Κατερίνα Βουρλάκη: Τα αναπάντητα, αυτονόητα που γίνονται ακατανόητα…

Στον ρυθμό των αυτοδιοικητικών εκλογών, μία εβδομάδα πριν λήξει η προεκλογική περίοδος και 15 ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, καλούμαστε όλοι οι συμμετέχοντες να δώσουμε λύσεις, υποσχέσεις, όραμα στους πολίτες για να μας δώσουν την ψήφο τους. Ουσιαστικά,  να μας δείξουν την εμπιστοσύνη τους για την επόμενη μέρα.

Γράφει η Κατερίνα Βουρλάκη*

Ως πολίτης, όμως, έχω να θέσω κάποια σοβαρά ερωτήματα – προβληματισμούς, κυρίως σε όσους ζητούν για δεύτερη και τρίτη, ακόμη, και τέταρτη φορά κάποιοι, την ψήφο των δημοτών, είτε για τη θέση του δημοτικού συμβούλου, είτε ακόμη για τη θέση του δημάρχου.

• Γιατί κάποιος να θέλει να βρίσκεται στη θέση του δημοτικού συμβούλου για 20 χρόνια; Είναι επάγγελμα ο δημοτικός σύμβουλος; 
• Γιατί κάποιος ο οποίος δοκιμάστηκε σε δημόσια θέση και απέτυχε να κάνει όσα υποσχέθηκε ή όσα του ανατέθηκαν, ζητά σήμερα και πάλι την ψήφο των πολιτών και θεωρεί ότι τη δικαιούται;

• Από πότε τα πεζοδρόμια αποτελούν πολυτέλεια και ποιος είναι αυτός που θεωρεί ότι είναι έργο δευτερευούσης σημασίας, παίζοντας κυριολεκτικά με τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών και στερώντας την πρόσβαση από άτομα με κινητικά προβλήματα;

• Ποιος αποφάσισε ότι ένας ποδηλατόδρομος, που επί της ουσίας δεν οδηγεί πουθενά, ούτε τα ποδήλατα, ούτε καν τους πεζούς, αποτελεί έργο προτεραιότητας σε σχέση με τα πεζοδρόμια και τους γεμάτους λακκούβες δρόμους, σπαταλώντας χρήματα από αυτά που πληρώνουν οι πολίτες, χωρίς να απολαμβάνουν κανένα όφελος;

• Με ποια λογική το 2019, με την εγκληματικότητα να έχει αυξηθεί κατακόρυφα, κάποιοι επιλέγουν να αφήνουν τους δρόμους και γειτονιές ολόκληρες χωρίς επαρκή φωτισμό;

• Πώς γίνεται ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους της χώρας να ανέχεται να έχει το κέντρο της πόλης κλειστό επί σχεδόν 3 χρόνια και τους εμπόρους σε οικονομικό μαρασμό, χωρίς να κάνει τίποτε γι’ αυτό και χωρίς να αναλαμβάνει το πολιτικό και ηθικό κόστος της κατάστασης αυτής;
• Ζητώ απαντήσεις για βασικά έργα τα οποία εξαγγέλθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, δεν έγιναν ποτέ, απαιτούσαν τη συνεργασία περιφέρειας και Δήμου και που η μη υλοποίησή τους έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών.
• Θεωρώ αυτονόητο ότι οι παιδικές χαρές του Δήμου Αμαρουσίου θα έπρεπε να φέρουν τις απαραίτητες πιστοποιήσεις, πριν δοθούν προς χρήση στα παιδιά μας.
• Πώς γίνεται κάποιοι να θεωρούν ότι το χρίσμα ενός κόμματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές μπορεί να δώσει προστιθέμενη αξία σε έναν υποψήφιο, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών;

Ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αμαρουσίου, αλλά και ως δημοσιογράφος, οφείλω να μιλήσω στους πολίτες του Αμαρουσίου. Να μιλήσω για όσα βλέπω και όσα αντιλαμβάνομαι. Θα πρέπει όμως πρώτα να μιλήσω ως πολίτης-ψηφοφόρος του Αμαρουσίου, για όσα βλέπω και δεν καταλαβαίνω, για όσα θα έπρεπε να έχω και δεν τα απολαμβάνω.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αποτελούν μικρογραφία των βουλευτικών. Αλλά μόνο αυτό. Δεν καλούμαστε να ψηφίσουμε κόμματα, δεν καλούμαστε να δείξουμε τη δύναμη του κόμματος που υποστηρίζουμε. Όσοι καπηλεύονται αυτό τον δημοκρατικό θεσμό, έχουν λάθος. Αλλά και οι πολίτες που αποφασίζουν με αυτό το σκεπτικό, επίσης έχουν λάθος. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αποτελούν το πρώτο βήμα για τη βελτίωση του βιοτικού μας επιπέδου.

Θα θυμάμαι πάντα, εντυπωσιασμένη, πόσο διαφορετικά συμπεριφέρονται οι κάτοικοι των Τρικάλων στους δρόμους, στους συμπολίτες τους, στο περιβάλλον, στην πόλη τους, ακριβώς επειδή ένας άξιος δήμαρχος τους άνοιξε ένα παράθυρο στον πολιτισμό, καλύτερες συνθήκες, καλύτερη πόλη.

Η πόλη μας είναι το σπίτι μας. Ας αρχίσουμε τις αλλαγές από εκεί, δίνοντας την ευκαιρία σε νέους, άφθαρτους και ικανούς ανθρώπους με όραμα, να αναλάβουν τα ινία της πόλης.

Την Κυριακή των εκλογών, πριν περάσετε το παραβάν, ενημερωθείτε, σκεφτείτε, αποφασίστε με κριτικό πνεύμα ποιους θα ψηφίσετε. Η ψήφος σας έχει δύναμη! Δώστε την στους πιο άξιους.

* Δημοσιογράφος, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό Πάθος & Λύσεις για το Μαρούσι.