Γιώργος Αναλυτής: Ο «Δούρειος Ίππος» της ελληνογερμανικής φιλίας

Για πολλοστή φορά,  με τη συμμετοχή του  στην Ελληνογερμανική Συνέλευση (η οποία  αποτελεί έναν ακόμη φορέα επιβολής του κατοχικού καθεστώτος στη χώρα μας), ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ έδωσε τα διαπιστευτήρια σε όσους… εξ-ΥΠΗΡΕΤΕΙ.

Γράφει ο Γιώργος Αναλυτής*

Κατά την τοποθέτησή του στη συνεδρίαση της Επιτροπής Αυτοδιοίκησης της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 6 Μαρτίου, στο ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης της Γερμανίας, ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ μίλησε για την ανάγκη αποκέντρωσης πόρων και αρμοδιοτήτων από το συγκεντρωτικό κράτος προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τη δρομολόγηση παρεμβάσεων που θα ενισχύσουν τις τοπικές οικονομίες.

Εστίασε στην ανάγκη να δρομολογηθούν συνέργειες σε αυτοδιοικητικό επίπεδο σε ζητήματα όπως είναι η καλύτερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, η ενίσχυση του θεματικού τουρισμού, όπως είναι ο τουρισμός υγείας, η στήριξη της τοπικής επιχειρηματικότητας, μέσω της προώθησης ελληνικών προϊόντων, οι πρωτοβουλίες για τον περιορισμό των συνεπειών από την κλιματική αλλαγή, οι πρωτοβουλίες για την κοινωνική ενσωμάτωση των προσφύγων.  Τέλος, χαρακτήρισε ως προτεραιότητα την συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, επισημαίνοντας ότι στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι μεγάλο και δεν αφήνει περιθώρια για χρονοτριβές.

Ποια είναι η πραγματικότητα… (τι σημαίνουν όλα αυτά)

Με τις υποτιθέμενες «αδελφοποιήσεις» και  τις μεθοδευμένες «παρεμβάσεις» της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης, προσπαθούν να μας πουλήσουν τεχνογνωσία για να αποκτήσουν τον έλεγχο της δικής μας ακίνητης δημοτικής περιουσίας∙ για να εκμεταλλευτούν ενεργειακούς και πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας μας∙ για να θάβουν τα τοξικά τους  απόβλητα∙ για να εξασφαλίσουν φθηνό εργατικό δυναμικό και δη, ειδικευμένο!

Οι καινοτόμοι τομείς συνεργασίας και η αξιοποίηση που σχεδιάζουν δεν είναι προς όφελος των Ελλήνων πολιτών, αλλά γερμανικών ιδιωτικών εταιρειών που χρηματοδοτούν αυτές τις δράσεις. Με αυτές τις μεθόδους υπονομεύεται η ανεξαρτησία της ελληνικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μετατοπίζοντας τους στόχους και την ισορροπία δυνάμεων υπέρ ιδιωτικών, υπερκρατικών συμφερόντων. Κρατικές και αυτοδιοικητικές αρμοδιότητες μεταβιβάζονται σε ιδιωτικούς αδιαφανείς φορείς.

Επιδιώκεται η υποθήκευση κι εκποίηση της ακίνητης περιουσίας των ελληνικών δήμων, με σκοπό να ξελασπώσουν από τα χρέη τους οι αντίστοιχοι «αδελφοί» γερμανικοί δήμοι και να αποκτήσουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση∙ επιδιώκεται η προσάρτηση των ελληνικών δήμων στα αντίστοιχα κρατίδια και δήμους της Γερμανίας προκειμένου να λεηλατηθούν∙  επιδιώκεται η διασφάλιση της διεξόδου της γερμανικής ελίτ από την κρίση και η ισχυροποίηση της θέσης της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Και όλα αυτά με πρόσχημα την αποκομιδή των απορριμμάτων, τη διαχείρισή τους και την τεχνογνωσία

Τα «μεγάλα εργοστάσια»  που ετοιμάζονται να στηθούν για να αναλάβουν τη μεγάλη «μπίζνα» με τη διαχείριση των απορριμμάτων, δυστυχώς δεν θα είναι για το καλό των πολιτών.

Πίσω από αυτές τις δουλειές βρίσκονται εταιρείες γερμανικών συμφερόντων που, με τη σύμπραξη ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων, θέλουν να αναλάβουν τη συγκεκριμένη δουλειά και να αποκομίσουν κέρδη εκατομμυρίων, με συμβάσεις που φτάνουν τα 75 χρόνια.

Δεν είναι μόνο η Αττική που ενδιαφέρει όλους αυτούς και έχουν ρίξει εκεί το βάρος τους, στηρίζοντας και συγκεκριμένη υποψηφιότητα για την Περιφέρεια Αττικής. Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και μεγάλα νησιά (όπως η Κέρκυρα, η Ρόδος, η Λέσβος), με πληθυσμό πάνω από 100.000 και αυξημένη τουριστική κίνηση, κάτι που σημαίνει αύξηση του πληθυσμού για τους 4 μήνες της τουριστικής περιόδου, αλλά και αύξηση του παραγόμενου όγκου απορριμμάτων.

Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν πλέον να παίζει και να πειραματίζεται με την υγεία των πολιτών, οι οποίοι πληρώνουν ανταποδοτικά τέλη για να έχουν καθαρή πόλη και όχι εστίες μόλυνσης, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την υγεία όλων μας και ιδιαίτερα των παιδιών μας.

Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας: ένας σύγχρονος Δούρειος Ίππος

Στην ίδια συνεδρίαση της Επιτροπής Αυτοδιοίκησης της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης συζητηθήκε το θέμα του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας.

Μετά συμφωνία για επέκταση της Ελληνογερμανικής Συνεργασίας, μέσω της τελικής υπογραφής για την εδραίωση του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, που προχώρησαν στο Βερολίνο η Γερμανίδα υπουργός Οικογένειας, Τρίτης Ηλικίας, Γυναικών και Νεολαίας, Katarina Barley και ο γενικός γραμματέας Διά Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς, Παυσανίας Παπαγεωργίου, στις 27-7-2017, συνεχίζονται οι συζητήσεις και τα «σχέδια» για το Ίδρυμα Νεολαίας.

Η συζήτηση, η οποία είχε αρχίσει το 2014, με μια κοινή δήλωση πρόθεσης των προέδρων των δύο χωρών για τη δημιουργία κοινού Ιδρύματος Νεολαίας, ολοκληρώθηκε πλέον επίσημα και η συμφωνία επισφραγίστηκε με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης.

Η ίδρυση του Γερμανοελληνικού Ιδρύματος Νεολαίας υπεγράφη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια και τον ομοσπονδιακό πρόεδρο, Γιόαχιμ Γκάουκ, στις 12 Σεπτεμβρίου 2014, στο Βερολίνο.

Το Γερμανοελληνικό Ιδρυμα Νεολαίας ιδρύεται μετά από πρόταση της κυρίας Σκαρπέλη-Σπερκ στη Γενική Συνέλευση της Ένωσης των Γερμανοελληνικών Εταιρειών. Η Γενική Συνέλευση αποδέχτηκε την πρόταση και, στη συνέχεια προωθήθηκε και περιλήφθηκε στη συμφωνία κυβέρνησης συνασπισμού SPD – CDU.

Σχετικά με το Ίδρυμα Νεολαίας, θα ακούσουμε και θα διαβάσουμε στα καθεστωτικά ΜΜΕ πολλά και δελεαστικά, όπως ανταλλαγές νέων, γνωριμίες, υποτροφίες, καταπολέμηση της ανεργίας νέων κ.ά.

Γεγονός όμως είναι ότι, αν και οι Γερμανοί προφασίζονται ότι με το Γερμανοελληνικό Ίδρυμα Νεολαίας θα στηρίξουν την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων στην Ελλάδα, ήδη από το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα, που ξεκίνησαν οι Δήμοι Λαγκαδά και Στέγκλιτζ διαφαίνεται ότι πρωταρχικός στόχος είναι η καταπολέμηση της έλλειψης Γερμανών μαθητευόμενων για επαγγέλματα με χαμηλή αμοιβή, όπως μάγειρες, νοσηλευτές γηροκομείων-γηριατρικής, τεχνικοί γαστρονομίας κ.ά.

Όπως δηλώνει ο Δήμος Στέγκλιτζ σε δελτίο Τύπου στις 20.6.2014, η συνεργασία των δυο Δήμων, Λαγκαδά και Στέγκλιτζ, αποσκοπεί στην κάλυψη γερμανικών αναγκών: «Θέλουμε να δείξουμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και να βοηθήσουμε ενεργά την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων, πάνω από 60%, στην Ελλάδα και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσουμε την επιδείνωση της έλλειψης ειδικευμένων εργαζομένων στο Βερολίνο».

Σε μια άλλη συνεργασία, μεταξύ Αργολίδας και Βόννης, γίνονται οι Γερμανοί πιο ξεκάθαροι: «Λόγω της δημογραφικής αλλαγής, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το επιμελητήριο της Βόννης να διερευνήσει τις δυνατότητες να μπορεί να αντλεί σε μόνιμη βάση εργατικό δυναμικό από την Ελλάδα για τις ανάγκες της περιοχής της Βόννης Rhein-Sieg».

Με άλλα λόγια, επιδιώκουν την απορρόφηση της νεολαίας μας, την ενίσχυση της μετανάστευσης προς τη Γερμανία και το ξερίζωμα νέων ανθρώπων για να αντιμετωπίσουν δικά τους εργασιακά προβλήματα.

Ζητούν νέους μετανάστες με υψηλό, κατά προτίμηση, βαθμό επιστημονικής εξειδίκευσης, όπου, πετώντας τους ένα ξεροκόμματο επιβίωσης, τους απογυμνώνουν από εθνικές μνήμες, δικαιώματα και απαιτήσεις!

