«Ελάχιστες Ιστορίες» από το Cine Δράση Βριλησσίων
Κινηματογράφος-Θέατρο

«Ελάχιστες Ιστορίες» από το Cine Δράση Βριλησσίων

Η ταινία «Ελάχιστες Ιστορίες» προβάλλεται την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019 στις 20:15 στην αίθουσα «Ν. Εγγονόπουλος» στο πάρκο «Μίκης Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ, Π. Μπακογιάννη 38-42, Βριλήσσια) από το Cine Δράση της Δημοτικής Κίνησης Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη.

Λίγα λόγια για την ταινία από το Cine Δράση

Αργεντινή 2002. Διάρκεια: 92’. Σκηνοθεσία: Carlos Sorin. Σενάριο: Pablo Solarz. Ηθοποιοί: Javier Lombardo, Antonio Benedicti, Javiera Bravo.

Ο Αργεντινός Carlos Sorin, το 2002, μετά από 13 χρόνια απουσίας, επιστρέφει στη σκηνοθεσία με το φιλμ «Ελάχιστες Ιστορίες» μια έξοχα κινηματογραφημένη ταινία, διαφορετική και δυνατή που συγκινεί με την ευαισθησία, τη σεμνότητα των χαρακτήρων της και την ελκυστική απεικόνιση της Παταγονίας, μιας από τις πλέον απομακρυσμένες περιοχές της γης, όπου η τηλεόραση αποτελεί για τους κατοίκους την τον κύριο σύνδεσμό με τον ευρύτερο κόσμο και το μοναδικό μέσο ενημέρωσης. Ένα γλυκόπικρο φιλμ δρόμου για την αδιάκοπη αναζήτηση της ευτυχίας, την ζεστασιά που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις και τα όνειρα που οφείλουμε να κυνηγάμε ακόμα και όταν εξαϋλώνονται ή εξαγοράζονται.

Τρεις μικρές ιστορίες-ποιήματα για τρία «μικρά» και «ασήμαντα» πρόσωπα που περιπλανιόνται στις ερημιές της Παταγονίας, κοντά στην επαρχιακή πόλη Σαν Χουλιάν. Ο Don Justo (Antonio Benedictti), είναι ένας σκυθρωπός αλλά ακούραστος και με μεγάλη καρδιά γέρος που δεν βλέπει καλά και έχει το προνόμιο να κουνάει παράξενα τα αυτιά του. Ξαφνικά αφήνει το μικρό παντοπωλείο του στην οικογένεια του δύστροπου γιου του και κρυφά κάνει ωτοστόπ για την πόλη, όπου ελπίζει να βρει τον αγαπημένο του σκύλο, ονόματι Malakara (Κακομούτσουνος) που εξαφανίστηκε πριν 3 χρόνια αλλά πολύ πρόσφατα θεάθηκε εκεί. Ο Roberto (Javier Lombardo), ένας μοναχικός πλανόδιος πωλητής ταξιδεύει σε όλη την επαρχία αγκαλιά με τη δική του Βίβλο, το βιβλίο «Μάθετε πως να πουλάτε». Διαθέτει τα εμπορεύματα του και ταυτόχρονα αναζητά τον ζαχαροπλάστη που θα κάνει την τέλεια διακόσμηση στην τούρτα, που σχεδιάζει να προσφέρει για τα γενέθλια του στον γιό της καλύτερης πελάτισσας του, μια χήρα με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος και ελπίζει να κερδίσει την καρδιά της. Η Maria Flores (Javiera Bravo) είναι μια φτωχή νεαρή μητέρα που κερδίζει ένα εισιτήριο για ένα κακής ποιότητας τηλεπαιχνίδι. Τώρα ταξιδεύει για να κατακτήσει το μεγάλο βραβείο του διαγωνισμού: έναν επεξεργαστή τροφίμων. Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι κάνουν μικρά ταξίδια, που αποδεικνύονται μεγάλα. Ο καθένας ξεκινάει ανεξάρτητα από τους άλλους, αλλά κάποια στιγμή οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν, θα χωρίσουν και θα ξανασμίξουν. Και των τριών οι ιστορίες δεν τελειώνουν με τον επιθυμητό τρόπο. Και όμως, οι τρεις ταξιδιώτες θα πάρουν τελικά πολύ περισσότερα από όσα αποζητούν, με τρόπους πολύ διαφορετικούς από τους αναμενόμενους.

Ο Carlos Sorin γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, το 1944. Το παρελθόν του περιλαμβάνει ταινίες όπως το «Eversmile New Jersey» (1989) και το βραβευμένο με τον Αργυρό Λέοντα στη Βενετία «A King and His Movie» (1986). «Ήθελα να κάνω μια ταινία χωρίς μεγάλους χαρακτήρες… Αν μια ιστορία είναι «μικρή» ή «μεγάλη» είναι πρώτα απ’ όλα ζήτημα οπτικής» δηλώνει για το «Historias minimas» και κατονομάζει ως πηγές έμπνευσής του τις ταινίες «The Straight Story» του David Lynch και το «Πού είναι το σπίτι του φίλου μου;» του Abbas Kiarostami.

Οι ηθοποιοί του είναι όλοι ερασιτέχνες εκτός από τον Javier Lombardo. Η φυσικότητα όλων τους ανεξαιρέτως από τους πρωταγωνιστές μέχρι τους απλούς κομπάρσους, το χιούμορ και η απλότητα της ταινίας αγγίξουν έντονα το θεατή που παρακολουθεί συγκινημένος την αυθόρμητη εξέλιξη της ιστορίας. Στα συν του φιλμ η νοσταλγική μουσική του Nicolás Sorín και η ζωντανή φωτογραφία του Hugo Colace που βοηθάει στην ποιητική απεικόνιση της μελαγχολικής ερημιάς του γοητευτικού τοπίου της Παταγονίας. Τοπίου που ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ως ένα ακόμη ήρωα του φιλμ, μοναχικό και αποκλεισμένο όπως και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες του.

Το φιλμ είχε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία στην Αργεντινή, απέσπασε 33 υποψηφιότητες σε διεθνή Φεστιβάλ και κέρδισε 25 Βραβεία, από τα οποία ξεχωρίζουν: Το Βραβείο Fipresci και το Ειδικό Βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ του San Sebastian. Τα Βραβεία Grand Coral και Μνήμης του Martin Luther King στο Φεστιβάλ της Αβάνας (2002). Τα Βραβεία Silver Condor Καλύτερου Σκηνοθέτη, Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Μουσικής (Nicolás Sorín), Καλύτερου Άντρα Ηθοποιού για τον ερασιτέχνη Antonio Benedicti, Καλύτερο Σεναρίου (Pablo Solarz) κ.ά. στο Argentinean Film Critics Association Awards (2003). Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Λος Άντζελες (2003). Βραβείο Goya Καλύτερης Ξένης Ταινίας στην Ισπανική γλώσσα (2004).

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet