«Foxtrot» στο Cine Δράση Βριλησσίων

Η ταινία «Foxtrot» προβάλλεται την Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019 στις 21:00 στο 2ο Γυμνάσιο Βριλησσίων (Tαϋγέτου και Ξάνθης) από το Cine Δράση της Δημοτικής Κίνησης Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη.

Λίγα λόγια για την ταινία από το Cine Δράση

Το «Foxtrot», η βραβευμένη με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ της Βενετίας ταινία του Ισραηλινού Samuel Maoz, είναι ένα πολυεπίπεδο έργο με ποικίλες εκπλήξεις και ανατροπές, ένας βαθύς στοχασμός πάνω στη ματαιότητα του ανθρώπινου βίου, την αέναη διαδοχή της ζωής και του θανάτου, την ηθική, την ενοχή και την αδυναμία του ανθρώπου να προστατευτεί από τα απρόβλεπτα και σκληρά παιχνίδια της μοίρας. Ένα φιλμ αντιπολεμικό που στο φόντο της ανακυκλούμενης βίας στη χρονίζουσα Ισραηλο-παλαιστινιακή διαμάχη, τολμά να ορθώσει στέρεα και ισχυρή πολιτική θέση, θέση ενοχλητική για κάποιους υπουργούς στο Ισραήλ, που καταφέρθηκαν ανοιχτά κατά των μηνυμάτων του.

Ένας χωματόδρομος στη μέση του πουθενά, άγνωστο πού και άγνωστο ποιος τον διασχίζει. Μια σχολή χορού όπου ζευγάρια χορεύουν ανυποψίαστα Foxtrot, ένα χορό που τα βήματα του είναι απλά και κυκλικά, όπως οι κύκλοι της μοίρας. Στην ίδια πολυκατοικία, στο διαμέρισμα της οικογένειας Φέλντμαν αξιωματικοί του ισραηλινού στρατού χτυπάνε το κουδούνι. Η γυναίκα που την ανοίγει λιποθυμά στη θέα των επισκεπτών καθώς αντιλαμβάνεται ότι ήρθαν να ανακοινώσουν πως ο γιος της σκοτώθηκε σε ώρα υπηρεσίας. Αυτοί αφού δώσουν τυπικές συμβουλές διαχείρισης του πένθους και οδηγίες για την κηδεία φεύγουν αφήνοντας μόνους τους γονείς. Η μητέρα ναρκωμένη στο κρεβάτι και ο πατέρας οργισμένος προσπαθεί να συνειδητοποιήσει την απώλεια. Ανίκανος να συμφιλιωθεί με τη φρίκη περιφέρεται στους διαδρόμους, ξεσπά πάνω στον σκύλο και αφήνει σκόπιμα το καυτό νερό να κάψει το χέρι του, για να νοιώσει και στο σώμα του τον πόνο της ψυχής του. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την κηδεία ξεκινούν, ενημερώνονται οι συγγενείς, μεταξύ των οποίων η επιζήσασα του Άουσβιτς, υπέργηρη και με άνοια γιαγιά. Αλλά όταν είναι όλα έτοιμα για την τελετή, το κουδούνι ξαναχτυπά και οι ίδιοι αξιωματικοί ενημερώνουν ότι πρόκειται για φρικτό λάθος. Ο γιος είναι τελικά ζωντανός. O πατέρας σε κατάσταση υστερίας απαιτεί να έρθει το παιδί του σπίτι.

Σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο, μέσα σε ένα -κοντέινερ που σταδιακά βουλιάζει στη λάσπη, δίπλα στο οδόφραγμα πέντε στρατιώτες μαζί και ο νεαρός Φέλντμαν, φυλάνε μια άγονη γη. Μοναδικοί διερχόμενοι, ντόπιες καμήλες και σποραδικά αυτοκίνητα Αράβων. Οι στρατιώτες αφού ελέγξουν εξονυχιστικά την ταυτότητα των ανθρώπων παραδίδονται στην μοναξιά. Ένας από αυτούς χορεύει στον άδειο δρόμο Foxtrot. Οι μέρες και οι νύχτες κυλούν ράθυμα με ιστορίες από τη ζωή εκτός στρατού. Μέχρι που σε ένας τυπικός έλεγχος εξελίσσεται σε τραγωδία. Ο νεαρός Φέλντμαν στέλνεται επειγόντως σπίτι του.

Πίσω στο διαμέρισμα της οικογένειας του, αντί για μια χαρούμενη επανένωση, οι δύο γονείς, σε διάσταση πλέον, θρηνούν. Η μητέρα κατηγορεί τον πατέρα ότι αυτός ευθύνεται για το χαμό του παιδιού τους. Αναπολούν την κοινή τους ζωή, κλαίνε και σε κάποια στιγμή θυμούνται κάποιες πιο ευτυχισμένες στιγμές και μοιράζονται ένα αυτοσχέδιο Foxtrot. Η τρυφερότητα και η φροντίδα μόνη διέξοδος στο πένθος. Ο χωματόδρομος στη μέση του πουθενά ήταν τελικά, ο τόπος της τραγωδίας, εκεί όπου θα ανατραπεί το στρατιωτικό φορτηγό που μεταφέρει τον γιο της οικογένειας Φέλντμαν σπίτι.

Ο Ισραηλινός Samuel Maoz που το 2009 στο Φεστιβάλ Βενετίας κέρδισε το Χρυσό Λέοντα για το φιλμ «Lebanon», επανέρχεται το 2017 με το «Foxtrot» το καλύτερο αντιπολεμικό δράμα της σύγχρονης εποχής. Με τη συμβολική δύναμη της κινηματογραφικής εικόνας και ένα πανέξυπνο σενάριο γραμμένο από τον ίδιο, ο σκηνοθέτης αποδίδει με περισσή δεξιοτεχνία και εικαστική δύναμη τον τρόπο που οι χαρακτήρες αποδέχονται την αγάπη και αντιμετωπίζουν την απώλεια, τη θλίψη και τον πόνο. Ο καθηλωτικός ήχος, η απόλυτα ταιριαστή μουσική και η ανατριχιαστικά όμορφη φωτογραφία κάνουν τον θεατή, όχι μόνο να μην παίρνει στιγμή το βλέμμα του από την οθόνη, αλλά και να κρατά στο μυαλό του τις εικόνες για πολλή ώρα μετά τους τίτλους τέλους. Από τις πολύ καλές ερμηνείες ξεχωρίζει αυτή του Lior Ashkenazi που αποδίδει συγκλονιστικά τον εκκωφαντικά σιωπηλό θρήνο του πατέρα.

Στα θετικά του φιλμ το γεγονός ότι ο Maoz αντιπαραβάλλει την πολύπαθη ιστορία της χώρας του με αυτήν της οικογένειας Φέλντμαν, σκιαγραφώντας τα πάθη και τα λάθη των προηγούμενων και των μετέπειτα γενεών. Από γενιά σε γενιά, ισχυρίζεται, οι ήρωες αδυνατούν να ενεργήσουν αυτόνομα, καθώς καθορίζονται από τον τόπο τους, την ιστορία τους, τα διαρκώς αναπαραγόμενα τραύματά τους. Και αν στις προηγούμενες από του στρατιώτη γενιές, ο εβραϊκός λαός υπήρξε το θύμα του Ολοκαυτώματος, του πιο αποτρόπαιου εγκλήματος της ανθρώπινης Ιστορίας, στη σημερινή γενιά ο σκηνοθέτης απεικονίζει το κράτος και τον στρατό του Ισραήλ ως θύτες.

Ισραήλ, Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία, 2017. Διάρκεια: 108′. Σκηνοθεσία:
Samuel Maoz. Πρωταγωνιστούν: Lior Ashkenazi, Sarah Adler, Yonaton Shiray, Shira Haas.