Διευκρινίζεται ότι η ανταλλαγή, αυτή καθ’ εαυτή, προγραμμάτων νεολαίας μεταξύ των δύο χωρών είναι ευπρόσδεκτη, όμως, η συγκεκριμένη ακολουθία γεγονότων προκαλεί δυσπιστία ως προς τη σκοπιμότητα του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας. Από τη μία έχουμε τις δηλώσεις της Γερμανίδας υφυπουργού Κάρεν Μαρκς, σύμφωνα με τις οποίες «…οι λόγοι δημιουργίας του σχετίζονται περισσότερο με το κύμα αντιγερμανισμού στην Ελλάδα κατά τα χρόνια της κρίσης και τη δραματική επιδείνωση της δημόσιας εικόνας της Γερμανίας, που πριν από την κρίση, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, ήταν η πιο δημοφιλής χώρα της Ευρώπης ανάμεσα στους Έλληνες». Από την άλλη, έχουμε δήλωση του γερμανικού υπουργείου Παιδείας, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρεπόταν να τεθεί ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων κατά την περυσινή επίσκεψη νέων από μαρτυρικούς δήμους της Ελλάδας στη Γερμανία, «…διότι το πρόγραμμα αφορά μια πλατφόρμα νέων που θέλουν να δουν μπροστά ένα κοινό μέλλον». Φυσικά, η συγκεκριμένη δήλωση έχει πλέον αποσυρθεί από το διαδίκτυο(!)

Τα σενάρια περί σκοπιμότητας ενισχύονται από την αντίστοιχη πρακτική της Γερμανίας στην περίπτωση της Πολωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η σύσταση του Γερμανο-πολωνικού Ιδρύματος Νεολαίας ήρθε τη στιγμή που η Πολωνία ζήτησε από τη Γερμανία επιπλέον αποζημιώσεις, λέγοντας ότι «η χώρα δεν έχει λάβει επαρκή οικονομική επανόρθωση για καταστροφές και απώλειες από τη γερμανική επιθετικότητα, κατοχή και γενοκτονία», ενώ λίγο αργότερα, η Πολωνία – με τη στήριξη της Γερμανίας – μπήκε ως μέλος- κράτος της Ε.Ε., διαβεβαιώνοντας το Βερολίνο ότι δεν θα υποβάλει επίσημα το αίτημά της για αποζημιώσεις.

Αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε και με την ίδρυση του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το μέλλον, μπορούμε  να συμπεράνουμε ότι αφετηρία της ίδρυσής του, καθώς και του Ιδρύματος Νεολαίας, είναι ο φόβος της Γερμανίας πως μπορεί στην Ελλάδα να προκύψει μια νέα κυβέρνηση, της οποίας τα μέλη, πριν προλάβουν να πουληθούν στους Γερμανούς, θα προβούν στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών προς της Ελλάδα.

Κάποιοι «φιλέλληνες», ανοιχτά και παρασκηνιακά, παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην προσπάθεια να επιτευχθεί μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, ώστε μελλοντικές κυβερνήσεις, με γνώμονα τη δικαίωση των θυμάτων, των οικογενειών τους και του ελληνικού λαού, να είναι δεσμευμένες από πρόσφατες ελληνογερμανικές συμφωνίες.

Στο πλαίσιο της ελληνογερμανικής  συνεργασίας έχουν διοργανωθεί επιμορφωτικά σεμινάρια για Έλληνες δημοσιογράφους. Ένα από αυτά είχε θέμα «Πολιτισμός μνήμης, ιστορική επεξεργασία και συμφιλίωση».

Μπορεί, όμως, να επέλθει συμφιλίωση όταν η Γερμανία αποζητά την κατανόησή μας για τη μη δικαίωση των θυμάτων της γερμανικής ναζιστικής θηριωδίας και τη μη καταβολή των οφειλών της προς την Ελλάδα, ενώ εμείς διεκδικούμε τη δικαίωση;

«Versöhnung» ή «Aussöhnung» λένε οι Γερμανοί, «συμφιλίωση» μεταφράζουμε εμείς. Μόνο που η γερμανική λέξη δεν εμπεριέχει τη λέξη «φιλία», αλλά τη λέξη «Söhne», εξιλέωση. Δηλαδή όχι συμφιλίωση, αλλά «συν-εξιλέωση».

Κατανοητό από γερμανικής πλευράς να αναζητούν την εξιλέωση των ευθυνών τους και την απαλλαγή από το βάρος τους, εμείς, όμως, γιατί να τους προσφέρουμε τη φιλία μας χωρίς δικαίωση;

Δυστυχώς, επιβεβαιώνονται οι φόβοι μας για τις βλέψεις όλων όσοι τόσο καιρό προωθούσαν τη δήθεν «ελληνογερμανική φιλία» και διοργάνωναν φιέστες με τον κ. Φούχτελ.

Ποιος τους πιστεύει πια, όταν διατείνονται ότι θα υπερασπιστούν τους πολίτες, τις δημόσιες δομές, τα κοινωνικά αγαθά  και, κυρίως, την ανεξαρτησία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;  

* Ηλεκτρολόγος – μηχανικός, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη Ενότητα Ανατροπή και Έργο για το Μαρούσι.