Η πολιτική αφασία μας και οι άμεσοι κίνδυνοι να γίνουμε οι νέοι πρόσφυγες της Ευρώπης
Ενυπόγραφα

Η πολιτική αφασία μας και οι άμεσοι κίνδυνοι να γίνουμε οι νέοι πρόσφυγες της Ευρώπης

Στην τελική ευθεία για τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015 και όλα δείχνουν ότι ούτε οι τελευταίοι δραματικοί μήνες άλλαξαν τίποτα στο τοπίο πολιτικής και άλλης αφασίας που κυριαρχεί στη χώρα.

Τηλεοπτικά «σποτάκια» που κυρίως σκοπεύουν είτε να πλήξουν τον πολιτικό αντίπαλο, είτε να διακωμωδήσουν μία πραγματικότητα που δεν σηκώνει αστεία. Αντιπαραθέσεις που «καταναλώνονται» σε παρελθοντολογία, αντί να αναλύουν τα πώς και πότε θα εφαρμοστεί το -ούτως ή άλλως- δεδομένο τρίτο μνημόνιο.

Και από την άλλη, κούφιες υποσχέσεις για δήθεν λύσεις εκτός Ευρώπης, με «νεφελώδη» οράματα περί αξιοποίησης του εθνικού πλούτου και κρατικοποίησης της παραγωγής.

Έμεινε μία εβδομάδα μέχρι να φθάσουμε στην εκλογική κάλπη. 
Μα θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξαναστήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της.

Και ο πολίτης, όπως τουλάχιστον καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, αναποφάσιστος για το τι θα ψηφίσει, αφού οι προτεινόμενες εναλλακτικές μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους…

Τα μόνα που δεν χρειάζονται κανέναν δημοσκόπο για να τα καταγράψει είναι η βύθιση της οικονομίας, ο «πνιγμός» της επιχειρηματικότητας, ο «καλπασμός» της ανεργίας, η δυστυχία του να βγάλεις τον μήνα με μια σύνταξη – «φιλοδώρημα».

Το επόμενο εξάμηνο δεν θα είναι απλώς κρίσιμο (τι κρίμα που οι λέξεις χάνουν το νόημά τους και καταντούν δημοσιογραφικά κλισέ), αλλά καθοριστικό για την ίδια την ύπαρξη της χώρας. Είτε η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί την επομένη των εκλογών θα είναι διευρυμένη και θα έχει σταθερό ορίζοντα τετραετίας, εφαρμόζοντας άμεσα ένα σχέδιο ανάπτυξης κι ανασυγκρότησης του παραγωγικού δυναμικού της χώρας (πάντοτε μέσα στον ευρωπαϊκό πυρήνα), είτε ο τόπος μας θα «Συριοποιηθεί» και από θεατές θα γίνουμε οι πρωταγωνιστές ενός νέου προσφυγικού δράματος.

Οι προϋποθέσεις υπάρχουν ήδη. Σταθερή άνοδος του φιλοναζισμού, αδυναμία συνεργασίας του πολιτικού συστήματος, υφέρπων (αν και όχι πάντα) φανατισμός των πολιτών και βέβαια, μία διεθνής κοινότητα που πλέον δείχνει σημάδια κόπωσης από τα ελληνικά «τερτίπια» και σε μία δεδομένη ακραία κατάληξη της εγχώριας «αρχαίας τραγωδίας» θα μας αφήσει να «βγάλουμε τα μάτια μας».

Έμεινε μία εβδομάδα μέχρι να φθάσουμε στην εκλογική κάλπη. Μα θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξαναστήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της. Εκτός κι αν επιλέξουμε τον «άλλον δρόμο», που θα μας φέρει σε λίγους μήνες μπροστά σε μία καινούργια εθνική καταστροφή…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet