Οι Φυσάει Κόντρα δύο χρόνια μετά και με νέο εκπρόσωπο στο Δ.Σ.

Πλούσια ήταν η ατζέντα των θεμάτων της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησαν οι εκπρόσωποι του αριστερού δημοτικού σχήματος Φυσάει Κόντρα στην Αγία Παρασκευή με αφορμή τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την ίδρυσή του, αλλά και την εναλλαγή στην εκπροσώπησή του στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης.

Από τη δημοτική κίνηση στη συνέντευξη ήταν παρόντες ο μέχρι πρότινος εκπρόσωπος των Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο, Σπύρος Αλεξίου, ο νέος εκπρόσωπος, Θάνος Ανδρίτσος, καθώς και τα μέλη του συντονιστικού Σωτηρία Μπούρα και Νίκος Κούτσιας.

Από πλευράς θεμάτων, κυριάρχησε το θέμα του προσφυγικού σε σχέση με τη γενικότερη κατάσταση, αλλά και η πιθανότητα να δημιουργηθεί στην πόλη κάποιο σημείο φιλοξενίας.

Πολλή συζήτηση έγινε, επίσης, για τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης, τον τρόπο διοίκησης της δημοτικής Αρχής, τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και τις πρόσφατες αποχωρήσεις από το δημοτικό σχήμα.

Τέλος, η δημοτική κίνηση απηύθυνε ανοιχτό κάλεσμα για συνάντηση – συζήτηση σε συλλογικότητες και μεμονωμένους δημότες την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016, στο δημαρχείο Αγίας Παρασκευής, με σκοπό τη διεύρυνση των μελών του.

Σπύρος Αλεξίου… υπό το βάρος του προσφυγικού

Την αρχική εισήγηση έκανε ο απερχόμενος εκπρόσωπος της δημοτικής κίνησης Σπ. Αλεξίου, ο οποίος ανέφερε:

Δίνουμε αυτή τη συνέντευξη Τύπου συμπληρώνοντας τα δύο χρόνια ύπαρξης και παρέμβασης στην πόλη. Τέτοιες μέρες πριν από δύο χρόνια είχε συγκροτηθεί το Φυσάει Κόντρα ως μια προσπάθεια πολλών και ποικίλων αριστερών ρευμάτων, αγωνιστών και αγωνιστριών, να συγκροτήσουν μία οντότητα που θα παρεμβαίνει στην πόλη με κεντρική πολιτική λογική.

Είπαμε από την αρχή ότι για εμάς είναι αστείος ο διαχωρισμός τοπικών και κεντρικών προβλημάτων. Ζούμε, ειδικά στην εποχή μας, μία τέτοια κατάσταση που τα πάντα συνδέονται. Οι Δήμοι έχουν μετατραπεί σε ένα μικρό τοπικό κράτος, σε απόλυτη σύνδεση, εξάρτηση και υποταγή στο κεντρικό κράτος, και στο πλαίσιο αυτό το να περιορίζει κάποιος στη μία ή στην άλλη εκδοχή την παρέμβασή του την καθιστά λειψή και, κατά συνέπεια, αναποτελεσματική.

Ξεκινώ λέγοντας ότι, πριν από δύο χρόνια ακριβώς, ήταν η μέρα που καιγόταν στη Μαριούπολη από τους ναζί της Ουκρανίας το κτήριο των συνδικάτων. Τότε μας κοιτούσαν σαν τρελούς που, σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ήμασταν οι μόνοι που μιλούσαμε για την άνοδο του φασισμού και του ρατσισμού στην Ευρώπη, για τον πόλεμο που μας απειλεί, και που είναι στη «γειτονιά» μας. Τότε, θυμάμαι ένας συνυποψήφιος, σε μία δημόσια συζήτηση, είχε πει ότι «εγώ δεν πάω για δήμαρχος Μαριούπολης και γιατί να τοποθετηθώ γι’ αυτά;».

Νομίζω ότι σήμερα, δύο χρόνια μετά, για οποιοδήποτε θέμα κι αν δίναμε τη σημερινή συνέντευξη Τύπου, δεν θα μπορούσαμε παρά να ξεκινήσουμε από τις εικόνες που μας έχουν συγκλονίσει όλους, τις εικόνες αυτών των χιλιάδων «μικρών κολασμένων», που περπατούν στον δρόμο μη ξέροντας κι αυτοί για πού, ελπίζοντας απλώς να ξεφύγουν.

Νομίζω ότι όλα τ’ άλλα θα μπορούσαν να περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Αυτό είναι ένα κορυφαίο θέμα. Πιστεύω ότι πέρα από την ανθρωπιστική διάσταση, πέρα από την ιμπεριαλιστική ή φιλειρηνική διάσταση που υπάρχει, είναι ένα θέμα που θα καθορίσει τη ζωή και το πολιτικό σκηνικό για το επόμενο πολύ μεγάλο διάστημα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, θα καθορίσει και τη ζωή των τοπικών κοινωνιών, και με αυτή την έννοια νομίζουμε ότι θα πρέπει, δίπλα στην αυτονόητη αλληλεγγύη, συμπαράσταση, αγώνα για τη βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους, θα πρέπει ν’ ανοίξει μία μεγάλη και σοβαρή συζήτηση.

Ήδη, και στις τοπικές κοινωνίες έχουν αρχίσει να γίνονται τέτοιες συζητήσεις.

Το πρώτο θέμα, λοιπόν, που εμείς θέλουμε να θίξουμε είναι ότι αυτή τη στιγμή όλη η ελληνική κοινωνία έχει μπροστά της μία τεράστια πρόκληση, την πρόκληση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και ταυτόχρονα, της απόκρουσης, της μάχης, της αντιμετώπισης κάθε προσπάθειας εμφάνισης ρατσιστικών αντιλήψεων και, πολύ περισσότερο, πρακτικών.

Προσπαθήσαμε να δείξουμε τη σύνδεση των “μικρών” προβλημάτων με τον “μεγάλο” αγώνα

Το δεύτερο που θα ήθελα να πω είναι ότι ως δημοτικό σχήμα σε αυτά τα δύο χρόνια, με την απειρία μας και με τις μικρές δυνάμεις μας, κάναμε μία προσπάθεια να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο που μόλις σας περιέγραψα. Δηλαδή, να μεταφέρουμε τα μεγάλα κεντρικά ζητήματα, που απασχολούν όλους τους συμπολίτες και τις συμπολίτισσές μας, στη γειτονιά και ταυτόχρονα, τα προβλήματα της γειτονιάς να τα συνδέουμε με τον αγώνα για τα μεγάλα ζητήματα.

Αυτό σε κάποιες περιπτώσεις το καταφέραμε, σε κάποιες όχι. Πάντως, σίγουρα προσπαθήσαμε με όλες μας τις δυνάμεις. Από την  άλλη, είπαμε στην τοπική κοινωνία ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση για κανένα πρόβλημα, αν δεν συνδεθεί ο μικρός δικός μας, καθημερινός αγώνας, με τον μεγάλο αγώνα για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Όταν ξεκινήσαμε και το λέγαμε το είχαμε περισσότερο σαν θεωρητικό σχήμα. Πολύ γρήγορα και μέσα από την επαφή με τα όποια δεδομένα και πεπραγμένα του Δήμου, καταλάβαμε ότι ήταν απόλυτη αλήθεια.

Το συμπέρασμα που έβγαλα ως δημοτικός σύμβουλος, μετά από ενάμιση χρόνο, είναι ότι αυτοί οι οργανισμοί που τους χαρακτηρίζουμε ως Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι απόλυτα στραγγαλισμένοι οικονομικά, με ελάχιστα, μηδαμινά, σχεδόν ανύπαρκτα περιθώρια οποιασδήποτε δραστηριότητας. Οι δημοσιογράφοι που καλύπτετε τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου είστε οι καλύτεροι μάρτυρες ότι το 90% των συνεδριάσεων εξαντλούνται σε αναμορφώσεις προϋπολογισμών. Ένας προϋπολογισμός για τον οποίο ο ίδιος ο δήμαρχος δηλώνει ότι «αυτός είναι, τι να κάνουμε, στα μνημόνια ζούμε» και επί του οποίου όλη τη χρονιά προσπαθούμε να μετακινούμε κονδύλια λίγο από εδώ και λίγο από εκεί, ώστε να λειτουργήσουν, με την ελάχιστη δυνατή αποδοτικότητα και χάρη στον ηρωισμό των εργαζομένων του Δήμου, οι υπηρεσίες.

Εμείς εκτιμούμε ότι θα μπορούσαν να έχουν γίνει πράγματα. Δεν μπορεί κάθε φορά που κατατίθεντο προτάσεις σε μία διαφορετική λογική, είτε από εμάς είτε και από τη Λαϊκή Συσπείρωση, η απάντηση να είναι «πολύ ωραία αυτά που λέτε, αλλά στο μνημόνιο δεν επιτρέπονται».

Υπάρχουν παραδείγματα, όπως του δημάρχου της Πάτρας, του κ. Πελετίδη, που δεν είναι από τον δικό μου πολιτικό χώρο, ο οποίος προφανώς δεν κάνει κάποια επανάσταση, κι αυτός μέσα στο μνημόνιο ζει, και παρ’ όλα αυτά δείχνει μία διαφορετική λογική του πώς θα μπορούσε, σε αυτούς τους καιρούς, ένας δήμαρχος και μία δημοτική Αρχή να βάζουν «λιθαράκια» αντίστασης κι αμφισβήτησης.

Το μνημόνο είναι κακό, ανεξάρτητα αν το “πλασάρει” ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας

Το τρίτο ζήτημα που ήθελα να θίξω είναι ότι για εμάς, από την πρώτη στιγμή, αταλάντευτη αρχή ήταν ότι στεκόμαστε απέναντι σε οποιαδήποτε αντιλαϊκή, μνημονιακή πολιτική, οποιαδήποτε κι αν ήταν η κυβέρνηση που θα την εφάρμοζε. Κι επειδή έχει ξανανοίξει η κουβέντα -αυτό βολεύει την εκάστοτε δημοτική Αρχή- για τον διαχωρισμό τοπικών και κεντρικών προβλημάτων, θα ήθελα να προσθέσω ότι όταν κλείνει το βράδυ η πόρτα στα σπίτια των δημοτών της Αγίας Παρασκευής, δεν νομίζω ότι οι συμπολίτες μας το πρώτο θέμα που σκέφτονται είναι ένας μικρός πεζόδρομος ή κάτι σχετικό. Και το λέω χωρίς να υποτιμώ κανένα μικρό θέμα, αλλά πιστεύω ότι τον απασχολεί περισσότερο το εάν βγαίνει ο μήνας, η ανεργία η δική του ή των παιδιών του, η κατάσταση των νοσοκομείων και των σχολείων κ.ο.τ.

Άρα, εμείς είμαστε αταλάντευτα απέναντι σε αυτές τις πολιτικές. Και δεν σας κρύβω ότι και στο Φυσάει Κόντρα άνοιξε μία μεγάλη συζήτηση γι’ αυτό, όπως και σε όλα τα άλλα πολυσυλλεκτικά σχήματα. Σε αυτή τη συζήτηση, που κράτησε καιρό, καταλήξαμε, με συντριπτική πλειοψηφία -και σε αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ και ο ΣΥΡΙΖΑ…- να παραμείνουμε στην ίδια πολιτική άποψη που είχαμε: Το μνημόνιο είναι κακό είτε αυτός που χαμογελαστός το «πλασάρει» λέγεται Σαμαράς, είτε λέγεται Τσίπρας.

Αυτά που γίνονται στην Αυτοδιοίκηση με πρώτο και… καλύτερο τις άθλιες σχέσεις εργασίας, που η σημερινή κυβέρνηση τις κατήγγειλε σε όλους τους τόνους, πλέον νομιμοποιούνται. Κι αυτό είναι το χειρότερο, ότι δηλαδή όλα αυτά προσπαθούν να παρουσιαστούν ως θετικά, νόμιμα, αριστερά… Έτσι, συνεχίζονται τα πεντάμηνα, συνεχίζεται η αθλιότητα των 400 ευρώ για ανθρώπους ανασφάλιστους, και παρουσιάζονται ως λύσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Θα το κατανοούσα ως έκτακτη λύση για την αντιμετώπιση μιας πρόσκαιρης ανάγκης, αλλά είναι άλλο να το προβάλλουμε ως λύση στο πρόβλημα της ανεργίας. Και μόνο ο ντροπιαστικός όρος «κοινωφελής εργασία» τα λέει όλα.

Την ίδια στιγμή υποστέλλεται η σημαία του αγώνα για μόνιμες θέσεις εργασίας, τη μονιμοποίηση των ανθρώπων που καλύπτουν θέσεις εργασίας που χωρίς αυτούς δεν θα λειτουργούσαν οι Δήμοι.

Στα παραπάνω πλαίσια κινηθήκαμε, με ό,τι πετύχαμε. Θεωρώ σημαντικό ότι σε όποια μικρά κινήματα «φούντωσαν» στην πόλη, όπως για το κτήμα Ιόλα, τις κεραίες, την υπόθεση της λεωφορειακής γραμμής Β5, ήμασταν εκεί, προσπαθώντας, με όσες δυνάμεις έχουμε, να συμβάλλουμε ώστε οι ίδιες οι γειτονιές να μπουν σε διαδικασία διεκδίκησης. Παράλληλα, προσπαθήσαμε να περάσουμε τη λογική των λαϊκών συνελεύσεων που, σας πληροφορώ, δεν είναι διόλου εύκολο, αλλά θα επιμείνουμε.

Νομίζω ότι ήμασταν συνεπείς και μία διακριτή «κουκίδα» στον πολιτικό, αυτοδιοικητικό χάρτη της Αγίας Παρασκευής, και κανείς δεν μπορεί να μας προσάψει ότι προδώσαμε τις αρχές μας κι αυτά τα οποία υποστηρίζαμε από την αρχή.

Είχαμε, επίσης, πει ότι δεν σκοπεύει κανένας μας να «μονιμοποιηθεί» στην καρέκλα του δημοτικού συμβούλου, όχι μόνο επειδή δεν είναι κάποια συγκλονιστική διαδικασία, αλλά κυρίως δεν συνάδει με την πολιτική μας αντίληψη. Η εναλλαγή είναι βασική πολιτική μας θέση, καθώς θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν επαγγελματίες και ειδικοί, και όλοι θα πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

Θάνος Ανδρίτσος: Κάποιοι επιθυμούν να απολιτικοποιήσουν τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου

Όπως γνωρίζετε, θα ολοκληρωθεί μέσα στις επόμενες μέρες η εναλλαγή στην εκπροσώπηση του Φυσάει Κόντρα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αγίας Παρασκευής. Αξιοποιούμε, λοιπόν, αυτή την ευκαιρία για να επανακατοχυρώσουμε τη φυσιογνωμία του Φυσάει Κόντρα και να συνεχίσουμε την προσπάθεια που ήδη έχουμε ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια.

Δύο λόγια μόνο αρχικά για την εναλλαγή, ευχαριστώντας κιόλας και δημόσια για την επιλογή του προσώπου μου στη θέση αυτή. Το ζήτημα της εναλλαγής από τη μεριά μας δεν το βλέπουμε ως μια τυπική ή απλοϊκή διαδικασία, αλλά ως μια βαθιά, ουσιαστική συνειδητή πολιτική άποψη, ότι σε μια πλατιά δημοκρατική συλλογικότητα, η παραγωγή και η άσκηση μιας πολιτικής γραμμής οφείλει να συμπεριλαμβάνει πολλές και πολλούς.

Σε αντίθεση με το σύνολο των άλλων παρατάξεων στην πόλη, το Φυσάει Κόντρα αποδεικνύει ότι δεν είναι μια αρχηγοκεντρική δημοτική κίνηση. Άλλωστε, αν και η παρέμβασή μας στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει σημασία, ουδέποτε αντιλαμβανόμαστε την εκπροσώπηση αυτή ως τη μοναδική ή κύρια πλευρά της λειτουργίας μας. Αντιθέτως, το Φυσάει Κόντρα επιδιώκει να συμβάλλει και να συμμετάσχει σε όλους του μικρούς και μεγάλους αγώνες στη γειτονιά μας και ευρύτερα, και τη φωνή των αγώνων αυτών να μεταφέρει, με όσο καλύτερο τρόπο μπορεί, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου. Πώς θα μπορούσαμε να σκεφτόμαστε μόνο τα θέματα που συζητιούνται στις συνεδριάσεις, που τις περισσότερες φορές θέλουν να αποπολιτικοποιήσουν τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, και να μην έχουμε πρώτα στη σκέψη μας ότι ο λαός της Αγίας Παρασκευής, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργες, οι νέοι της χώρας, πλήττεται από τη βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση, αλλά και από τη δημοτική Αρχή μας;

Η εναλλαγή αυτή συμπίπτει με τη συμπλήρωση των δύο ετών από την ίδρυση του Φυσάει Κόντρα. Είπε αρκετά ο συναγωνιστής Σπύρος Αλεξίου για την αποτίμηση των δύο αυτών ετών. Εγώ θα επαναλάβω μόνο ότι, δύο χρόνια μετά, το Φυσάει Κόντρα είναι παρόν, διατηρώντας αταλάντευτα τον μαζικό, ενωτικό και βαθιά ανατρεπτικό, αντικυβερνητικό, αντιμνημονιακό, αντικαπιταλιστικό και αντί-Ε.Ε. χαρακτήρα του. Η αντιπαράθεση που άνοιξε το προηγούμενο διάστημα εντός του σχήματος αυτό τον χαρακτήρα έθεται υπό αμφισβήτηση. Εμείς δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι, δύο χρόνια μετά, αν και πολλά έχουν αλλάξει, αν και έχουμε διαφορετική κυβέρνηση και διαφορετική δημοτική Αρχή, αυτός ο χαρακτήρας δεν αναιρείται. Δεν αναιρείται καθώς δεν έχει αναιρεθεί η μνημονιακή, αντιλαϊκή πολιτική.

