Ενυπόγραφα

Μόνο με εγρήγορση θα αποτρέψουμε όσους παίζουν στα… ζάρια τις ζωές μας

Οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την επικείμενη μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας στο κτήμα Δηλαβέρη, στο Μαρούσι, εντός οικιστικού ιστού, η οποία απασχόλησε αυτή την εβδομάδα τα Δημοτικά Συμβούλια σε Χαλάνδρι και Μαρούσι, δεν είναι πρωτόγνωρη. Ούτε είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση επιχειρεί με νομοθετήματα να ξεπεράσει-παρακάμψει αποφάσεις-«εμπόδια» του Συμβουλίου της Επικρατείας σε επενδύσεις που προκαλούν αντιδράσεις για πολλούς λόγους.

Αυτό που είναι πρωτόγνωρο είναι το κοινωνικό κλίμα μέσα στο οποίο επιχειρείται αυτή τη φορά η παράκαμψη των όποιων κοινωνικών αντιδράσεων. Γιατί, ναι μεν, σπάνιες ήταν οι φορές που είχαμε ιδιαίτερα μαζικές κινητοποιήσεις για τέτοιου είδους ζητήματα, αλλά σίγουρα υπήρχε ένας ικανός αριθμός ενεργών πολιτών που ξεσηκώνονταν, προκειμένου να αποτρέψουν παρόμοιες επενδύσεις στο παρελθόν. Τώρα κι αυτή η δυνατότητα τίθεται εν αμφιβόλω.

Το σημείωσε πολύ εύστοχα ο αντιδήμαρχος Χαλανδρίου Κωνσταντίνος Γερολυμάτος  στη σχετική συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας, μιλώντας για μια «πλατιά συμφωνία, αλλά και πλατιά αδυναμία».

Όσο παθητικότεροι μείνουμε σήμερα, τόσο πιο αλλαγμένα θα βρούμε τα πράγματα αύριο. Και σίγουρα όχι προς την κατεύθυνση που θα επιθυμούσαμε…

Και είναι αλήθεια ότι αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε σε κατάσταση «παραζάλης» ακούγοντας αριθμούς θυμάτων και διασωληνωμένων, λαμβάνοντας αντικρουόμενα μηνύματα, αγωνιώντας για τη ζωή μας, αλλά και την οικονομική επιβίωσή μας. Υπό τις συνθήκες αυτές, η -ούτως ή άλλως- περιορισμένη «ακτιβιστική» διάθεσή μας υποχωρεί ακόμη περισσότερο.

Ωστόσο αυτός είναι ακριβώς  ο κίνδυνος που οφείλουμε να αποτρέψουμε. Γιατί αυτή η ακριβώς η συμπεριφορά μας, η αδιαφορία μας για ό,τι δεν μας «ακουμπούσε» άμεσα, η ευκολία με την οποία αφήναμε μία ομάδα «αργόσχολων» και «γραφικών» να υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας για μια καλύτερη ποιότητα ζωής στις πόλεις όπου διαμένουμε, μας οδήγησαν σε όσα βιώνουμε σήμερα.

Η πανδημία, με το όποιο κόστος, κάποια στιγμή θα μπει σε ύφεση. Και τότε θα κληθούμε να βγούμε έξω και να λειτουργήσουμε ως κοινωνία υπό κανονικές συνθήκες. Είναι τότε που θα ανακαλύψουμε πόσα πράγματα άλλαξαν και προς ποια κατεύθυνση. Όσο παθητικότεροι μείνουμε σήμερα, τόσο πιο αλλαγμένα θα βρούμε τα πράγματα αύριο. Και σίγουρα όχι προς την κατεύθυνση που θα επιθυμούσαμε…

Γι’ αυτό ας μείνουμε ενεργοί, κρατώντας αποστάσεις από πιθανές εστίες της πανδημίας και όχι από τις διεκδικήσεις μας για όσα αξίζουμε εμείς και τα παιδιά μας. Γιατί αυτά -καλώς ή κακώς- δεν μας ανήκουν δικαιωματικά, αλλά θα πρέπει κάθε φορά να τα απαιτούμε μετ’ επιτάσεως από εκείνους που τα εποφθαλμιούν…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2025
Powered by Wisenet