Ο ανασχηματισμός και το «άδειο σακάκι» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Εδώ και λίγα 24ωρα η κυβέρνηση ανασχηματίστηκε, σε μια προσπάθεια του Έλληνα πρωθυπουργού να «φρεσκάρει» το επιτελείο του και να δώσει την αίσθηση ότι κάτι αλλάζει. Ωστόσο, η αλλαγή προσώπων χωρίς αλλαγή πολιτικής, ελάχιστα θα συνεισφέρει στην προδιαγεγραμμένη -τουλάχιστον στη βάση των μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεων- εκλογική ήττα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., όποτε και να στηθούν οι κάλπες. Κι αυτό γιατί το πρόβλημα της σημερινής κυβέρνησης δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά η άνευ έρματος πολιτική που ακολουθεί.

Όσο και να το… ξορκίζει, το πικρό ποτήρι των εκλογών δεν θα το αποφύγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Είτε γρήγορα, είτε αργά (οπότε τα πράγματα για εκείνην θα αποδειχθούν πολύ χειρότερα) θα κληθεί να… θερίσει τις θύελλες που έσπειρε όλο αυτό το διάστημα που βρίσκεται στην εξουσία. Και κυρίως, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει (κάτι που ήδη συμβαίνει στις εμφανίσεις των στελεχών της σε ανοιχτές εκδηλώσεις) τη λαϊκή οργή που η ίδια προκάλεσε εξαπατώντας το εκλογικό σώμα. Είτε συνειδητά, είτε αφελώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. έταξε προεκλογικώς «λαγούς με πετραχήλια», υποσχέθηκε «χορούς και νταούλια» και τελικώς, εφαρμόζει τη σκληρότερη οικονομική πολιτική των τελευταίων χρόνων, επιδεικνύοντας πλήρη υποταγή στα κελεύσματα των δανειστών, που από τα έδρανα της αντιπολίτευσης δεν αναγνώριζε ούτε ως συνομιλητές.

Οι φρούδες ελπίδες που καλλιέργησε και το «πανωφόρι» του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος 
που με υπερφίαλο τρόπο επιδείκνυε η κυβέρνηση, 
κάηκαν μαζί με τις επιστολές περικοπών που απεστάλησαν στους συνταξιούχους.

Ωστόσο, ακόμη και σήμερα θα μπορούσε ν’ αλλάξει ρότα, να κάνει ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα και να τολμήσει το δύσκολο εγχείρημα να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο που απειλεί να την καταπιεί, με μία πολιτική που θα έχει πραγματικά αριστερό πρόσημο. Θα μπορούσε υπό μία βασική προϋπόθεση∙ ότι θα αναγνώριζε τα λάθη της, θα παραδεχόταν ότι τα όσα έταξε ήταν προεκλογικές πομφόλυγες, θα ζητούσε συγγνώμη από όσους εξαπάτησε και θα προχωρούσε απαρέγκλιτα στην εφαρμογή ενός προγράμματος που θα επανέφερε την ανάπτυξη στη χώρα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. όχι μόνο δεν δείχνει διατεθειμένη να εκπληρώσει τη συγκεκριμένη προϋπόθεση, αλλά με κάθε ευκαιρία τα στελέχη της προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα έχουν όλα καλώς καμωμένα. Το ότι κόβουν συντάξεις κι επιδόματα, διατηρούν την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, πωλούν σε ιδιώτες κομμάτια της ελληνικής περιουσίας, επιτρέπουν σε ξένες εταιρείες να «βγάζουν στο σφυρί» σπίτια πολιτών και άλλα πολλά τα «βαφτίζουν» αριστερά και τα «καταπίνουν αμάσητα».

Αυτή η πολιτική ύβρις νομοτελειακά θα τύχει της Νεμέσεως που της αξίζει…

Όσες αλλαγές προσώπων κι αν επιχειρήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., όποια πολιτικά τρικ κι αν επιστρατεύσει, πολύ δύσκολα θα ανατρέψει την κατηφορική πορεία της προς την εκλογική συντριβή. Οι φρούδες ελπίδες που καλλιέργησε και το «πανωφόρι» του δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος που με υπερφίαλο τρόπο επιδείκνυε, κάηκαν μαζί με τις επιστολές περικοπών που απεστάλησαν στους συνταξιούχους. Και δεν ξέρουμε αν ο υπουργός, στο γραφείο του, έβγαλε το μαντήλι που συνηθίζει να φέρει στην τσέπη του κομψού σακακιού του και το έφερε στο πρόσωπό του για να προφυλαχθεί από τους καπνούς, αλλά κάτω, στον δρόμο, οι συνταξιούχοι του κουνούσαν το δικό τους μαντήλι. Και μαζί με αυτόν, το κουνούσαν συνολικά στα μέλη μιας κυβέρνησης που αθέτησαν τα πάντα, εξαπάτησαν τους πάντες, για να φορέσουν το «άδειο σακάκι» μιας εξουσίας και, μάλιστα, τις περισσότερες φορές χωρίς γραβάτα…