Θα μου επιτρέψετε να πω και κάποια πράγματα παραπάνω σχετικά με το επόμενο διάστημα και τις πολιτικές επιδιώξεις που θέτουμε.

Το Φυσάει Κόντρα εξ αρχής έθεσε ως στόχο να αποτελέσει ένα ζωντανό εργαστήρι ανατρεπτικής πολιτικής και κινηματικής δράσης στην πόλη της Αγίας Παρασκευής. Πολλά καταφέραμε, ωστόσο οι στόχοι μας πάντα θα είναι ψηλότεροι. Η σημερινή συγκυρία, όμως, δεν αφήνει περιθώρια για επανάπαυση και αποτίμηση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που ολοκλήρωσε έναν χρόνο, συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και αναιρεί τις ελπίδες που τροφοδότησε όχι μόνο για ανατροπή των μνημονίων, αλλά ακόμα για την παροχή κάποιων ελάχιστων διευκολύνσεων στην πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Κανένα παράλληλο πρόγραμμα, καμία σταδιακή βελτίωση της κατάστασης, αντίθετα ενίσχυση της επιτροπείας της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, πειθήνια υλοποίηση των καταστροφικών μνημονιακών δεσμεύσεων, με νέα μέτρα λιτότητας και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.

Σε αυτή την περίοδο, λοιπόν, το Φυσάει Κόντρα απευθύνει κάλεσμα αγώνα και αντεπίθεσης, για να έρθει ο λαός στο προσκήνιο ενάντια σε κυβέρνηση – Ε.Ε. και ΔΝΤ.  Σημαντική καμπή είναι ο εν εξελίξει αγώνας ενάντια στην επίθεση στο ασφαλιστικό σύστημα. Είναι αναγκαίο σήμερα να γίνουν βήματα στη συγκρότηση ενός μετώπου ρήξης και ανατροπής, που θα αφήσει στα χαρτιά τον ορυμαγδό μέτρων που προετοιμάζεται και θα ανατρέψει τα ψηφισμένα. Που θα ανοίξει τον δρόμο για μια διαφορετική προοπτική, χωρίς μνημόνια, χωρίς τη θηλειά του χιλιοπληρωμένου χρέους, χωρίς τις ντιρεκτίβες της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, χωρίς την εκμετάλλευση του λαού από το διεθνές και ελληνικό κεφάλαιο.

Τα τοπικά θέματα έχουν αυτοτέλεια, αλλά δεν είναι ανεξάρτητα της γενικότερης πολιτικής κατάστασης

Από αυτή τη στοχοθεσία, και από τη βαθιά μας βούληση ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς, εκκινεί και η στάση μας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Σαφώς, τα τοπικά ζητήματα έχουν τη δική τους αυτοτέλεια, ωστόσο δεν είναι ανεξάρτητα. Για παράδειγμα, πώς μπορούμε να συζητήσουμε για τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου, χωρίς να αναγνωρίζουμε την αφαίμαξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και την υποστελέχωση των υπηρεσιών που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια; Δεν μπορούμε. Για αυτό κι εμείς απορρίψαμε στο τελευταίο Δ.Σ. την αναμόρφωση του προϋπολογισμού. Το Φυσάει Κόντρα θα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, πρώτα και κύρια στον δρόμο και τις γειτονιές της πόλης, αλλά και μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, σε κάθε μάχη για τον δημόσιο χώρο, για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους νέους της πόλης, για την υγεία των δημοτών, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των πολιτών και όχι των μεγάλων επιχειρήσεων.

“Οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι και στη γειτονιά μας και στη χώρα”

Θα ήθελα να αναφερθώ ειδικότερα στο θέμα του προσφυγικού, που έγινε μια πρώτη συζήτηση και στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο. Όπως γνωρίζετε, έχει ανοίξει η συζήτηση για τη δημιουργία μικρών χώρων υποδοχής στους Δήμους της χώρας. Τις προηγούμενες μέρες, και εντός του Δημοτικού Συμβουλίου, ακούστηκαν ξενοφοβικές και ρατσιστικές φωνές. Εμείς έχουμε μια ξεκάθαρη θέση που διαφοροποιείται και από τις ρατσιστικές αυτές οπτικές και από την πρακτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης που δημιουργεί η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για εμάς, οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι και στη γειτονιά μας και στη χώρα. Οι φτωχοί, οι εκμεταλλευόμενοι, ξέρουν καλά ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από τους κατατρεγμένους της γης. Από γυναίκες, άνδρες και παιδιά που καταφθάνουν κυνηγημένοι για να βρουν μια καλύτερη ζωή και να αποφύγουν πολέμους, αυταρχικά καθεστώτα, εξαθλίωση. Η πρώτη και βασική θέση, λοιπόν, είναι ότι πρέπει να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της Ε.Ε. Οι ίδιοι που προκαλούν τους πολέμους και τις μεταναστευτικές ροές είναι και αυτοί που κλείνουν τα σύνορα και προτείνουν ουσιαστικά τον αφανισμό εκατομμυρίων ψυχών. Εμείς λέμε όχι στις επεμβάσεις, όχι στην καταστροφή ολόκληρων ηπείρων του πλανήτη και βέβαια όχι στη συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας μας σε αυτούς τους δολοφονικούς μηχανισμούς.

