Ο ισολογισμός “πήρε” 15 λεπτά, το “κοτετσόσυρμα” στα σχολεία τρεις ώρες!

Μπορεί η οικονομική κατάσταση του Δήμου Χαλανδρίου, τουλάχιστον όπως αυτή αποτυπώθηκε στην ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015, για τον ισολογισμό του 2014, να αποδεικνύεται ικανοποιητική, δεν θα μπορούσαμε όμως να πούμε το ίδιο και για την «οικονομία του λόγου» στο Σώμα. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί ότι η συζήτηση για τον ισολογισμό απασχόλησε τους δημοτικούς συμβούλους για περίπου ένα τέταρτο της ώρας, ενώ εκείνο για τον φράχτη (ή “κοτετσόσυρμα” για κάποιους), που υψώθηκε για να χωρίσει τους προαύλιους χώρους μεταξύ του 3ου Γυμνασίου και Λυκείου της πόλης, συζητήθηκε για περίπου ένα τρίωρο και μάλιστα σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Με θετικό οικονομικό πρόσημο ο Δήμος

Η παρουσίαση του ισολογισμού του 2014 από τη γενική γραμματέα του Δήμου Χαλανδρίου, Στέλλα Μιχαλοπούλου, έδειξε μία θετική οικονομική εικόνα, με σταθερό τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό, αύξηση χρηματικών διαθεσίμων και παγίων και οικονομικό πλεόνασμα 3.348.355 ευρώ, που προστιθέμενο σε αυτό της αμέσως προηγούμενης χρονιάς, ανεβάζει το πλεόνασμα την 31η Δεκεμβρίου 2014 στα 6.745.032 ευρώ.

Η παράθεση των παραπάνω οικονομικών στοιχείων σχολιάστηκε με ιδιαίτερα θετικό τρόπο από τον τέως δήμαρχο και επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου, ο οποίος είπε προς τη διοίκηση ότι «αυτός είναι ο δικός σας λογαριασμός εκκίνησης», προσθέτοντας ότι «μακάρι και άλλοι Δήμοι της χώρας να είχαν να επιδείξουν μία τόσο ικανοποιητική οικονομική κατάσταση».

Παράλληλα, ο κ. Γιώργος Κουράσης κάλεσε τη δημοτική Αρχή να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη συγκεκριμένη οικονομική κατάσταση και να σχεδιάσει «ικανοποιητικά» το μέλλον της πόλης.

Σημειώνεται ότι ο ισολογισμός εγκρίθηκε από το Σώμα, με μόνες αρνητικές ψήφους αυτές των κ.κ. Γιώργου Θωμά (Χαλάνδρι η Πόλη μας) και Πέτρου Αναστασιάδη (Λαϊκή Συσπείρωση).

Μία ερώτηση που έθεσε η επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης, η οποία προσήλθε στην αίθουσα συνεδριάσεων αφού είχε ολοκληρωθεί η συζήτηση για τον ισολογισμό, ήταν αυτή που προκάλεσε τη μεγάλη συζήτηση για τον φράχτη στο 3ο Γυμνάσιο & Λύκειο. Η κα Λούλα Καρατζά ρώτησε για τους λόγους που κατέστησε υποχρεωτική την ανέγερση του φράχτη, αλλά πριν προλάβει να προσθέσει κάτι άλλο, η «εφόρμηση» του επικεφαλής της παράταξης Χαλάνδρι Αλλάζουμε Πορεία ανέβασε το… θερμόμετρο στο Σώμα. Ο κ. Άγγελος Νταβίας, λέγοντας ότι έρχεται από τη συνέλευση των Συλλόγων Γονέων στο σχολείο, επέμενε να ενημερώσει το Σώμα πριν πάρει τον λόγο ουδείς άλλος, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Από το σημείο εκείνο και μετά, όποιος εκπρόσωπος είτε του Δημοτικού Συμβουλίου, είτε της σχολικής κοινότητας λάμβανε τον λόγο, διακοπτόταν με έντονο τρόπο από τον κ. Άγγ. Νταβία, ενώ υπήρξαν και μη… αρμόζουσες στιχομυθίες μεταξύ του συγκεκριμένου δημοτικού συμβούλου και του εκπροσώπου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών του 3ου Γυμνασίου, Ηλία Θεοδώρου.

Το… ιστορικό του φράχτη

Σύμφωνα με το όσα υποστήριξαν από πλευράς διοίκησης οι αντιδήμαρχοι Παιδείας και Τεχνικών Υπηρεσιών, Θόδωρος Αλεξίου και Κωνσταντίνος Γερολυμάτος, καθώς και ο κ. Δημήτρης Κάππος, ο φράχτης «σηκώθηκε» μετά από χρόνιο αίτημα των Συλλόγων Γονέων και Διδασκόντων του 3ου Γυμνασίου, ενώ με τη λύση συμφώνησαν και οι αντίστοιχοι σύλλογοι του Λυκείου.

