Ψήφισμα 6 ανεξάρτητων δημοτικών συμβούλων Χαλανδρίου για τον «Κλεισθένη Ι»

Δικό τους ψήφισμα «κατέβασαν» έξι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι του Χαλανδρίου κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης στις 23 Μαΐου 2018 για το νομοσχέδιο «Κλεισθένης Ι».

Το κείμενο που ακολουθεί κατατέθηκε και ψηφίστηκε από τους Αλεξίου Θοδωρή, Ευσταθίου Τάσο, Καλομοίρη Γρηγόρη, Κούση Θανάση, Λιερό Γιώργο και Μάζη Χρυσούλα, οι οποίοι αποχώρησαν από την παράταξη της δημοτικής Αρχής και συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Πολιτών στο Χαλάνδρι.

Σημειώνεται ότι η Πρωτοβουλία Πολιτών στο Χαλάνδρι πραγματοποιεί την πρώτη της ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση την Κυριακή 10 Iουνίου 2018 στις 19:30 στο ΚΕΠ Χαλανδρίου (Γρ. Γυφτοπούλου & Γκίνη).

Ακολουθεί το κείμενο που κατέθεσαν οι έξι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι Χαλανδρίου:

«Κλεισθένης Ι»: Ένα νομοσχέδιο στον αντίποδα μιας ριζοσπαστικής και λαϊκής Αυτοδιοίκησης

Το νέο νομοσχέδιο «Κλεισθένης Ι» μετά από δύο χρόνια «μελέτης» και «διαβούλευσης» από την κυβέρνηση κατατέθηκε και ούτε «νέο» είναι ούτε «μεταρρυθμιστικό βήμα» είναι όπως αρέσκεται να το παρουσιάζει ο υπουργός ΥΠΕΣ. Αντίθετα, σε πολλά σημεία, οδηγεί την Τ.Α. σε αντιδραστικότερες πολιτικές.

Το κείμενο αυτό στην ουσία του υιοθετεί τον «Καλλικράτη» αφού υπάρχουν πάρα πολλά εκτεταμένα κομμάτια του «Καλλικράτη» πλήρως αντιγραμμένα. Ακολουθεί κατά άρθρο τον «Καλλικράτη» και σε πολλά σημεία οι όποιες αλλαγές είναι φραστικές.

Το προηγούμενο διάστημα τόσο από την κυβέρνηση όσο και από ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ έγινε μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση γύρω από την απλή αναλογική, που υποτίθεται είναι το κύριο μέρος του νομοσχεδίου. Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου τάσσεται υπέρ της  απλής αναλογικής του ενός γύρου και της εκλογής δημάρχου από το Δημοτικό Συμβούλιο, διότι έτσι εξασφαλίζεται η δημοκρατική λειτουργία με ενίσχυση των συλλογικών οργάνων, διευκολύνεται και υποστηρίζεται η συμμετοχή των πολιτών και αποδυναμώνεται το δημαρχοκεντρικό σύστημα.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο υιοθετεί την απλή αναλογική στη συγκρότηση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων και εκλογή δημάρχου και περιφερειάρχη στον δεύτερο γύρο, μεταξύ των δύο πρώτων συνδυασμών. Προωθεί τη λογική για το «τέλος» της Αυτοδιοίκησης και υιοθετεί το μοντέλο «τοπικής»!!! και περιφερειακής διακυβέρνησης μετατρέποντας τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια σε «βουλευόμενα όργανα», ενώ τη διοίκηση θα έχουν οι δήμαρχοι και περιφερειάρχες ως μικροί κυβερνήτες που θα διαχειρίζονται ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους, αφού αυτό επιτάσσει, όπως ισχυρίζονται και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με προώθηση της Ευρώπης των περιφερειών με περιορισμό του ρόλου των εθνικών κρατών.