Η δολοφονική πολιτική στο προσφυγικό, που υλοποιείται στην Ευρώπη, πρέπει να ανατραπεί από τη διεθνιστική πάλη των λαών. Αρνούμαστε την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που το αποδέχτηκε. Αρνούμαστε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την επαναπροώθηση, τον εγκλεισμό, τον περιορισμό σε απάνθρωπες συνθήκες χιλιάδων ανθρώπων. Απαιτούμε να πέσει ο φράχτης στον Έβρο και να σταματήσει η δολοφονική πολιτική στο Αιγαίο και βέβαια να ανοίξουν τα σύνορα και να δοθούν τα κατάλληλα νομιμοποιητικά έγγραφα ώστε να μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να πάνε όπου επιθυμούν να ζήσουν και να εργαστούν. Κανένας άνθρωπος δεν είναι παράνομος.

Ειδικά μπροστά στα φλέγοντα ζητήματα που αντιμετωπίζουν, εμείς λέμε δυνατά ότι και στον Δήμο μας, οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι. Τόσο πανελλαδικά, όσο και σε κάθε περιοχή, μπορούν να βρεθούν κατάλληλα δημόσια κτήρια και δομές για την αξιοπρεπή στέγαση, περίθαλψη, σίτιση των προσφύγων. Μπορούν να δοθούν χρήματα για τις δομές και υπηρεσίες κοινωνικής στήριξης και όχι για κέντρα κράτησης και καταστολή των προσφύγων. Είχαν ακουστεί και στο παρελθόν στην πόλη μας, και μπορούν πολύ άμεσα να βρεθούν χώροι για ανοιχτές δομές φιλοξενίας και είμαστε σίγουροι ότι η κοινωνία της Αγίας Παρασκευής θα συμπαρασταθεί στους κατατρεγμένους αυτούς ανθρώπους, προβάλλοντας την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη της.

“Ο αγώνας είναι σκληρός κι απαιτεί μέγιστη συσπείρωση”

Θα κλείσω με κάτι ακόμα. Είναι προφανές ότι για όλα τα παραπάνω χρειάζεται η μέγιστη συσπείρωση δυνάμεων. Το Φυσάει Κόντρα δεν υπήρξε ποτέ μια «κομματική παράταξη» που απλά προωθούσε σε τοπικό επίπεδο την πολιτική κάποιου συγκεκριμένου κόμματος ή πολιτικού χώρου. Ήταν πάντα και παραμένει, μια πλουραλιστική και δημοκρατική συλλογικότητα και τυπικά, καθώς υπάρχουν μέλη από ένα εύρος δυνάμεων της Αριστεράς, αλλά και ουσιαστικά, με την έννοια ότι οι πολιτικές μας θέσεις είναι πάντα προϊόντα βαθιάς πολιτικής συζήτησης και σύνθεσης. Το Φυσάει Κόντρα κατορθώνει να διατηρεί τον πολιτικό του χαρακτήρα με μια μαζική και δημοκρατική διαδικασία σύνθεσης και συμπόρευσης διαφορετικών αντιλήψεων.

Σε αυτή την κατεύθυνση απευθύνουμε εκ νέου κάλεσμα σε αγωνίστριες και αγωνιστές, καθώς και σε πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν να παλέψουν ενάντια σε κυβέρνηση – Ε.Ε. – ΔΝΤ και στην υλοποίηση της ίδιας πολιτικής από τη δημοτική Αρχή. Γνωρίζουμε, καθώς έχουμε βρεθεί πλάι πλάι πολλές φορές, ότι υπάρχουν στη γειτονιά μας πολιτικές δυνάμεις και πλήθος αγωνιζόμενων αριστερών ανθρώπων που αναζητά μια κοινή διαδρομή. Εμείς λέμε ότι το Φυσάει Κόντρα είναι και θα είναι πάντα ανοιχτό στην κοινή ανατρεπτική δράση.

Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σε σύσκεψη την Κυριακή, στις 18:30, στο δημαρχείο Αγίας Παρασκευής. Ως ένα πρώτο βήμα για την κοινή δράση στα μέτωπα της περιόδου και ως έναρξη μιας διαδικασίας βαθιάς συζήτησης για τον κοινό βηματισμό το επόμενο διάστημα. Ο αγώνας είναι σκληρός και θα είναι μακροχρόνιος. Για αυτό απαιτείται η μέγιστη συσπείρωση.

Ο “εκφασισμός της Ε.Ε.” και η περίπτωση των πέντε φοιτητών από την Αγία Παρασκευή

Παρέμβαση στη συζήτηση έκανε και το μέλος του συντονιστικού του δημοτικού σχήματος Ν. Κούτσιας, ο οποίος μίλησε για “εκφασισμό” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην περίπτωση των πέντε φοιτητών από την Αγία Παρασκευή που απειλήθηκαν να εκδοθούν στην Ιταλία, με ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, για συμμετοχή στα επεισόδια κατά τη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης Expo 2015.

Συγκεκριμένα, ο κ. Ν. Κούτσιας ανέφερε:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από το προσφυγικό και μέσα από δράσεις ακραίες, οδηγείται σε κεντρικό επίπεδο σε ένα φασιστικό στρατόπεδο. Τα φασιστικό στρατόπεδο δεν είναι η ακροδεξιά, αλλά η ηγεσία της Ε.Ε., με τις αποφάσεις που παίρνει.

