Ενυπόγραφα

Νέο εκλογικό νόμο έχουμε, από αυτοδιοικητικούς πώς πάμε;

Η απλή αναλογική φεύγει, η ενισχυμένη έρχεται… θα μπορούσε να είναι και διαφήμιση για ουίσκι! Έστω και με μόνο «γαλάζιες» ψήφους, ο νέος εκλογικός νόμος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι γεγονός. Κι ας μην διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για τις νέες κυβερνητικές επιλογές, αφού είναι ο ίδιος που «έστρωσε τον δρόμο» για κάτι τέτοιο, φροντίζοντας να επιλέξει μια «μεταλλαγμένη» μορφή απλής αναλογικής και αποτυγχάνοντας να τη διαφυλάξει από τις «ασθένειες» που -ακριβώς λόγω της μετάλλαξής της- κουβαλούσε, με κυριότερη την ακυβερνησία.

Θα βελτιωθούν τα πράγματα με τον νέο εκλογικό νόμο που ψήφισαν οι κυβερνητικοί βουλευτές; Σε ό,τι αφορά την κυβερνησιμότητα, σαφώς ναι, σε ό,τι αφορά την ποιότητα της διακυβέρνησης, σαφώς όχι. Το να αλλάζουμε νόμους, επειδή δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ουσία της αυτοδιοικητικής διακυβέρνησης, προσομοιάζει με εκείνον που αλλάζει την επίπλωση σε ένα κατάστημα, επειδή δεν μπορεί ν’ αλλάξει τους υπαλλήλους που δεν δουλεύουν (για να το θέσουμε κομψά, γιατί αλλιώς διατυπώνεται στο γνωστό ανέκδοτο)…

Το πρόβλημα βρίσκεται στην ποιότητα του πολιτικού δυναμικού της χώρας και όχι στον τρόπο με τον οποίο αυτό αναδεικνύεται.

Δεν θα μπούμε στην ανάλυση του νέου νόμου. Ούτως ή άλλως, καιρό τώρα έγινε αντικείμενο μελέτης και διαξιφισμών από αυτοδιοικητικούς και μη, ενώ κάτι παρόμοιο θα ζήσουμε και το αμέσως επόμενο διάστημα. Ούτε θα διαφωνήσουμε με το επιχείρημα ότι, δυστυχώς, η νομοθέτηση των εκλογικών συστημάτων -και στην Αυτοδιοίκηση- σκοπό έχουν τον έλεγχο των σχημάτων που θα επικρατήσουν. Πρόκειται για διακομματική τακτική, που ουδέποτε αμφισβητήθηκε, με ευθύνη και των κατά καιρούς αιρετών.

Και εξηγούμαστε: αν υπήρχε ειλικρινής πρόθεση για κόψιμο του «ομφάλιου λώρου» μεταξύ Αυτοδιοίκησης και κομμάτων το τελευταίο που θα χρειαζόταν ν’ αλλάξει είναι ο εκλογικός νόμος. Είτε με απλή, είτε με ενισχυμένη αναλογική, είτε με οποιοδήποτε άλλο «ανάμεικτο» εκλογικό σύστημα, κάποια διοίκηση θα προκύψει. Το θέμα είναι ποιοι θα την απαρτίζουν, από ποια δεξαμενή (κομματική ή κοινωνική-κινηματική) προέρχονται και με ποιον τρόπο αντιλαμβάνονται τον σημερινό ρόλο της Αυτοδιοίκησης.

Κρίνοντας εκ του (μέχρι σήμερα) αποτελέσματος, μπορούμε ασφαλώς να υποστηρίξουμε ότι το πρόβλημα βρίσκεται στην ποιότητα του πολιτικού δυναμικού της χώρας και όχι στον τρόπο με τον οποίο αυτό αναδεικνύεται. Άρα, για άλλη μια φορά, «βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο» και μετά θα αναρωτιόμαστε «γιατί δεν κουνιέται το ρημάδι;».

Ανακεφαλαιώνουμε: με τον νέο εκλογικό νόμο θα έχουμε δημοτικές διοικήσεις ισχυρές να κυβερνήσουν τους Δήμους τους, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν διασφαλίζει ότι θα το πράξουν με σύνεση, σύνθεση, συναίνεση, ορθολογισμό και, κυρίως, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών τους.

Συμπέρασμα: για άλλη μια φορά, το μέλλον στις πόλεις που ζούμε είναι στα χέρια μας· και κυρίως στο δεξί μας, με το οποίο είθισται να ρίχνουμε το ψηφοδέλτιο στην κάλπη…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet