Παρέμβαση Απ. Κοιμήση για το πολυνομοσχέδιο

Παρέμβαση για τις επιπτώσεις που θα έχει η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στην Αυτοδιοίκηση κάνει ο επικεφαλής της αυτοδιοικητικής παράταξης Αυτοδιοικητικό Κίνημα, Απόστολος Κοιμήσης.

Ακολουθεί η ανακοίνωση του κ. Κοιμήση:

Νεο-συγκεντρωτισμός, μεθοδεύσεις, αλληλοαναιρέσεις και άγνοια στο νέο μνημόνιο

Νέες αυτοδιοικητικές πληγές ανοίγει το πολυνομοσχέδιο που κατετέθη στη Βουλή την 9η Ιανουαρίου 2018 και ψηφίζεται με διαδικασίες εξπρές, προς υλοποίηση των προαπαιτούμενων δράσεων (prior actions) του προσφάτως επικαιροποιημένου μνημονίου (Supplemental Memorandum of Understanding, Third Review). Πέρα από τα θέματα, που αναπαράγονται εκτενώς στα ΜΜΕ, διαπιστώνουμε ότι διάφορες διατάξεις και τα «ψιλά γράμματα» των 1.531 σελίδων του, χτυπούν για μια ακόμη φορά το αυτοδιοικητικό σώμα.

Α) Αδιανόητη και πέραν κάθε έλλογης νομικής και πολιτικής σκέψης, η πρόβλεψη για περικοπή των ΚΑΠ που αιφνιδιαστικά εισάγει το αρ.352 (Σελ.1222).

Η πρωτοφανής δυνατότητα, που εκχωρείται στο Υπ. Οικονομικών να δίνει -χωρίς να ρωτά κανέναν- χρηματικές προκαταβολές σε προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας έναντι οφειλών Φορέων Γενικής Κυβέρνησης (ΦΓΚ), των ΟΤΑ συμπεριλαμβανομένων (σύμφωνα με την παρ.8 του αρ.58 του ν.4075/2012, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το αρ.16 ν.4455/2017 και εκ νέου τροποποιείται), αποτελεί τεράστια πρόκληση, γιατί ούτε σε αποικίες δεν ισχύει. Πώς θα γίνει αυτό για τους ΟΤΑ; Με ποια διαδικασία; Γιατί μόνο για τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας και όχι και για άλλες προμήθειες ή και έργα; Ποιος θα είναι ο επισπεύδων, πότε και γιατί θα ενεργεί, πότε και πώς θα λαμβάνει γνώση ο ενδιαφερόμενος Δήμος εν προκειμένω και γιατί χρειάζεται να παρεμβαίνει το συγκεκριμένο υπουργείο που στο πλαίσιο της ασκούμενης κυβερνητικής γραμμής οδηγεί τη χώρα από το κακό στο χειρότερο; Ποιες κρυφές δεσμεύσεις και με ποιους, επιβάλλουν τέτοια διάταξη και δεν επιτρέπεται στο πλαίσιο της συνταγματικής μας αυτοτέλειας (άρθρο 102 του συντάγματος), με απόλυτη διαφάνεια, να το κάνουμε μόνοι μας;

Ψηφίζουν, λοιπόν, πως «οι κάθε είδους μεταβιβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των ΚΑΠ των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τους ΦΓΚ, μεώνονται κατά το ποσό της έκπτωσης που επιτυγχάνεται λόγω της χορήγησης των ανωτέρω προκαταβολών σε προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας» και προσθέτουν ωμά, ότι, «εάν ΦΓΚ καθυστερεί την εξόφληση λογαριασμού ηλεκτρικής ενέργειας πέραν των 2 μηνών… η εξόφληση μπορεί να πραγματοποιηθεί από το Υπ. Οικονομικών σε βάρος πιστώσεων που μεταφέρονται με Απόφαση του Υπ. Οικ., χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου διατάκτη… από τον π/υ του φορέα της κεντρικής διοίκησης που… εποπτεύει τον ΦΓΚ που καθυστερεί την πληρωμή».

Οι εν λόγω δυνατότητες επί πλέον μείωσης των ΚΑΠ συνιστούν ταυτόχρονα και πρωτοφανή αλλοίωση της αρχής της ανταποδοτικότητας κομβικών δημοτικών αρμοδιοτήτων. Οι «νομοθέτες» που την επινόησαν προφανώς στερούνται γνώσης έστω των στοιχειωδών περί ύπαρξης ανταποδοτικών εσόδων στους Δήμους και παροχής ανταποδοτικών υπηρεσιών (π.χ. ηλεκτρική ενέργεια για ανταποδοτικές υπηρεσίες καθαριότητας, φωτισμού, ύδρευσης κ.ο.κ.).

Η επικινδυνότητα των διατάξεων αυτών οδηγεί σε στρέβλωση του πυρήνα της ανταποδοτικότητας και προσβολή της, συνταγματικά προστατευόμενης, οικονομικής μας αυτοτέλειας.

Β) Επιπλέον, το ν/σ επιβεβαιώνει εκ νέου παλαιότερες διαπιστώσεις μας και την κριτική μας για προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός νεο-συγκεντρωτικού μοντέλου διακυβέρνησης. Τώρα η απονομή και καταβολή των προνοιακών επιδομάτων μέσω του ΟΓΑ, που ξεκινά να θεσπίζεται στο αρ.215 (σελ.1078) -με μεταφορά των αναγκαίων πιστώσεων από τον π/υ του Υπ. Εσωτερικών (δηλαδή από τους ΚΑΠ) στον π/υ του Υπ. Εργασίας – καθιστά σαφές ότι όχι μόνο κινούνται σταθερά σε αντι-αυτοδιοικητική κατεύθυνση, αλλά επιδιώκουν να εκφυλίσουν την πάσης μορφής κοινωνική και επιδοματική πολιτική σε αντίδωρα προς εξαθλιωμένους.

Και μπορεί τώρα να εκκινείται πιλοτικά, μόνον για τους διαμένοντες στην Αττική, ήδη όμως έχει προαναγγελθεί και κατατεθεί στις σελίδες 38-39 της Εισηγητικής Έκθεσης του κρατικού π/υ 2018 η επικείμενη μετατροπή του ΟΓΑ σε ενιαίο οργανισμό απονομής όλων των προνοιακών επιδομάτων.

Η αντίδραση της Βουλής, σ΄ αυτή την οπισθοδρόμηση οφείλει να είναι σκληρή.

Για κανένα απολύτως λόγο δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην αλήστου μνήμης εποχή πού οι «δικαιούχοι» επιδομάτων τυφλότητας εξαργύρωναν αυτοπροσώπως τις δίγραμμες επιταγές μεταβαίνοντες εποχούμενοι στις τράπεζες. Θυμίζουμε για την ιστορία ότι όταν ο ν.3852 («Καλλικράτης») μετέφερε την αρμοδιότητα στους δήμους το ποσό που εξοικονόμησε το κράτος  ήταν τουλάχιστον 350 εκατ. ευρώ.

Γ) Επιπροσθέτως, πλήγμα αποτελεί το αρ.349 (σελ.1.220) που τροποποιεί το αρ.32 του ν.4483/2017 (του πρόσφατου νόμου Υπ. Εσωτερικών δηλαδή) καταργώντας τη δυνατότητα οι εν λόγω Δήμοι (ορεινοί, νησιωτικοί) να παρέχουν σίτιση & διαμονή σε υπαλλήλους τους.

Αφαιρείται δηλαδή η προσφάτως θεσπισθείσα δυνατότητα μετά από έντονη διεκδίκηση της Τ.Α., που μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο προσέλκυσης στελεχών σε Δήμους που τόσο «διψούν» για ανθρώπινο δυναμικό. Αντιστοίχως, περικόπτουν και την όμοια δυνατότητα Περιφερειών προς δικούς τους υπαλλήλους. Νομοθετούν και ξε-νομοθετούν μέσα σε 5 μόλις μήνες, παίζοντας με την αγωνία των οικογενειών των εργαζομένων και με τις ανάγκες των Δήμων. Το ΥΠ.ΕΣ. το γνωρίζει; Ο υπουργός Εσωτερικών που υποστήριξε προσφάτως στη βουλή τη διάταξη και πέτυχε την ψήφισή της, θα αποδεχθεί τώρα την κατάργησή της:

Δ) Όσον αφορά στις διαδικασίες υλοποίησης των (πολύπαθων, εξαιτίας του ν.4412/2016 και όχι μόνο) δημοτικών έργων, ενώ εκκρεμούν πολιτικές δεσμεύσεις για απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών, δυστυχώς το ν/σ φαίνεται να επιδεινώνει την κατάσταση.

Θεσπίζει με το αρ.217 «Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Παρακολούθησης Τεχνικών Έργων»» (σελ.1093). Τα ίδια δεδομένα για τα έργα θα περιλαμβάνονται και σε μία επιπλέον ηλεκτρονική βάση, που προστίθεται στις τόσες ήδη υπάρχουσες. Σύστημα που μπορεί και να μην διαλειτουργεί με τα υπόλοιπα, πιθανότητα, που το άρθρο στην παρ.4 ήδη φροντίζει ρητά να προβλέψει. Οι χαμένες υπαλληλικές ανθρωποώρες φαίνεται να πολλαπλασιάζονται και τα γραφειοκρατικά βήματα σταθερά να αυξάνονται.

Το αρ.218 προβλέπει: Ίδρυση «Σώματος Επιμετρητών δημοσίων και ιδιωτικών έργων». Τονίζουμε ότι η εισαγωγή του οφείλει να γίνει μελετημένα, χωρίς υποχρεωτικότητα και με τρόπο που θα διασφαλίζει τη μη επιπλέον γραφειοκρατική ή/και δημοσιονομική επιβάρυνση της υλοποίησης των δημοτικών έργων.  Οιαδήποτε πρόσθετη δημοσιονομική επίπτωση στους Δήμους για την αμοιβή τους δεν είναι νοητό να γίνει αποδεκτή.

Περαιτέρω, χρειάζεται, επιγραμματικά έστω, να αναφερθούν και τα κάτωθι:

• Νέα μεταφορά αρμοδιότητας από τους Δήμους στις Περιφέρειες (αρ.118, σελ.947). Αυτή τη φορά, η αρμοδιότητα περί σύστασης Επιτροπών Φιλικού Διακανονισμού για την εξώδικη επίλυση των διαφορών ανάμεσα σε προμηθευτές και σε καταναλωτές ή ενώσεις καταναλωτών, περί τήρησης αρχείων των πορισμάτων της οικείας επιτροπής, καθώς και τήρησης μητρώου καταναλωτών.  Αφαιρείται δηλαδή από τους Δήμους αρμοδιότητα που είχε προστεθεί με το αρ.94 του «Καλλικράτη». Στην πράξη το αποσπασματικό παιχνίδι με τις αρμοδιότητες που ασύντακτα πηγαινοέρχονται συνεχίζεται, ενώ στα λόγια δήθεν επεξεργάζονται συνολική και οργανωμένη μεταρρύθμισή τους.
• Για το Επίδομα Επικίνδυνης & Ανθυγιεινής Εργασίας ρυθμίζεται ότι αναστέλλεται η καταβολή του (παρ.13 άρθρου 396, σελ.1314) εντός 4 μηνών, εάν οι αρμόδιες Υπηρεσίες δεν συμπληρώσουν κάποιες πληροφορίες υπαλλήλων στη βάση δεδομένων «Απογραφή». Όσο για τη γνωμοδοτική Επιτροπή που θεσμοθετείται (παρ.5) για να επεξεργαστεί τη μεταρρύθμισή του, ούτε που μερίμνησαν να συμπεριλάβουν θεσμικό εκπρόσωπο της Τ.Α. στα μέλη της.
• Η μνημονιακή δέσμευση για «αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης» (αυτή που «διαφημίζει» η κυβέρνηση, με μόνο απτό αποτέλεσμα το ότι μέχρι στιγμής διπλασίασε τις θέσεις Γραμματέων στα Υπουργεία) επεκτείνεται 1η φορά και σε Διοικητικά Συμβούλια νομικών προσώπων της Τ.Α., αρχής γενομένης από ορισμένα μέλη των Δ.Σ. ΔΕΥΑ (αρ.348, σελ. 1214).
• Το ν/σ, τέλος, εμμένει να συμπεριλαμβάνει και τα δημοτικά ραδιόφωνα στη διαδικασία δημοπράτησης που εισάγεται για τους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς (Σελ.1099-1114) με ό,τι αυτό σημαίνει στην πράξη για τη λειτουργία τους.

Για την παράταξή μας στην ΚΕΔΕ, το Αυτοδιοικητικό Κίνημα, είναι αυτονόητο ότι διατάξεις όπως οι ανωτέρω δεν θα έπρεπε να ψηφιστούν ως έχουν, ενώ κάποιες δεν θα έπρεπε καν να εισαχθούν στη Βουλή, αφού το περιεχόμενό τους, δεν πηγάζει από το περιεχόμενο των μνημονιακών προαπαιτουμένων.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στην καθημερινότητά μας, συναδέλφισσες & συνάδελφοι, από τη διαρκή συσσώρευση επικίνδυνων, αλυσιτελών ή περιττών ρυθμίσεων, διαρκώς επιδεινώνονται. Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει και το αδιέξοδο, αλλά και προτάσεις επίλυσης μέσω αναζήτησης δημιουργικής και αναπτυξιακής διεξόδου μακριά από το αποτυχημένο συγκεντρωτικό μοντέλο. Το θεσμικό μας χρέος να ενεργοποιηθούμε και συλλογικά να αντιδράσουμε επιτέλους αποτελεσματικά, καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτικό.

Για το Αυτοδιοικητικό Κίνημα

Απόστολος Κοιμήσης

Δήμαρχος Αμφιλοχίας, μέλος Δ.Σ. ΚΕΔΕ