Μ. Διακολιού: Απάντηση στον δήμαρχο για τον Στρατηγικό Σχεδιασμό

Η δημοτική σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας Μαίρη Διακολιού, με ανακοίνωσή της, σχολιάζει το φραστικό επεισόδιο μεταξύ της ίδιας και του δημάρχου Αμαρουσίου Γιώργου Πατούλη κατα τη διάρκεια της συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου (Τρίτη 15 Ιουλίου 2015) για τον Στρατηγικό Σχεδιασμό της πόλης (Κόντρες… θερινής νυκτός μεταξύ Γιώργου Πατούλη και Μαίρης Διακολιού – VIDEO).

Την ίδια στιγμή, με δεύτερη ανακοίνωσή της, παρουσιάζει τα ερωτήματα και τις θέσεις της στην παραπάνω συζήτηση.

Η επιστολή για την κόντρα με τον δήμαρχο

Ο κ. Πατούλης, στο Δ.Σ. της 15-7-2015 κατά τη συζήτηση του Στρατηγικού Σχεδιασμού του Δήμου απέδειξε, για μία φορά ακόμα, ότι όταν δέχεται κριτική… πετάει την μπάλα στην εξέδρα.

Ειδικότερα,  του έθεσα συγκεκριμένα θέματα, όπως:

α) Είναι αντικοινωνική η θέση ότι μέσα από τις εμπορικές σχέσεις χτίζονται οι ανθρώπινες. Υπό ποία έννοια το Mall «διαδραματίζει έναν ρόλο δημόσιου χώρου αντίστοιχο με αυτόν της πλατείας των παλιότερων εποχών»; (στρατηγικός σχεδιασμός σελ. 46).

β) Τι σημαίνει ο όρος «ιδιωτικοποιημένος δημόσιος χώρος» με τον οποίο χαρακτηρίζεται το Mall; (στρατηγικός σχεδιασμός, σελ. 46).

γ) Γιατί αμφισβητείται ο ρόλος της δημόσιας λειτουργίας των δρόμων και των πλατειών του παραδοσιακού κέντρου του Αμαρουσίου; (στρατηγικός σχεδιασμός, σελ. 46). Για παράδειγμα, η απαξίωση της σημασίας της πλατείας ΗΣΑΠ γίνεται για να νομιμοποιηθεί η καταστροφή της με τη δημιουργία του πάρκινγκ Ευτέρπης;

δ) Μήπως ο συνδυασμός της αμφισβήτησης του παραδοσιακού κέντρου σε σχέση με το Μall και εν γένει με το υπερτοπικό κέντρο αποτελεί θεωρητική νομιμοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων;

ε) Γιατί η στήριξη του παραδοσιακού κέντρου της πόλης μας (τοπική αγορά) γίνεται μόνο στα λόγια, αλλά στα έργα τα μόνα δρομολόγια δημοτικής συγκοινωνίας που δεν περικόπηκαν είναι αυτά που εξυπηρετούν το Mall ή ο «Ειδικός φόρος Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων 2% επί των εισπράξεων» (όσο ίσχυε) δεν βεβαιώθηκε για 7 εμπορικές χρήσεις που δραστηριοποιούνταν στο GOLDEN HALL, μεταξύ των οποίων  το υπόγειο Γκαράζ (KRONOS PARKING A.E), το υποκατάστημα της EUROBANK, η διαχειρίστρια ECE LAMDA HELLAS Α.Ε.) που σχετίζονται με τον Όμιλο Λάτση; (Ανεξάρτητα απ’ όσα υποστηρίζει η Διοίκηση, στην από 15 Δεκεμβρίου 2014 «Ειδική Έκθεση Τακτικού Ελέγχου Οικονομικών καταστάσεων 2013 του Δήμου Αμαρουσίου σύμφωνα με τα οριζόμενα στην §3 του άρθρου 163 του ν.3463/2006 » της Ορκωτού Ελεγκτού Λογιστού ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΑΘ. ΜΑΛΑΒΑΖΟΥ Α.Μ. Σ.Ο.Ε.Λ 13831, σελ. 49, αναφέρεται αυτολεξεί: «Σημειώνουμε ότι για 7 εμπορικές χρήσεις που είχαν δραστηριότητες στον συγκεκριμένο χώρο δεν έχει βεβαιωθεί ποτέ το ανάλογο τέλος, σε αυτές συμπεριλαμβάνονται το υπόγειο Γκαράζ (KRONOS PARKING A.E), το υποκατάστημα της EUROBANK, η διαχειρίστρια ECE LAMDA HELLAS Α.Ε). Η μη βεβαίωση του ποσού από τον Δήμο έχει ως συνέπεια την απώλεια εσόδων, το ύψος των οποίων δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε λόγω μη συλλογής των συγκεκριμένων στοιχείων, τα οποία θα αποτελούσαν την βάση υπολογισμού του ειδικού φόρου του Ν. 3342/05»).

στ) Γιατί το Άλσος Παραδείσου αναφέρεται συστηματικά ως «Κτήμα Μιμικόπουλου» και ακόμη χειρότερα «οικόπεδο» (στρατηγικός σχεδιασμός, σελ. 33,34); Γιατί το Δάσος Συγγρού αναφέρεται συστηματικά ως «Κτήμα» ή ως «Άλσος» Συγγρού; (στρατηγικός σχεδιασμός ενδεικτικά σελ. 33)

Όμως εκείνος, αντί να απαντήσει, προσωποποίησε για μία ακόμη φορά μία καθαρά πολιτική διαφορά, αναφερόμενος -ξανά- στη συμμετοχή μου στη διοίκηση Τζανίκου (μάλιστα, την ονόμασε και Διοίκηση Διακολιού – sic!!!). Μήπως δεν απαντά γιατί δεν μπορεί να δεχτεί κριτική; Μήπως γιατί δεν τολμά να απαντήσει ευθέως στα ερωτήματα; Ή μήπως γιατί δεν μπόρεσε να τα καταλάβει;

Σε ό,τι με αφορά, έχω ήδη ενημερώσει τον κ. Πατούλη για τη σχέση μου με τη Διοίκηση Τζανίκου, καθώς αφού εκείνη την εποχή ασχολείτο με τα κοινά της Πεύκης, όπου εξ όσων λέγεται συνεχίζει να κατοικεί, είναι φυσικό να είναι «απληροφόρητος» περί των διαμειβομένων εκείνης της εποχής στο Μαρούσι. Εκείνος, όμως, ή κάνει ότι δεν κατανόησε την εξήγηση, ή πράγματι δεν την κατανόησε. Εξηγώ, λοιπόν, για τελευταία φορά, και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε:

Συμμετείχα πράγματι στη Διοίκηση Τζανίκου, αλλά χωρίς να συμφωνώ σε όλα, χωρίς πρότερη κριτική σκέψη. Αντιθέτως, ιδίως τα έτη 2005 – 2006 διαφώνησα, πολλές φορές ανοιχτά και σφοδρά, με τις επιλογές της, μέχρι που αυτονομήθηκα.

Είναι δε ηθικά επιλήψιμη η υποκρισία του κ. Πατούλη να εγκαλεί εμένα επειδή συμμετείχα στη Διοίκηση Τζανίκου, ενώ έχει επί τετραετίες συμπεριλάβει στην παράταξή του και περιβάλλει με ιδιαίτερο σεβασμό άλλους τότε συναδέλφους μου στην ίδια ακριβώς Διοίκηση, οι οποίοι μάλιστα ουδέποτε διαφοροποιήθηκαν από αυτήν!

Δεν κατανοώ την αναφορά του κ. Δημάρχου στο ενδεχόμενο απομείωσης της αξίας των περιουσιακών μου στοιχείων στην πόλη μας. Διευκρινίζω, ότι έως σήμερα, πέραν του 50% ψιλής κυριότητας του διαμερίσματος στο οποίο κατοικώ και του 50% πλήρους κυριότητας ενός αγροτεμαχίου στην ανένταχτη στο σχέδιο περιοχή της Ελληνικής Παιδείας, ουδέν άλλο ακίνητο έχω στο Μαρούσι. Τι λοιπόν εννοεί με την αναφορά σε τυχόν απομείωση της αξίας των περιουσιακών μου στοιχείων; Δεν θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να εννοεί ότι θα έκανε χρήση της εξουσίας που του δίνει η ιδιότητά του για να απομειωθεί η αξία του αγροτεμαχίου μου όταν η περιοχή ενταχθεί στο σχέδιο.

Μάλλον εννοεί ότι η αξία της περιουσίας μου θα απομειωθεί αν γίνουν λάθος επιλογές για την πόλη. Αλλά κι αυτό μου κάνει άσχημη εντύπωση, γιατί έτσι, το σωστό και το λάθος για την πόλη ο κ. Πατούλης φαίνεται πως το μετρά σε χρήμα. Ελπίζω να μην είναι έτσι τα πράγματα.

Αλλά…

Όταν κατήγγειλα ότι ο Δήμος δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τις δομές του (ποδήλατα) για να διαφημίζει την εταιρία της COCA COLA, που σε τόσο δύσκολες εποχές για τη χώρα επιλέγει να μεταφέρει την αλυσίδα παραγωγής της εκτός Ελλάδος, αφήνοντας εκατοντάδες ανέργους πίσω της, ο κ. Δήμαρχος αντί να συνειδητοποιήσει την ηθική και ανθρώπινη βαρύτητα του θέματος, απάντησε με οικονομικά μεγέθη, σχετικά με το κόστος της συντήρησης των ποδηλάτων που καλύπτει η εν λόγω εταιρεία.

Όταν κατήγγειλα (όπως από τα παραπάνω ερωτήματα προκύπτει) ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν είναι βάση για να χτιστούν οι ανθρώπινες και ότι στο Mall οι άνθρωποι καταναλώνουν απλώς, δεν συνδέονται μεταξύ τους, όπως έκαναν κάποιες παλιότερες εποχές στις πλατείες και στις γειτονιές, αντί να αντιληφθεί την ηθική και ανθρώπινη αξία αυτής της τοποθέτησης, η θέση που διατύπωσε ήταν: «Δεν υπάρχουν δυνατότητες ανάπτυξης μέσα από το κοινωνικό γίγνεσθαι, μέσα από τις συναντήσεις που γίνονται στο Mall, ναι στο Mall; Το Mall, δίνει 3 εκατομμύρια αυτή τη στιγμή! 12 εκατομμύρια κόσμος και μπορεί να δημιουργηθεί μία δυνατότητα υπεραξίας του Μαρουσιού, μέσα από ένα διαφημιστικό, επικοινωνιακό αλλά και διαδικτυακό τρόπο, στο οποίο να δίνει την άλλη ανάπτυξη της πόλης, πέραν των γειτονιών» (Φυσικά δεν εξήγησε ούτε ποιες συναντήσεις γίνονται στο Mall, ούτε ποια είναι σήμερα η ανάπτυξη των γειτονιών).

Ο καθένας γράφει την ιστορία του.

Η ιστορία μου στο Μαρούσι, είναι πράγματι γνωστή όπως και εκείνη του κ. Δημάρχου. Πράγματι, όπως συμβαίνει και με τον κ. Δήμαρχο, άλλοι λένε ότι η ιστορία μου είναι καλή κι ίσως άλλοι λένε ότι δεν  είναι. Η διαφορά μας όμως είναι ότι ενώ η ιστορία του κ. Δημάρχου στο Μαρούσι  ξεκίνησε «τυχαία» όπως ο ίδιος παραδέχεται, πριν κάποια χρόνια, η δική μου ξεκινά σχεδόν από τότε που γεννήθηκα, από τη συνειδητή μετοίκηση των γονιών μου στην πόλη μας, και γράφεται αδιάλειπτα μέχρι και τώρα.

Διαβάστε την Τοποθέτηση για τον Στρατηγικό Σχεδιασμό