει και η Νέα Δημοκρατία, θεωρώντας ότι η «νομιμοποίηση» που της παρείχε ο ΣΥΡΙΖΑ θα της εξασφαλίσει μια κάποια λαϊκή ανοχή.

Αυτό το πρόγραμμα, μην αμφιβάλλετε, ότι πιθανότατα θα είναι η «συγκολλητική ουσία» μιας μεθαυριανής πιθανής κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ τους, με διάφορους πρόθυμους μπαλαντέρ.

Εμείς πιστεύουμε ότι τα κόμματα αυτά παίζουν συγκεκριμένο αντιλαϊκό ρόλο, παρά τις όποιες επουσιώδεις μικροδιαφορές τους και τις γνωστές κάλπικες αντιπαραθέσεις τους.

Το πιο σημαντικό είναι ότι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ., του ΚΙΝ.ΑΛ. και των άλλων αστικών κομμάτων έχει έναν καθοριστικό κοινό παρανομαστή: Στήριξη των λίγων του μεγάλου κεφαλαίου με νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές και με φρούδες ελπίδες προς τον Λαό ότι μπορεί να περισσέψει κάνα ξεροκόμματο και για εκείνον από την πίτα.

Τώρα, σχετικά με το κόμμα-συμπλήρωμα του αστικού πολιτικού σκηνικού, που έφτασε στο κατώφλι της ευρωβουλής, το ΜΕΡΑ25, του κ. Βαρουφάκη, τι να πρωτοπεί κανείς; Εκτός του ότι οι θέσεις του σε πολλές περιπτώσεις είναι αντιλαϊκότερες από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2010 – 2014, σαν και αυτή που λέει για τον ΕΝΦΙΑ να παραμείνει, αλλά να εισπράττεται από τους δήμους, πρόκειται για ένα προσωποπαγές κόμμα που ο επικεφαλής του έφερε τον Φλεβάρη του 2015 την παράταση της δανειακής σύμβασης, διαφήμιζε τα καλά του 70% του μνημονίου και σήμερα, ανάμεσα στις «φιλελεύθερα κομμουνιστικές» ακροβασίες του, δεν παραλείπει πριν απ’ όλα να εξωραΐζει την Ευρωπαϊκή Ένωση, να προωθεί την ταξική συνεργασία, ακόμη και στα σεμινάρια που πρόθυμα τον καλούν «αναξιοπαθούντες» κεφαλαιούχοι σαν την «Barclays Bank» και δεν συμμαζεύεται.

Άλλωστε τι εμπιστοσύνη να δείξει ο ελληνικός λαός σε ένα κόμμα που ο επικεφαλής του σε τρεις διαφορετικές συνεντεύξεις εκφράζει τρεις τελείως διαφορετικές μεταξύ τους θέσεις για το θέμα των τουρκικών γεωτρήσεων στο Αιγαίο; Στη μία αναφέρει ότι για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος δεν θα πρέπει να γίνουν γεωτρήσεις στο Αιγαίο, στη δεύτερη ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεκμετάλλευση με την Τουρκία των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και στην τρίτη ότι σε περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει μονομερώς σε δημιουργία γεωτρήσεων, κάτι τέτοιο θα αποτελέσει casus belli.

Σαν κερασάκι στην τούρτα, δε, δηλώνει ευθαρσώς ότι θα συνεργαζόταν τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη Ν.Δ.

Η τακτική βέβαια εμφάνισης κομμάτων αναχωμάτων της λαϊκής δυσαρέσκειας είναι παλιά και δοκιμασμένη. Η ΔΗΜ.ΑΡ., το ΠΟΤΑΜΙ, η Ένωση Κεντρώων, στο ξεκίνημά του το ΔΗΚΚΙ είχαν παίξει αυτόν τον ρόλο.

Όπως καταλαβαίνετε στρατηγικές διαφορές δεν υπάρχουν. Οι διαφορές τους βρίσκονται στο με ποιον επιχειρηματικό όμιλο βρίσκεται το κάθε κόμμα. Βρίσκονται στον ανταγωνισμό ποιος θα βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία. Η οξύτητα της διαπάλης μεταξύ τους εκφράζει τον ανταγωνισμό και διαφορετικά συμφέροντα των ξεχωριστών ομίλων, για το ποιος θα έχει πιο ισχυρή εκπροσώπηση στη Βουλή.

Τώρα δεν συζητάμε καν ότι ο λαός δεν θα πρέπει να επιδείξει καμία εμπιστοσύνη ούτε στο νεοναζιστικό μόρφωμα των δολοφόνων της Χ.Α., ούτε σε κόμματα που δεν είναι μεν νεοναζιστικά, αλλά είναι ακροδεξιά, ξενοφοβικά και ρατσιστικά, όπως το κόμμα του κ. Βελόπουλου.

