Μία διαφορετική άποψη για αξιοποίηση του Δημοτικού Κολυμβητηρίου

Μια διαφορετική άποψη για αξιοποίηση του Δημοτικού Κολυμβητηρίου Αγίας Παρασκευής καταθέτει ο κάτοικος της πόλης, πολιτικός μηχανικός και πρόεδρος του Γυμναστικού Συλλόγου Αγίας Παρασκευής (ΓΣΑΠ), Γιώργος Καράμπελας.

Ο κ. Καράμπελας προτείνει τη δημιουργία ενός πολυχώρου πολλαπλών δημοτικών χρήσεων, και όχι αποκλειστικά κολυμβητηρίου. Μάλιστα η πρότασή του περιλαμβάνει πισίνα, υπόγειο χώρο στάθμευσης, χώρο για διεξαγωγή εκδηλώσεων πολιτισμού, αλλά και χώρους στέγασης δημοτικών υπηρεσιών, όπως Δημοτικά Ιατρεία, ΚΕΠ, Πολεοδομία, κ.ά.

Ακολουθεί η πρόταση του κ. Γ. Καράμπελα:

Κολυμβητήριο ώρα μηδέν

ΝΑΙ σε πολυχώρο πολλαπλών δημοτικών χρήσεων. ΟΧΙ αποκλειστικά κολυμβητήριο

Εισαγωγή

Τον τελευταίο καιρό επανήλθε στην επικαιρότητα το θέμα του «Κολυμβητηρίου», δηλαδή οι εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις μιας φιλόδοξης προσπάθειας, που κατάντησε σε αυτό που βλέπουμε εδώ και πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα!

Επιτροπή από περίοικους διοργάνωσε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 13/11/2016, στην οποία -και ορθά- έθεσαν προ των ευθυνών τους, τόσο τον δήμαρχο Γ. Σταθόπουλο, όσο και την αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών, κ. Πετσατώδη, για την πλήρη απραξία τους πάνω από δύο χρόνια τώρα.

Το πρόβλημα όμως με αυτήν την κινητοποίηση είναι ότι, ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς την ορθή κατεύθυνση, κατέληξε στην εντελώς αρνητική θέση που εξέφρασε ο επικεφαλής της επιτροπής των περιοίκων κ. Ξυλάς στη συγκέντρωση που διοργάνωσε ο Δήμος για τη «μελέτη βιωσιμότητας του κολυμβητηρίου» στις 17/02/2017, όπου είπε επί λέξει: «μιλάω σαν εκπρόσωπος της επιτροπής των περιοίκων ότι περίπου αν όχι το 90%, ίσως παραπάνω από 90% αυτών των ανθρώπων που μίλησαν, είπαν “όχι στο κολυμβητήριο”».

Πρόκειται για μια στείρα θέση, η οποία στην πραγματικότητα θέλει να εκφράσει την αντιπαράθεσή της στο γεγονός της εγκατάλειψης και της μιζέριας -πράγμα για το οποίο θα ήταν παράλογο να διαφωνεί κανείς.

Οι κύριοι υπεύθυνοι όμως, τόσο για αυτήν την εικόνα του έργου, όσο και για την ανυπαρξία ξεκάθαρης θέσης και προοπτικής, είναι οι εκάστοτε δήμαρχοι, οι οποίοι δεν έδωσαν λύση στο πρόβλημα, είτε γιατί αδιαφόρησαν, είτε γιατί το είδαν σαν ένα προεκλογικό «χαρτί» από το οποίο θα αποκόμιζαν παραταξιακά οφέλη, είτε γιατί κάτι προσπάθησα , αλλά «αιχμαλωτίστηκαν»* από τους κατά συνθήκη εξουσιαζόμενους (στην περίπτωσή μας την  τεχνική υπηρεσία), παρόλο ότι ως αιρετοί θα έπρεπε να ασκούν αυτοί την εξουσία, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο, πάντως το μόνο που δεν προέταξαν ήταν το όφελος της πόλης.

*«Αιχμαλωσία»: Στην  πολιτική θεωρία αποκαλείται το φαινόμενο κατά το οποίο ένας φορέας εξουσίας  (π.χ. ο Δήμος) «αιχμαλωτίζεται» από εκείνους που υποτίθεται ότι εξουσιάζει. Στον δικό μας Δήμο το φαινόμενο αυτό έχει εξελιχθεί σε επιστήμη…

Τι μπορούμε και δικαιούμαστε να έχουμε

Από τον Μάρτιο του 2004, με δημοσιεύσεις, αλλά και με παρουσίαση της πρότασής μου στο τότε Δημοτικό Συμβούλιο, προσπάθησα να προσφέρω στον δημόσιο διάλογο και να πείσω για το τι μπορεί και πρέπει να γίνει για να αξιοποιηθούν οι ημιτελείς εγκαταστάσεις:

• με σεβασμό στο δημόσιο χρήμα που είχε ήδη μέχρι τότε δαπανηθεί,
• με κύριο στόχο την αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος της περιοχής,
• με  κάλυψη των αθλητικών/θεραπευτικών αναγκών της πόλης,
• αλλά ακόμα και με στέγαση δημοτικών υπηρεσιών.