Τον τελευταίο καιρό έχουμε αποφάσεις που θίγουν βαθύτατα όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα που έχουν κερδηθεί στην Ε.Ε. Αναφέρομαι ιδιαίτερα στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης στη Γαλλία και στους «νόμους του Μουσολίνι» που επιδιώκεται να εφαρμοστούν στην περίπτωση των διωκόμενων Ιταλών κι Ελλήνων φοιτητών – αγωνιστών της Αγίας Παρασκευής, κάτι που ζήσαμε έντονα τον τελευταίο καιρό.

Τα παιδιά έκαναν έναν αγώνα και το Φυσάει Κόντρα συμπαραστάθηκε σε αυτόν, ώστε να «μπλοκαριστεί» η έκδοσή τους στην Ιταλία, γιατί είναι απαράδεκτο με ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης να κατηγορούνται πολιτικά, κατά βάση, αδικήματα. Επιχειρήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα να μετατραπεί ένα ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης σε ένταλμα κυνηγητού ανθρώπων για αδικήματα που στη χώρα μας θεωρούνται πλημμελήματα, ενώ αντίστοιχα στην Ιταλία, με τον «νόμο Μουσολίνι» που έχουν εφαρμόσει μετά τη Γένοβα, κακουργήματα. Συνήθως μεταξύ δύο νομοθετικών συστημάτων δεν επιχειρείται να γίνει μεταγωγή από το κατώτερο στο ανώτερο, αλλά το αντίθετο.

Τέλος πάντων, ευελπιστούμε και θα εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα, ώστε να μην οδηγηθούν στην Ιταλία για να δικαστούν.

Απαντήσεις στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων

Έχετε ταχθεί υπέρ της δημιουργίας κέντρων φιλοξενίας προσφύγων, εάν αυτό χρειαστεί, και στον Δήμο Αγίας Παρασκευής. Έχετε κάποια πρόταση για του πού θα μπορούσε να γίνει αυτό στην πόλη;

Σπ. Αλεξίου: Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η λογική που λέει «εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αλλά πάρτε τους πρόσφυγες μακριά από εμένα» εμάς μας βρίσκει αντίθετους. Το προσφυγικό είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλους μας και θα πρέπει όλοι να το αντιμετωπίσουμε.

Κατά συνέπεια, ο Δήμος Αγίας Παρασκευής θα πρέπει, στο μερίδιο που του αναλογεί (πληθυσμιακά, οικονομικά, γεωγραφικά κ.λπ.), να αναλάβει κι αυτός την ευθύνη του.

Για συγκεκριμένους χώρους είχαν γίνει συζητήσεις που ξεκινούσαν από μικρές δυνατότητες φιλοξενίας κάποιων οικογενειών σε διαμερίσματα του Δήμου, έως φιλοξενία μεγαλύτερου αριθμού προσφύγων, σε μία έκτακτη ανάγκη, στο στρατόπεδο «Σπυρούδη» ή στο κτήριο του ΙΚΑ.

Νομίζω, όμως, ότι όλα αυτά είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Σε έναν Δήμο, όπως η Αγία Παρασκευή, πιστεύω ότι μπορούν να βρεθούν -για έναν συγκεκριμένο αριθμό προσφύγων που θα του αναλογεί- συγκεκριμένοι χώροι. Εμείς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις επ’ αυτού, γιατί δεν έχουμε τα οικονομικά δεδομένα. Από την πλευρά μας, θα μπορούσαμε να συμβάλλουμε με τη δουλειά μας και με ό,τι άλλο χρειαστεί. Αλλά η εξεύρεση χώρων είναι δουλειά του Δήμου.

Εκείνο που προέχει για εμάς, και το λέμε ξεκάθαρα, είναι ότι τασσόμαστε κατά των hot spots, και θεωρούμε τραγικό λάθος συνολικά της Αριστεράς να «χαρίζει» τον αγώνα ενάντια στα συγκεκριμένα «σημεία» στη Χρυσή Αυγή και στην ακροδεξιά, που έχουν στο DNA τους τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εμείς δεν θέλουμε να βάλουμε τους ανθρώπους όπως τους είχαν στα Διαβατά, τρεις μέρες χωρίς νερό και τροφή, κλεισμένους και φυλασσόμενους σε ένα στρατόπεδο. Δεν θέλουμε καινούργια «Νταχάου», αλλά χώρους που θα φιλοξενούν ανθρώπους.

Υπάρχουν τέτοιοι στην Αγία Παρασκευή; Κατά τη γνώμη μας, ναι. Αρκεί το βάρος που θα αναλάβει να το «αντέχουν οι πλάτες της». Και κυρίως πρέπει να κινητοποιηθεί η κοινωνία. Όσοι άνθρωποι και να έρθουν, εάν η κοινωνία δεν σταθεί δίπλα τους, δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Ή θα σταθείς δίπλα τους ή απέναντί τους.

Εύχομαι, πάντως, να μην χρειαστεί και οι άνθρωποι αυτοί να πάνε στις χώρες που θέλουν.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. ανέφερε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην ΚΕΔΕ ότι ακούει με ενδιαφέρον την πρόταση να εισπράττουν οι Δήμοι τον ΕΝΦΙΑ. Πώς τοποθετείστε απέναντι στην προοπτική να εισπράττουν οι Δήμοι κάποιους πόρους, στο πλαίσιο της οικονομικής αυτονόμησής τους από το κράτος κι αν το αρνείστε ποια εναλλακτική πρόταση έχετε για την εξεύρεση πόρων για την επιβίωσή τους;

Σπ. Αλεξίου: Καταρχάς αυτό δεν είναι ιδέα του προέδρου της Ν.Δ. Αυτό είχε αναφερθεί από τον κ. Βαρουφάκη. Πρώτα απ’ όλα, εμείς είμαστε κατά του ΕΝΦΙΑ, όπως και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και κάποιες πολιτικές δυνάμεις ήταν, επίσης, κατά του ΕΝΦΙΑ, μέχρι να «ανακαλύψουν» ότι υπήρχε και «αριστερός ΕΝΦΙΑ».