Στον αντίποδα, το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια δεν κορόιδεψε τον λαό, του μίλησε πάντα με τη γλώσσα της αλήθειας.

Λέμε ξεκάθαρα ότι ο Λαός δεν θα πρέπει να τους έχει καμία μα καμία εμπιστοσύνη.

Τον καλούμε να εμπιστευτεί το ΚΚΕ που την επόμενη ημέρα αυτό που υπόσχεται είναι ότι θα σταθεί δίπλα του και με την κοινοβουλευτική του δράση και στους αγώνες του, για να μην τους αφήσει να στηρίξουν τον ευρωμονόδρομο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και να εφαρμόσουν όσα έχουν συνυπογράψει και τους ζητάνε οι δανειστές.

Ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος, ποια θεωρείτε ως τα 5 μείζονα ζητήματα της επικαιρότητας που θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα και κατά προτεραιότητα η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές;

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει από το ερώτημά σας είναι ένα: Μείζονα ζητήματα για ποιους;

Εμείς θεωρούμε ότι είτε προκύψει, όπως διαφαίνεται, μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, είτε μια κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία, είτε ακόμα και να προέκυπτε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με ή χωρίς άλλους προθύμους, θα νοιαστεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων!

Άλλωστε, φαίνεται να επικρατεί ένας ιδιότυπος ανταγωνισμός μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα προγράμματά τους ενόψει των εκλογών της 7ης Ιούλη. Διαγωνίζονται στον ρόλο μαθητή για το ποιος από τους δύο θα δώσει καλύτερο γραπτό στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ).

Η Ν.Δ. άλλωστε κατηγόρησε για αντιγραφή τον ΣΥΡΙΖΑ από το δικό της πρόγραμμα. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ τόνιζε, δε, ότι δεν είναι ακριβώς έτσι κι ότι πολλά από όσα προτείνει η Ν.Δ. τα έχει νομοθετήσει ήδη.

Να δούμε όμως δύο καραμπινάτα παραδείγματα:

Ο ΣΕΒ προτείνει 30% συνδυαστική μείωση φορολογίας σε επιχειρήσεις σχετικά με τον φόρο κερδών και τις ασφαλιστικές εισφορές.

Η Ν.Δ. προτείνει μείωση του φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη από 29% στο 20% σε δύο φάσεις, με παράλληλη μείωση του φόρου στα μερίσματα στο 5%, από 10% σήμερα, αλλά και θέσπιση υπεραποσβέσεων στις νέες επενδύσεις παγίων, σε ποσοστό μέχρι 200%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 29% στο 25%, ξεκινώντας από φέτος. Νομοθέτησε τη μείωση της φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών στο 10% από 15%, ενώ προτείνει παράλληλα και την αύξηση συντελεστή αποσβέσεων στο 150%.

Την ίδια ώρα η φορολογία για τα λαϊκά νοικοκυριά και για τους μικρούς και μεσαίους επαγγελματίες αυξάνεται διαρκώς έμμεσα ή και άμεσα.

Ο ΣΕΒ προτείνει μείωση μη μισθολογικού κόστους εργασίας σχετικά με τις ασφαλιστικές εισφορές και τη φορολογία εισοδήματος, καθώς και κρατική επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέες προσλήψεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε ήδη την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους μέχρι 25 ετών, ενώ προτείνει και την κρατική επιδότηση στο 25% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για το 2020, για τους νέους μέχρι 29 ετών.

Η Ν.Δ. προτείνει τη μείωση «μη μισθολογικού κόστους» μέσα από τη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού, μειώνοντας τις εισφορές στην κύρια σύνταξη από το 20% στο 15% εντός 4ετίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, προτείνει και χαμηλότερες εισφορές για επιχειρήσεις που είναι ασφαλιστικά συνεπείς, με την εισαγωγή του Λευκού Μητρώου Επιχειρήσεων.

Άρα, ποια κυβέρνηση από αυτές που φαίνεται ότι θα προκύψουν θα νοιαστεί αλήθεια για την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία;

Οι δικές μας προτάσεις φαίνονται στις έξι προτάσεις νόμου και στις δεκάδες τροπολογίες που έφερε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στη Βουλή το διάστημα 2015 έως και τον Ιούνη του 2019. Το διάστημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δηλαδή.

Εμείς αυτό που λέμε ως ΚΚΕ είναι ότι θα έπρεπε να ενισχυθούν οι δαπάνες για την Παιδεία, την Υγεία. Να νομοθετηθεί, όπως προτείναμε, η αύξηση του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, να επανέλθει η 13^η και 14^η σύνταξη και ο 13^ος και 14^ος μισθός, να αποκατασταθεί το ΕΚΑΣ, να δοθεί δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα σε όσους διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, να υπογραφεί Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και Κλαδικές Συμβάσεις, να υπάρξουν μέτρα ενίσχυσης των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, βιοτεχνών και εμπόρων, όπως η επανένταξή τους στο αφορολόγητο όριο, όπως ισχύει για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους κ.ά.

Αυτές οι προτάσεις είναι ρεαλιστικές! Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, να προχωρούν στην αγορά πανάκριβων στρατιωτικών εξοπλισμών για χάρη του ΝΑΤΟ, να κάνουν επενδύσεις για χάρη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και να μην γίνονται ούτε τα βασικά για τη λαϊκή οικογένεια και τον μικρό επαγγελματία!

Αν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση από τις επερχόμενες εκλογές, πόσο εφικτό βλέπετε να υπάρξει συνεργασία μεταξύ κομμάτων, ώστε να μην οδηγηθούμε εκ νέου στις κάλπες;

Στις 7 Ιούλη, είτε βγει κυβέρνηση αυτοδύναμη είτε συνεργασίας, θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο με τις δεσμεύσεις των τριών μνημονίων και του τελευταίου που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλωστε, παρότι η τωρινή κυβέρνηση λέει ότι έχουμε βγει από τα μνημόνια με τις «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις που έχει υπογράψει, με την εποπτεία της τρόικας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των υπολοίπων εταίρων της, μας έχει δεμένους χειροπόδαρα.

Είναι δεδομένο ότι θα έχουμε τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060. Και, άλλωστε, όλα τα άλλα κόμματα, η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛ., αλλά και άλλα μικρότερα κόμματα, εκτός του ΚΚΕ, ορκίζονται σε αυτή την κατεύθυνση.

Δεν πιστεύουμε λοιπόν πως θα είναι δύσκολο να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας, αργά ή γρήγορα, καθώς δεν υπάρχουν στρατηγικές διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων αυτών. Υπάρχει μια πιθανότητα μόνο να αργήσει να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας ή και να οδηγηθούμε στις κάλπες για λόγους τακτικής: π.χ. αν η Ν.Δ. δει ότι χάνει την αυτοδυναμία για λίγες μονάδες.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ελπίδα για την επόμενη ημέρα βρίσκεται μόνο στην ενίσχυση του εργατικού ειδικότερα και του λαϊκού κινήματος γενικότερα.

Διανύουμε τον 10ο χρόνο οικονομικής κρίσης και ακόμη ο μέσος Έλληνας υφίσταται σοβαρές πιέσεις εξαιτίας της. Ποιες θεωρείτε ότι είναι οι ευθύνες του κόμματος που εκπροσωπείτε τόσο στο ξέσπασμα αυτής της κρίσης, όσο και στη μη αντιμετώπισή της μέχρι σήμερα;

Το ΚΚΕ ούτε συνεργάστηκε, ούτε ποτέ συναίνεσε και μάλιστα επισήμαινε σταθερά τις επιπτώσεις που θα έχει για τα λαϊκά νοικοκυριά και την πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία γενικότερα η καπιταλιστική κρίση.

Ξέρετε καλά ότι εδώ και χρόνια προβλέψαμε και προειδοποιήσαμε ότι θα ερχόταν οικονομική κρίση, η οποία στην Ελλάδα θα ήταν πολύ πιο βαθιά.

Η κρίση είναι σε εξέλιξη ακόμα, βαθαίνει και οξύνεται και θα κρατήσει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι λεγόταν και λέγεται από τα εκάστοτε κυβερνητικά χείλη. Το ΚΚΕ προειδοποιεί ότι όταν επέλθει η ανάκαμψη, αυτή θα είναι αδύνατη, θα συνοδεύεται από εκτεταμένη ανεργία, πληθωρισμό και φτώχεια.

Γνωρίζαμε σε βάθος πώς λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα. Δεν αιφνιδιαστήκαμε. Είχαμε επεξεργασμένες θέσεις και έτσι αποκαλύψαμε και αναδείξαμε διεκδικητικούς στόχους υπέρ του λαού, με συγκεκριμένη και καθαρή πολιτική γραμμή, χωρίς καμία ταλάντευση.

Η άμεση αντίδρασή μας, με λαϊκές κινητοποιήσεις, σίγουρα δυσκόλεψε την ακόμα πιο γρήγορη λήψη μέτρων.

Προβληματίσαμε νέες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις.

Είχαμε άμεση παρέμβαση υπέρ εργαζομένων και οικογενειών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα, καλλιεργήσαμε κλίμα αλληλεγγύης, εμπνεύσαμε πνεύμα αγώνα, αντίστασης σε νέες λαϊκές δυνάμεις, σε νέους και νέες.

Αν το ΚΚΕ κρατούσε στάση υποχώρησης, συμμόρφωσης και υποταγής, είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα σήμερα, και κυρίως δεν θα υπήρχε ελπίδα για το αύριο.