Ο φράχτης, μήκους 17 μέτρων, θα επιχειρήσει να αποτρέψει αφ’ ενός την πρόκληση κάποιου ατυχήματος εξαιτίας της κοινής συνύπαρξης των παιδιών των δύο σχολείων, αλλά και να αποτραπεί να έρχονται σε επαφή οι μαθητές του Γυμνασίου με κάποιους εκ των μαθητών του Λυκείου, που έχουν μετατρέψει σε «καπνιστήριο» των χώρου του προαύλιου χώρου του Γυμνασίου, όπως παραδέχθηκαν τόσο ο διευθυντής του Γυμνασίου, Γιώργος Γαλάτος, όσο και ο εκπρόσωπος των Διδασκόντων του ίδιου σχολείου.

Συμφωνούν ή όχι οι Σύλλογοι;

Ο κ. Άγγελος Νταβίας αμφισβήτησε ευθέως ότι υπάρχει σύμφωνη γνώμη των Συλλόγων Γονέων, λέγοντας ότι το νέο προεδρείο του Συλλόγου Γονέων του Γυμνασίου είναι αντίθετο με τον φράχτη, ενώ κατηγόρησε τη δημοτική Αρχή ότι προχώρησε στη δημιουργία του φράχτη χωρίς να συνεδριάσει το Σχολικό Συμβούλιο και άρα, η ενέργειά της στερείται νομιμοποιητικής βάσης. Την ίδια στιγμή επιτέθηκε στην πρόεδρο του Σώματος, Λίτσα Γαλάνη – Πισιμίση, η οποία -όπως είπε- πίεσε προς την κατεύθυνση δημιουργίας του φράχτη, επικαλούμενος σχετική καταγγελία του Συλλόγου Γονέων του Λυκείου. Χρησιμοποιώντας απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προς τη διοίκηση, τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, αλλά και όποιον σύμβουλο συναινούσε με τη δημιουργία του «φράχτη του αίσχους», όπως τον χαρακτήρισε, ο κ. Άγγ. Νταβίας ζήτησε να πάρει απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο, θέτοντας και θέμα παρανομίας στην κατασκευή του χωρίσματος, αφού γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκε μπετόν, οπότε θα έπρεπε να έχει τη σχετική άδεια (σ.σ.: το ίδιο ζήτημα επισημάνθηκε και από πλευράς των κ.κ. Γ. Κουράση, Γ. Θωμά, Ι. Λαδόπουλου, Στ. Καραμολέγκου).

Στις αιτιάσεις του κ. Άγγ. Νταβία η διοίκηση απάντησε ότι το Σχολικό Συμβούλιο είναι γνωμοδοτικό όργανο και τις αποφάσεις για τα σχολεία τις λαμβάνουν οι σύλλογοι διδασκόντων, οι οποίοι και έχουν την ευθύνη για ό,τι συμβεί στα παιδιά, επιμένοντας ότι όταν ελήφθη η απόφαση υπήρχε η σύμφωνη γνώμη των Συλλόγων.

Θέμα αισθητικής ή παιδαγωγικής;

Από εκεί και πέρα, ένα μεγάλο τμήμα της συζήτησης αναλώθηκε τόσο στην αισθητική του φράχτη, όσο και στο πόσο παιδαγωγική ή μη είναι η συγκεκριμένη λύση.

Για «αντιπαιδαγωγικό τρόπο» αντιμετώπισης του προβλήματος έκανε λόγο η κα Λ. Καρατζά, η οποία δήλωσε ότι δεν πείστηκε ότι η λύση που επιλέχθηκε είναι η καλύτερη. Θεώρησε δε υπερβολική τη δικαιολογία που προβλήθηκε για την ασφάλεια των παιδιών, λέγοντας ότι πάρα πολλά χρόνια συνυπάρχουν παιδιά μικρότερης και μεγαλύτερης ηλικίας στο ίδιο προαύλιο.

Ο κ. Γ. Κουράσης, αν και συμφώνησε με την ανάγκη του διαχωρισμού των δύο προαυλίων, σημείωσε ότι η όποια παρέμβαση θα έπρεπε να γίνει με κάθε τεχνική πρόβλεψη, ώστε να αποφευχθεί ακόμη και η πιθανότητα ενός ατυχήματος, αυτή τη φορά εξαιτίας του φράχτη.

Ο κ. Γ. Θωμάς δήλωσε ότι διαφωνεί με τα όσα υποστηρίχθηκαν περί ανάγκης διαχωρισμού του σχολείου, με βάση τις διαφορές «στον σωματότυπο» των μαθητών, ενώ ζήτησε να αποσυρθεί το «κοτετσόσυρμα» από τη στιγμή που δεν έχει αδειοδοτηθεί.

Ο κ. Ιωάννης Λαδόπουλος θεώρησε ότι με την κίνηση αυτή η διοίκηση έρχεται να αντιμετωπίσει το σύμπτωμα και όχι να θεραπεύσει την αιτία που το προκαλεί, ζητώντας να υπάρξει ενημέρωση των μαθητών για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και γενικότερα για θέματα εξαρτήσεων. Ζήτησε δε το θέμα να εξεταστεί από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Ο κ. Γρηγόρης Καλομοίρης ζήτησε να μην «υποτιμάται η αγωνία των εκπαιδευτικών», συμφώνησε μένει να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα του μέτρου, ενώ τόνισε ότι δεν διαφωνεί ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν και άλλοι παιδαγωγικοί τρόποι, αλλά πολλές φορές οι συνθήκες καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την εξεύρεσή τους.