Σήμερα παρουσιάζω λοιπόν μία τρισδιάστατη απεικόνιση της πρότασής μου, για να γίνει καλύτερα κατανοητή.

Ποια είναι τα συστατικά μέρη της πρότασής μου:

Πρώτο: Πισίνα 35 μ. και όχι 50 μ. που είχε προβλεφθεί. Το μήκος αυτό είναι υπεραρκετό για τις ανάγκες ενός δημοτικού κολυμβητηρίου. Μείωση λοιπόν της επιφάνειας της πισίνας κατά 400 μ2 περίπου και απόδοση του χώρου αυτού στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου.

Δεύτερο: Δημιουργία χώρου πρασίνου επιφάνειας περίπου 1.200 μ2  (με αυτά τα 400 μ2 και τον υπόλοιπο προς Ηπείρου και Μακεδονίας ακάλυπτο).

Τρίτο: Δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης κάτω από τον χώρο αυτό -μπορεί να καλύψει τουλάχιστον 75 θέσεις.

Τέταρτο: Το τμήμα των κερκίδων που αντιστοιχεί στο πάρκο να αξιοποιηθεί για ανοικτές, υπαίθριες εκδηλώσεις π.χ. θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες κ.λπ.

Πέμπτο: Η πισίνα να είναι ανοικτή και όχι κλειστή για τους εξής λόγους:

1. Θα αναβαθμίσει αισθητικά το περιβάλλον. Μια μεταλλική στέγη που θα πρέπει να σκεπάσει 1.600 μ2 (πισίνα και κερκίδες) με μέσο ύψος 11 μ., θα δημιουργήσει πάνω από την επιφάνεια του νερού έναν απολύτως ακαλαίσθητο, λόγω του τεράστιου μεγέθους του, όγκο, της τάξεως των 17.000 μ3. Για να κατανοήσει κανείς για τι όγκο μιλάμε θα πρέπει να αναλογιστεί ότι αντιστοιχεί στον όγκο τεσσάρων πολυκατοικιών, σαν κι αυτές της Μ. Αλεξάνδρου!

Θεωρώ δε το κριτήριο της αισθητικής του οικιστικού περιβάλλοντος ως το πρώτιστο, είναι δε ιεροσυλία και χυδαιότητα να προβάλλονται κριτήρια οικονομίστικα του στυλ «θα καίμε περισσότερη ενέργεια όταν είναι ανοικτό» -πράγμα που και αυτό το αμφισβητώ.

Για του λόγου το αληθές, σας παραθέτω φωτογραφία του ανοικτού κολυμβητηρίου της Πετρούπολης.

Μπορείτε ασφαλώς να υποθέσετε αγαπητοί κάτοικοι της Μ. Αλεξάνδρου ή της Μακεδονίας ότι κάθεστε το καλοκαίρι στο μπαλκόνι σας και βλέπετε μπροστά σας σε έκταση περίπου 900μ2 το γαλάζιο του νερού! Υπάρχει κάτι καλύτερο και ομορφότερο από σπίτι με θέα το γαλάζιο;

2. Θα εξοικονομηθεί δόμηση της τάξεως των 1.600 μ2 (διότι όταν η πισίνα είναι ανοικτή η επιφάνειά της δεν προσμετρείται στη δόμηση) η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της μπορεί να χρησιμεύσει για τη δημιουργία χώρων δημοτικών υπηρεσιών κάτω από τις κεκλιμένες κερκίδες. Μπορούν π.χ. να στεγαστούν ΚΕΠ, Δημοτικά Ιατρεία, αρχειακοί χώροι (Πολεοδομία, Οικονομικές Υπηρεσίες), αλλά και χώροι γυμναστικής για τους οποίους ο Δήμος σήμερα καταβάλλει ενοίκιο (βλ. αίθουσα γυμναστικής στην Οδ. Ανδρούτσου).

Έκτο: Θα προκύψει οικονομία κλίμακας και θα καταστεί η κτηριακή εγκατάσταση οικονομικά βιώσιμη, αφού θα ενσωματωθούν στα οικονομικά οφέλη η κάλυψη διοικητικών αναγκών για τις οποίες σήμερα ο μεν Δήμος πληρώνει μίσθωμα, οι δε δημότες αυξημένες συνδρομές και ταλαιπωρία. Η μελέτη «βιωσιμότητας» που παρουσίασε προ ημερών ο Δήμος και εκτιμήθηκε ότι το λειτουργικό ετήσιο κόστος ανέρχεται στα 60.000 ευρώ θα μειωθεί κατά πολύ, αν δεν μηδενιστεί, αφού αυτό το κόστος υπολογίστηκε με βάση τη, στερημένης οράματος παραδοχή, ότι η κτηριακή αυτή εγκατάσταση θα λειτουργεί μόνο σαν κολυμβητήριο.

Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, εξ αρχής η πρότασή μου δεν αφορούσε και δεν αφορά την ολοκλήρωση μιας αποκλειστικά αθλητικής εγκατάστασης, με φαραωνικά για τις σημερινές συνθήκες χαρακτηριστικά.

Δεν αφορά το «κολυμβητήριο», αλλά μια κτηριακή εγκατάσταση που καλύπτει πολλαπλές δημοτικές χρήσεις, αντίστοιχες με τις σημερινές ανάγκες.

Και χώρος αναψυχής και κολυμβητήριο για τα παιδιά μας και χώρος πολιτισμού και αναγκαίες για τη Νέα Ζωή διοικητικές υπηρεσίες.

Εκπλήρωση μιας υπόσχεσης

Στη συγκέντρωση του Δήμου για τη «μελέτη βιωσιμότητας του κολυμβητηρίου» στις 17/02/2017, στην ομιλία μου υποσχέθηκα τα εξής: «θα σας αποδείξω τα ψεύδη πολλών ότι εκεί ήταν δάσος. Κανένα δάσος δεν υπήρχε εκεί πέρα. Θα σας φέρω αεροφωτογραφία του ’85 που είχε τρία πεύκα, τέσσερα όλα κι όλα».

Αναζήτησα τη σχετική αεροφωτογραφία στην ΕΚΧΑ Α.Ε. (Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση Α.Ε.) και με αίτησή μου (αρ. πρωτ. 20170302032/02.03.2017) την παρέλαβα και τη δημοσιεύω. Χαρείτε την…

Η πεντακάθαρη αυτή αεροφωτογραφία ελήφθη στις 21/06/1984 και είναι εξαιρετικά αφιερωμένη από εμένα σε όσους κραυγάζουν ότι έχασαν… δάσος!

Χωρίς άλλα σχόλια!

Επίλογος

Το πιο σημαντικό είναι ότι ουδείς έχει να πει κάτι συγκεκριμένο για το τι μέλλει γενέσθαι και κυρίως από αυτούς που έχουν κάθε υποχρέωση να το κάνουν, δηλαδή από αυτούς που διεκδικούν έναν ρόλο στα δημόσια πράγματα της Αγίας Παρασκευής.

Άλλος λέει να το γκρεμίσουμε, άλλος να το πάμε στον… Χολαργό και άλλος λέει να δώσουμε 1.000.000 ευρώ για να το… μελετήσουμε!

Αυτή η επί 25ετίας πολιτικάντικη (δεν της αξίζει ο όρος «πολιτική») συμπεριφορά είναι στοχευμένη. Επί 25 χρόνια μιλάνε για το κολυμβητήριο, κεντρίζοντας τα συντηρητικά ανακλαστικά μιας κοινωνίας, που εξ αιτίας πολλών και διαφόρων λόγων, δεν έχει τρόπο να αναγνωρίσει το μέλλον και στερείται ιστορικής οπτικής.

Το κοινωνικό λίμνασμα είναι εδώ και μας οδηγεί στην απάθεια και στην απροθυμία να κάνουμε χώρο στην επερχόμενη γενεά.

Αυτήν τη γενεά που μπορείτε να τη δείτε να χαίρεται την επαφή με το νερό μήνα Γενάρη στην επόμενη φωτογραφία (ελήφθη στις 21/01/2014 στο κολυμβητήριο της Πετρούπολης).

Αγαπητοί συνδημότες, περίοικοι ή όχι,  

Η λύση μας αφορά όλους, και  ο μόνος τρόπος να επιλυθεί το πρόβλημα αυτό είναι να πιστέψουμε ότι μπορούμε να αναβαθμίσουμε τη γειτονιά μας και ολόκληρη την πόλη.

Προϋπόθεση γι΄ αυτό είναι η σημερινή δημοτική Αρχή και ιδιαίτερα ο δήμαρχος, του οποίου την καλή πρόθεση μέχρι σήμερα δεν έχω αμφισβητήσει:

• να πιστέψει ότι μπορεί να το πετύχει, 
• να στηριχτεί στις ενεργές κοινωνικές δυνάμεις της πόλης μας,
• να απεμπλακεί από τον μηχανισμό που έχει από πολλά χρόνια τώρα αυτονομηθεί από την κοινωνία μας και τις ανάγκες της.

Αλλιώς θα «φάει» και αυτή το κεφάλι της, όπως όλες οι προηγούμενες…

Και αυτή μεν καλώς θα το «φάει», η πόλη μας όμως τι φταίει;