Οι «φιέστες» τέλειωσαν, καιρός για δουλειά σε Δήμους και Περιφέρειες

Μπήκε Σεπτέμβριος και πλέον οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές αφήνουν πίσω τις τελετές ορκωμοσίας και – με εκλεγμένα πλέον τα θεσμικά όργανά τους – μπαίνουν σε τροχιά έργου. Έργο που μόνο εύκολο δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Το πρωτόγνωρο τοπίο που διαμορφώνουν οι πρόσφατες αλλαγές στις αυτοδιοικητικές πλειοψηφίες, οι «κουτσουρεμένοι» πόροι και οι αυξημένες ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, που γιγαντώθηκαν στα χρόνια της κρίσης, καθιστούν τη διαχείριση Δήμων και Περιφερειών «σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες».

Το χειρότερο για τους αιρετούς είναι ότι πλέον έχει περιοριστεί κατά πολύ η δυνατότητα που είχαν στο παρελθόν να «μπαλώνουν» καταστάσεις, να «ξεπετούν» προβλήματα με πρόχειρες λύσεις, να διοικούν στο… ποδάρι. Πλέον, σε μια χώρα που το κάθε ευρώ θα πρέπει να πιάνει τόπο, οι σχεδιασμοί θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί, οι μελέτες ώριμες και ορθά κοστολογημένες, η υλοποίηση αποτελεσματική και το αποτέλεσμα άμεσα μετρήσιμο.

Οι πολίτες κουράστηκαν να βλέπουν να «εξαϋλώνονται» τα εισοδήματά τους, την ίδια ώρα που οι παρεχόμενες προς αυτούς υπηρεσίες υποβαθμίζονται και το κόστος τους μεγαλώνει. Μια διαρκώς αυξανόμενη μερίδα δημοτών ακούει διστακτικά τα πολλά «θα», κοιτά δύσπιστα τους αιρετούς που υπόσχονται τα πάντα και περιμένει στη… γωνία τα πρώτα «στραβοπατήματα».   

Οι πολίτες κουράστηκαν να βλέπουν να «εξαϋλώνονται» τα εισοδήματά τους, την ίδια ώρα που οι παρεχόμενες προς αυτούς υπηρεσίες υποβαθμίζονται και το κόστος τους μεγαλώνει.

Κι αν κάποιες δημοτικές ή περιφερειακές αρχές θεωρούν ότι έχουν τέσσερα χρόνια μπροστά τους για να διορθώσουν τις όποιες «στραβές» της θητείας τους, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν. Η δύναμη που διαθέτουν στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων εξαιρετικά εύθραυστη, η δε επίτευξη της πλειοψηφίας περνά από τις «συμπληγάδες» των συνθέσεων και συναινέσεων. Και ουδείς τους διασφαλίζει ότι θα υπάρξει συναίνεση και αποδοχή σε εισηγήσεις που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση με το όποιο τοπικό λαϊκό αίσθημα.

Οι «φιέστες» τέλειωσαν, λοιπόν, και οι τοπικοί άρχοντες θα πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια τους και να δουλέψουν προς όφελος των πολιτών που τους τίμησαν με την ψήφο τους. Τώρα θα φανεί ποιοι από αυτούς διαθέτουν όντως αυτοδιοικητικό DNA και ποιοι χρησιμοποιούν τον θεσμό για την εξυπηρέτηση προσωπικών ή άλλων συμφερόντων…