Αλλά και γενικότερα, η δουλειά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι να βάζει φόρους στους δημότες. Έχει τους ΚΑΠ (σ.σ.: Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι), που κι αυτοί προέρχονται από τους φόρους των δημοτών. Γιατί να πληρώσουν κάτι παραπάνω;

Τώρα πάμε στην περίφημη ερώτηση για το πού θα βρεθούν τα λεφτά. Θα βρεθούν από τα δισεκατομμύρια που πηγαίνουν στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, αυτή την τεράστια «χοάνη» που ποτέ δεν κλείνει. Από τα εκατομμύρια που πηγαίνουν στις απαλλαγές των εφοπλιστών. Και θα μπορούσα να αναφέρω ακόμη πάρα πολλά παραδείγματα.

Η Ελλάδα πριν λίγο καιρό πήρε 15 δισ. ευρώ και με βάση τις δικές τους μελέτες, τα 14,5 δισ. ευρώ επέστρεψαν πίσω. Μην μας λένε, λοιπόν, πού θα βρεθούν τα λεφτά.

Επίσης, οι Δήμοι τι θα κάνουν τα χρήματα από τους επιπλέον φόρους; Προφανώς, θα περιοριστούν οι ΚΑΠ και θα βάλουν τον δήμαρχο να κυνηγά τον δημότη, για να συγκεντρώσει τα χρήματα που ο Δήμος δικαιούται να πάρει από το κράτος.

Ας καταλάβουν όλοι ότι δεν αντέχει άλλο η κοινωνία, δεν μπορεί να σηκώσει άλλους φόρους. Έχουν «στραγγαλίσει» τον κόσμο και θα το βρουν μπροστά τους.

Θ. Ανδρίτσος: Δεν προέκυψε τώρα η ιδέα να αλλάξει η οικονομική σχέση μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Η πολιτική της εισπράξεως φόρων από τους Δήμους είναι μία καθαρά νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία υλοποιείται αλλού τις τελευταίες δεκαετίες.

Να σκεφθούμε λίγο τι σημαίνουν τα χρήματα που δίνει το κράτος στους Δήμους, τα οποία -να επαναλάβουμε- προέρχονται από τη φορολογία των δημοτών. Σημαίνει ότι το κράτος, μέσα στις υποχρεώσεις που έχει, στο πλαίσιο αξιοποίησης των χρημάτων των πολιτών, είναι και η χρηματοδότηση των Δήμων, με τρόπο που να μειώνει τις ανισότητες που αποτυπώνονται κοινωνικά και χωρικά.

Η διαδικασία που έχει ξεκινήσει χρόνια έξω και στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε με την ψήφιση του «Καλλικράτη», δηλαδή η απεξάρτηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από το κεντρικό κράτος, δεν είναι σε προοδευτική και φιλολαϊκή κατεύθυνση. Η λογική είναι να μετατρέψει τους Δήμους και την Τοπική Αυτοδιοίκηση από εν δυνάμει κοινωνικούς φορείς, σε φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, για να μπορούν να κάνουν κάποια έργα. Αυτό οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, στο να περικόπτονται κοινωνικές δαπάνες, σε μία περίοδο που εκατομμύρια ευρώ πάνε στις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, στο χρέος κ.λπ.

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να σταματήσουμε να πληρώνουμε αυτά τα ληστρικά δάνεια. Με τα λεφτά και τον πλούτο που παράγουν οι Έλληνες μπορούν να ζήσουν και το κράτος να δίνει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αυτά που δικαιούται.

Δηλαδή, η Ελλάδα μπορεί να ζήσει μόνη της;

Θ. Ανδρίτσος: Νομίζω ότι με βάση τα χρήματα που πληρώνουν οι Έλληνες σε φόρους, ακόμη και σήμερα, όσο χαμηλό κι αν είναι το ΑΕΠ, μπορεί να καλυφθεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Το ότι δεν μπορεί να το κάνει σήμερα οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στο ότι πρέπει κάθε χρόνο να αποχρεώνει ένα τεράστιο δάνειο που έχει στην πλάτη της και τα τοκοχρεολύσιά του.

Το να χρεωνόμαστε διαρκώς δεν οδηγεί πουθενά. Η ουσία είναι ότι για να «ζήσει» η Τοπική Αυτοδιοίκηση υπάρχουν χρήματα, από αυτά που πληρώνει ο ελληνικός λαός και δεν χρειάζεται να ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, του τύπου πώς θα βγάλει περισσότερα λεφτά από τους δημότες.

Τι σημαίνει το κάλεσμα προς ανένταχτους, αριστερούς κ.λπ., όταν έχετε τρεις αποχωρήσεις από το δημοτικό σχήμα σας;

Σπ. Αλεξίου: Το κάλεσμα ήταν απόφαση του Φυσάει Κόντρα πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Μετά από τις εκλογές, επειδή υπήρχε η διαδικασία της εναλλαγής, κρίθηκε ότι θα έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί αυτή, προκειμένου να προχωρήσει σε νέες εισδοχές.

Εκτός αυτού, γίνεται τώρα γιατί τους τελευταίους μήνες είχαμε τεράστιες ανακατατάξεις, με αποχωρήσεις από τη δημοτική παράταξη, τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ, την κυβέρνηση. Κάποιοι από αυτούς έχουν ενταχθεί σε συλλογικότητες και κάποιοι όχι.

Με αυτούς τους ανθρώπους, όλα αυτά τα χρόνια, ήμασταν δίπλα και, πολλές φορές, αναρωτιόμασταν γιατί δεν είμαστε μαζί στον ίδιο χώρο. Νομίζουμε ότι ωρίμασαν τα πράγματα ν’ ανοίξει μία τέτοια μεγάλη συζήτηση, γιατί αυτό το είχαμε πάντα στη λογική μας και για τούτο είχαμε πάντα μία πολυμορφία.