Το συγκεκριμένο όμως νομοσχέδιο πέραν της αποδοχής της λογικής «Καλλικράτης» πηγαίνει αρκετά νεοφιλελεύθερα βήματα πιο πέρα, αφού ενσωματώνει πλήρως τις κατευθύνσεις του 3ου μνημονίου περί «Τριετούς στρατηγικής μεταρρυθμίσεων», βαθαίνει τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης ως μακρύ χέρι του κράτους για την εφαρμογή όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Συγκεκριμένα:

Με τα άρθρα 179 και 180 (νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης της Τ.Α.) καταργεί τους περιορισμούς που υπήρχαν στον «Καλλικράτη» και επεκτείνει την «επιχειρηματικότητα» των δήμων, δίνοντας τη  δυνατότητα να δημιουργούν επιχειρήσεις παραγωγής και πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας ή και ενεργειακής αξιοποίησης του βιοαποικοδομίσιμου κλάσματος αστικών αποβλήτων (άρθρο 179 παρ. 1 αα΄ και αβ΄), με τη λογική «καθιστούμε τους δήμους επιχειρηματίες με συμπράξεις προσελκύοντας κεφάλαια ώστε να συμβάλλουν  στην ανάπτυξη της χώρας». Ζητήματα όπως αυτά της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, αγροτική παραγωγή, διαχείριση των απορριμμάτων, επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων, μπαίνουν σε προτεραιότητα.

Με το άρθρο 182 (Ανταποδοτικά τέλη) για πρώτη φορά επεκτείνει την ανταποδοτικότητα πέραν του τέλους στην καθαριότητα και του ηλεκτροφωτισμού  και στην υπηρεσία του πρασίνου. Προβλέπονται: «Το ενιαίο ανταποδοτικό τέλος της καθαριότητας, φωτισμού και πρασίνου».

Η ανταποδοτικότητα διευρύνεται όπως απαιτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως προβλέπεται στο Μεσοπρόθεσμο 2017-2021 όπως απαιτεί η επιτροπεία να φτάσουμε στο 70% τα ανταποδοτικά.

Εδώ να σημειώσουμε ότι το το βήμα αυτό επέκτασης και στο πράσινο, ανοίγει τον δρόμο για ανταποδοτικότητα και σε άλλες υπηρεσίες αφού υπάρχει ευρύτατη συναίνεση απ΄ όλες τις μνημονιακές δυνάμεις στη διεύρυνση της ανταποδοτικότητας και στην επιβολή τοπικών φόρων.

Η αποκορύφωση όμως των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών δεσμεύσεων και του μέλλοντος της Τ.Α. εμπεριέχονται στα άρθρα 194 έως 199 όπου σε 13 σελίδες, ενσωματώνονται, σχεδόν αντιγράφονται, όλες οι ψηφισμένες ρυθμίσεις στους μνημονιακούς νόμους και τα μεσοπρόθεσμα, όλες οι αντιλαϊκές ρυθμίσεις που ψηφίστηκαν για την Τ.Α. όλα τα μνημονιακά χρόνια.

Το Παρατηρητήριο  Οικονομικής Αυτοτέλειας αντί να καταργηθεί , ισχυροποιείται και παρακολουθεί με αυστηρό βλέμμα κάθε βήμα δήμου ή περιφέρειας για την εφαρμογή εσαεί των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών.

Χαρακτηριστικά στο άρθρο 194 παρ. 3 “έργο του παρατηρητηρίου  είναι…” στο γ) αναφέρεται “…Η μέριμνα για την κατάρτιση από τους ΟΤΑ και τα νομικά τους πρόσωπα που εντάσσονται στο Μητρώο Φορέων γενικής κυβέρνησης, ρεαλιστικών και τουλάχιστον ισοσκελισμένων προϋπολογισμών σύμφωνα με τους στόχους και τα όρια των πιστώσεων του κρατικού προϋπολογισμού και του εκάστοτε ισχύοντος Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής  (ΜΠΔΣ)” προφανώς έχοντας υπ΄ όψη τους ότι μετά το τέλος του 2021 που τελειώνει αυτό το μεσόπροθεσμο θα ακολουθήσουν κι άλλα από τους “θεσμούς”. Το πνεύμα που διαπνέει το νομοσχέδιο είναι η Τ.Α. ως βασικός υποτομέας και μακρύ χέρι της κυβέρνησης με αυστηρή μνημονιακή εποπτεία βαδίζει στον δρόμο της ανταποδοτικότητας της επιβολής τοπικών φόρων και της επιχειρηματικότητας. Με αυτήν την πολιτική, βάλλεται ακόμη περισσότερο και αμφισβητείται ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της Αυτοδιοίκησης.

Σε ό,τι αφορά τη διάταξη για τον Λογαριασμό Εξυγίανσης των ΟΤΑ, το κύριο είναι ότι παραμένει η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στον λογαριασμό επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον, αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει – σε προγραμματική συμφωνία με τον εκάστοτε δήμο – το σχέδιο συρρίκνωσης υπηρεσιών, επιπλέον φόρων, απολύσεων, ιδιωτικοποιήσεων κ.λπ.! Συνεπώς, μεταξύ «Σκύλλας και Χάρυβδης» ο δήμος και γνωστά τα υποζύγια που θα πληρώσουν.

Αλλά και άρθρα που εμφανίζονται ως “νέα”, “καινοτόμα” μόνο τέτοια δεν είναι..

Ενδεικτικά:

Με τα άρθρα 106 (Αυτοτελής Υπηρεσία  Εποπτεία ΟΤΑ) και 107 (Επόπτης ΟΤΑ) έως και 112, υλοποιούνται τα αντίστοιχα άρθρα του “Καλλικράτη” για έλεγχο των αποφάσεων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων που θα έχουν έδρα τις (7) αποκεντρωμένες περιφέρειες ως υπηρεσία τους.

Με το άρθρο 149 (Διαμεσολάβηση, Δημοτικοί, Περιφερειακοί Διαμεσολαβητές) ουσιαστικά αντικαθιστούν τον θεσμό του συμπαραστάτη του δημότη, θα είναι 58 για τον α΄ βαθμό στο σύνολό τους, οκτώ για την Αττική και 50 για την υπόλοιπη Ελλάδα (ένας σε κάθε πρωτεύουσα νομού) και 13 για τις Περιφέρειες.

Συγκροτούνται όργανα που θα εντείνουν τον έλεγχο σκοπιμότητας των αποφάσεων των δημοτικών – περιφερειακών συμβουλίων.

Επίσης, το δόγμα «έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας» είναι καινοφανές και αναδεικνύεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, που στόχο έχουν, όπως αναφέρεται, «τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ» και τη «διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.», και αφού η Τοπική Διοίκηση είναι μέρος του αστικού κράτους και υπηρετεί συντεταγμένα την ιδία πολιτική.

Με τα άρθρα 74 παρ. 7 (εκλογή προέδρου δημ. Συμβουλίου) και 75 (επιτροπές δημ. συμβ. – εκλογή προεδρείου δημ. συμβουλίου) δεν κατοχυρώνεται συλλογική λειτουργία του προεδρείου. Ο πρόεδρος παραμένει πανίσχυρος.

Στο άρθρο 72 (αρμοδιότητες δημοτικού συμβουλίου) ερωτηματικά προκαλεί η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην οικονομική επιτροπή.

Συμπερασματικά το νομοσχέδιο αυτό αν εξαιρέσουμε την αναλογική συγκρότηση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, κινείται στον αντίποδα των όσων διεκδικούμε όλα αυτά τα χρόνια.

Υιοθετεί, ενσωματώνει και επεκτείνει τις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές ανατροπές που συντελέστηκαν στην αυτοδιοίκηση τα τελευταία 8 χρόνια με τον “Καλλικράτη” τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαλανδρίου, με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις, απαιτεί να αποσυρθεί αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο που κινείται στον αντίποδα μιας ριζοσπαστικής και λαϊκής Αυτοδιοίκησης.

Η εναλλακτική πρόταση

Απέναντι σε αυτούς τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς είναι αυτονόητο ότι όποια θετική αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Τ.Α. προϋποθέτει ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται και στην Τ.Α. Προϋποθέτει συνολικά αντικατάσταση του  «Καλλικράτη» μιας και ο συγκεκριμένος νόμος δεν «ατύχησε» απλώς, επειδή συνέπεσε χρονικά με την οικονομική κρίση, αλλά σχεδιάστηκε εξαρχής με άξονα τις νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις για λιτότητα και «λιγότερο κράτος». Λιγότερο κράτος στις κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες, αλλά περισσότερο κράτος όσον αφορά στον γραφειοκρατικό κεντρικό έλεγχο. Θεωρούμε ότι για να προωθηθεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που έχει πραγματικά  ανάγκη η Τ.Α. και οι δημότες προϋπόθεση είναι η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου αντίστασης και ανατροπής των μνημονιακών δεσμεύσεων, ενός μετώπου που να συσπειρώνει την Αυτοδιοίκηση, τους εργαζόμενους  και τις τοπικές κοινωνίες.

Οι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι Χαλανδρίου:

Αλεξίου Θοδωρής

Ευσταθίου Τάσος

Καλομοίρης Γρηγόρης

Κούσης Θανάσης

Λιερός Γιώργος

Μάζη Χρυσούλα