Ο κ. Παναγιώτης Τζούρας αναφέρθηκε στο «απαράδεκτο» της γενικής αισθητικής του σχολείου, η οποία δεν πλήττεται από την αισθητική του φράχτη, με τη δημιουργία του οποίου ωστόσο θεώρησε ότι διαφωνεί, αλλά δέχεται την άποψη των Συλλόγων. Μάλιστα, η αναφορά του στο πώς και από ποιους δημιουργήθηκε το σχολείο, προκάλεσε νέο γύρο αντιπαράθεσης, με πρωταγωνιστή και πάλι τον κ. Άγγ. Νταβία.

Τέλος, κ. Θ. Αλεξίου τόνισε ότι δεν πρέπει να «προβαίνουμε σε εύκολες κρίσεις για θέματα που άπτονται της παιδαγωγικής επιστήμης», η οποία και επιβάλλει τον διαχωρισμό των σχολείων, προσθέτοντας ότι «δεν βρισκόμαστε πλέον στο 1979, όταν πηγαίναμε εμείς στο σχολείο…». Ο ίδιος ζήτησε υπομονή από τους μαθητές (σ.σ. υπήρξε αποχή από τα μαθήματα των μαθητών του Γυμνασίου, μεταξύ των αιτημάτων της οποίας υπήρξε και η αφαίρεση του φράχτη), καθώς ο φράχτης είναι μία προσωρινή λύση, ενώ το τελικό σχέδιο προβλέπει –«και αυτό είναι δέσμευση», όπως είπε- να δημιουργηθεί πράσινο παρτέρι, καθώς και να μπουν καθίσματα, ενώ θα υπάρξουν και σημεία ώστε να υπάρχει ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ των δύο σχολείων.

«Ας δίνατε τα λεφτά για τις ελλείψεις στα σχολεία»

Παρέμβαση επί του θέματος έκανε και ο εκπρόσωπος του 15μελούς του Γυμνασίου, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι η κατάληψη δεν έγινε μόνο για τον φράχτη, αλλά για τις σοβαρές ελλείψεις που παρουσιάζει το σχολείο, όπως με τα βιβλία της βιολογίας, τα οποία και λαμβάνουν φωτοτυπημένα(!). Ο ίδιος υποστήριξε ότι τα σχολεία δεν χρειάζονται τον διαχωρισμό, αφού οι σχέσεις μεταξύ των μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου είναι καλές, προσθέτοντας ότι δεν τους είχε ειπωθεί τίποτε περί φράχτη, παρά μόνο για την τοποθέτηση πράσινου παρτεριού και κάποιων καθισμάτων. Τέλος, τόνισε ότι θα ήταν καλύτερο τα χρήματα που διατέθηκαν για τον φράχτη να είχαν δοθεί για τις ελλείψεις των σχολείων.

Ένα σχόλιο που πήγε… χαμένο

Όπως ήταν φυσικό η συζήτηση δεν οδήγησε σε κάποια συγκεκριμένη απόφαση (σ.σ.: εξάλλου, άσχετα με την πολύωρη συζήτηση, το ζήτημα δεν υπήρχε ούτε στα εκτός ημερήσιας διάταξης θέματα, ούτε σε εκείνα της ημερήσιας διάταξης), ενώ η ένταση που προκάλεσε ο κ. Άγγ. Νταβίας αδίκησε τον ίδιο, αφού η εύλογη ερώτησή του εάν θα υπάρξει διαχωρισμός και στα υπόλοιπα προαύλια σχολικών συγκροτημάτων της πόλης που φιλοξενούν μαθητές διαφορετικών ηλικιών, έλαβε ως απάντηση από την πλευρά της διοίκησης, ότι για τα συγκεκριμένα σχολεία υπήρχε αίτημα των Συλλόγων Γονέων, την οποία ο κ. Άγγ. Νταβίας σχολίασε εύστοχα, λέγοντας «δηλαδή, η ασφάλεια των παιδιών υπάρχει μόνο μετά από αίτημα των Συλλόγων». Μόνο που αυτό του το σχόλιο χάθηκε μέσα στη γενικότερη ένταση…

Μετά απ’ όλα αυτά, ακολούθησε η συζήτηση πάνω στα 38 θέματα της ημερήσιας διάταξης, τα οποία πέρασαν με… συνοπτικές διαδικασίες, έστω κι αν ανάμεσα σε αυτά υπήρχαν και σοβαρά ζητήματα, όπως αυτό της έγκρισης και παραλαβής της μελέτης «Προκαταρκτική υδραυλική μελέτη για το τεχνικό έργο οδού Κόδρου», η συζήτηση για το οποίο μοιραία ήταν ολιγόλεπτη…