Το κάλεσμά μας απευθύνεται σε συλλογικότητες κι αγωνιστές και θα είναι μια μεγάλη συζήτηση που δεν θα λήξει την Κυριακή -δεν λήγουν έτσι εύκολα αυτά τα πράγματα- αλλά θέλουμε να πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και όλη η διάθεση.

Για το θέμα των αποχωρήσεων να πω ότι, εδώ και περίπου έναν χρόνο, μπήκαμε σε μία συζήτηση που είχε στο επίκεντρο ένα πράγμα: Ποια είναι η στάση μας απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Απλά και καθαρά. Την αντιμετωπίζουμε με κριτήριο «έλα, μωρέ, είναι μια καλή κυβέρνηση κι αν κάνει και κανένα λάθος…» ή με βάση τις δικές μας αρχές και το κατά πόσο αφ’ ενός υλοποιεί αυτά που η ίδια είχε υποσχεθεί κι αφ’ ετέρου δεν προχωρεί σε μνημονιακές πολιτικές; Κάναμε γι’ αυτόν τον λόγο πέντε μαζικότατες συνελεύσεις. Και στις πέντε, με ποσοστά γύρω στα 95%, η απάντηση δινόταν ξεκάθαρα –και μάλιστα, στο πολιτικό σκεπτικό ομόφωνα- ότι πρόκειται για μία μνημονιακή κυβέρνηση, την οποία αντιπαλεύουμε, χωρίς να μας ενδιαφέρει πώς λέγεται.

Εκεί τέθηκε ένα μεγάλο ερώτημα. Στο ζήτημα της εναλλαγής και όχι μόνο, έμπαινε ένα ζήτημα κοινής λογικής. Μπορεί κάποιος να είναι ενταγμένος σε ένα κόμμα που εφαρμόζει μνημονιακές πολιτικές, στον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζει αυτό το κόμμα ανοιχτά και ταυτόχρονα να υπάρχει, να δρα και να εκπροσωπεί ένα σχήμα που, ανεξάρτητα με την ορθότητα της πολιτικής του, με πλειοψηφία αποφασίζει μία διαφορετική πολιτική γραμμή; Είναι κοινή λογική. Ή με τη μία «βάρκα» θα είσαι ή με την άλλη. Δεν μπορείς να πατάς και στις δύο.

Αυτό ήταν και το μόνο κριτήριο που βάλαμε. Οποιοσδήποτε εκπροσωπεί ή μιλά εκ μέρους του Φυσάει Κόντρα δεν μπορεί να είναι υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, δημόσια κι ανοιχτά. Δεν μπορεί κάποιος να είναι γραμματέας της Τοπικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και την ίδια στιγμή να συμμετέχει σε μία δημοτική κίνηση που καταγγέλλει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρ’ όλα αυτά, εμείς επιμείναμε στην ενότητα. Και ο ένας από τους τρεις που υπογράφει το σχετικό κείμενο αποχώρησης, ο κ. Κολώνιας, μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν η πρότασή μας για να μας εκπροσωπεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, με βάση και τη σειρά των αποτελεσμάτων των εκλογών. Ο κ. Κολώνιας δεν το δέχθηκε. Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει, με βάση αυτά τα δεδομένα, το Φυσάει Κόντρα. Θα ερχόταν, πάρα πολλές φορές, σε αντίθεση με τις βασικές αποφάσεις της κίνησης.

Γιατί αυτή η απόφαση δεν αφορούσε μόνο την κεντρική εξουσία. Εμείς θεωρούμε ότι η δημοτική Αρχή ουσιαστικά στηρίζει την κυβέρνηση και το έχει αποδείξει ακόμη και σε θέματα εξόφθαλμα, όπως το  «κόψιμο» της γραμμής Β5. Μέσα από παλινωδίες απίστευτες και λαϊκισμούς στηρίζει την κυβέρνηση.

Τέλος πάντων, ήταν επιλογή τους να φύγουν, εμείς δεν διώξαμε κανέναν. Η πόρτα μας δεν κλείνει για κανέναν. Δεν έχουμε διαγραφές στο καταστατικό μας. Δεν απαγορεύουμε σε κανέναν να συμμετέχει. Καταλαβαίνετε, όμως, ότι υπάρχει ένα όριο σε όλα αυτά.

Ν. Κούτσιας: Με λυπεί βαθύτατα η αποχώρηση των συντρόφων. Τους θεωρούμε ανθρώπους που έχουν συμβάλει στην τοπική κοινωνία και στις κινήσεις που γίνονται στον Δήμο. Θα θέλαμε να επιστρέψουν, σε οποιαδήποτε φάση. Η απόφαση της παραίτησης είναι καθαρά δική τους.

Δόθηκε μία μεγάλη μάχη μέσα στην κίνηση για το θέμα της εναλλαγής και το όλο θέμα ήταν ανάμεσα στην επιλογή της σταυροδοσίας και της απόφασης της γενικής συνέλευσης. Η υπόθεση έληξε με απόφαση της γενικής συνέλευσης. Αυτό στενοχώρησε κάποιους, αν κι εγώ δεν το θεωρώ αντιδημοκρατικό. Ήταν βασική αρχή της κίνησης η γενική συνέλευση να καθορίζει τις εναλλαγές, κάτι που είναι κανόνας στα περισσότερα αριστερά σχήματα.

Επαναλαμβάνω ότι η απόφαση των συντρόφων με λυπεί βαθύτατα και θα τους ήθελα οπωσδήποτε να γυρίσουν πίσω. Το σχήμα είναι ανοιχτό κι αν οι ίδιοι θέλουν να επιστρέψουν είναι πάντοτε ευπρόσδεκτοι, εφόσον βεβαίως τηρούν την αντιμνημονιακή γραμμή την οποία έχουμε αποφασίσει ως κεντρική γραμμή του σχήματος.