Την έκθεση του Φιλοθεάτη ζωγράφου Γ. Αδαμάκου επισκέφθηκε ο δήμαρχος Δ. Γαλάνης

Την έκθεση του Φιλοθεάτη κορυφαίου ζωγράφου Γιάννη Αδαμάκου επισκέφθηκε ο δήμαρχος Φιλοθέης-Ψυχικού, Δημήτρης Γαλάνης.

Συνεπής συνεχιστής της στοχαστικής αφαίρεσης ο Γιάννης Αδαμάκος, από τους πλέον καταξιωμένους Έλληνες ζωγράφους, εξέθεσε τα έργα του στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων από την τελευταία τριετία (2019-2021).

Σε όλη την καλλιτεχνική του διαδρομή ο κ. Αδαμάκος εξετάζει τις εγγενείς δυνατότητες της αφαίρεσης και τις στοχαστικές ποιότητες του χρώματος. Στα νέα του έργα κυριαρχεί -ως εσωτερικό δομικό στοιχείο- ο σταυρός.

Ο δήμαρχος Φιλοθέης Ψυχικού, Δημήτρης Γαλάνης, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την κορυφαία αυτή τη στιγμή δημιουργίας του κ. Αδαμάκου και τόνισε:

«Ο Γιάννης Αδαμάκος με την ανεξάντλητη έμπνευση του και το ταλέντο του να αναβλύζουν σε αυτή την έκθεση ύψιστης καλλιτεχνικής ποιότητας, με συνεπήρε. Χαίρομαι γιατί όλοι οι συμπολίτες μας στον Δήμο Φιλοθέης Ψυχικού θα απολαύσουν μία μεγάλη αναδρομική έκθεση του μέσα στο προάστιο μας στο αμέσως προσεχές διάστημα αφού o αγαπητός καλλιτέχνης μας θα εκθέσει και στο Καρύδειο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών της Φιλοθέης».

Τι λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης για τη ζωγραφική του και το έργο

«Όταν δουλεύω με ενδιαφέρει να ζωγραφίσω την απόσταση μεταξύ συγκεκριμένου και αφηρημένου, μεταξύ της έκρηξης και της καταλαγής, με ενδιαφέρει να αξιοποιήσω το τυχαίο και να το εντάξω σε μια οργανωμένη ζωγραφική επιφάνεια.

Ο ορίζοντας, η ηρεμία που εκπέμπει η οριζόντια γραμμή και η ανησυχία, η ανάταση που προκαλεί η κάθετη, δημιουργούν τον κάνναβο πάνω στον οποίο κτίζω το έργο μου.

Η τέχνη δεν είναι μια αφηρημένη συναισθηματική κατάσταση, είναι μια ανθρώπινη έκφραση που καταλήγει στην δημιουργία ενός συγκεκριμένου έργου. Είναι η δική μου ανάγκη έκφρασης, και ο τρόπος μου να ζω. Η τέχνη είναι μια πολύπλοκη έκφραση, μπορεί οι άνθρωποι να αγαπάμε ή να ερωτευόμαστε με τον ίδιο τρόπο από την αρχή της οργανωμένης κοινωνίας, αλλά εκφραζόμαστε με την τέχνης μας πολύ διαφορετικά σε κάθε εποχή γιατί μέσα από αυτή την δραστηριότητα ο κάθε δημιουργός καταγράφει τον ιδεολογικό, διανοητικό και ψυχικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την εποχή του.

Το ταλέντο είναι ένα δώρο και οι σπουδές είναι ο τρόπος να το εκμεταλευτείς. Αν πρέπει να σας πω ποιο από τα δύο υπερισχύει, θα έλεγα ότι η καλύτερη περίπτωση θα ήταν να μαθαίνουμε διαρκώς τι να κάνουμε με το ταλέντο μας με επιμονή, πειθαρχία και εργατικότητα».

O ιστορικός της τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος, ο οποίος έχει την επιμέλεια για την έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη και την γκαλερί Citronne, σημειώνει από την πλευρά του:

«Η ζωγραφική του Αδαμάκου αναδίδει μια γαλήνια ηρεμία, αίσθηση που ενισχύουν οι γήινες αποχρώσεις του καφέ και του πράσινου. Δύσκολα, ωστόσο, αντιλαμβάνεται κανείς τις πυρετώδεις ζυμώσεις που έχουν προηγηθεί: Μέχρι να προκύψει το αποτέλεσμα που θέλει, ο ζωγράφος έχει έρθει αντιμέτωπος με “μια απίστευτη σύγκρουση”. Είναι αυτή «η σύγκρουση μεταξύ νου και συναισθήματος, δηλαδή μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, αυτού που βγαίνει πολλές φορές και δεν το ελέγχεις». Όπως συμβαίνει με τα γαλήνια τοπία που αναδύονται μπροστά σου μετά από μια εξαγνιστική καταιγίδα, έτσι και αυτά τα έργα κρύβουν μέσα τους την έκρηξη, τη λάμψη, μια “σκοτεινή θέρμη”.

Ο Αδαμάκος αντιλαμβάνεται τα νέα του έργα τόσο ως τοπία όσο και ως εσωτερικούς χώρους. Είναι σαν να προέρχονται από τα τοπία, αναιρώντας, όμως, ταυτόχρονα και την έννοια του τοπίου, καταλήγοντας να είναι μια γεωμετρία με συναίσθημα. Πολύ κοντά σε μια αίσθηση του Rothko. Ο τελευταίος έχει στοιχειώσει τον Αδαμάκο, με τον ίδιο τρόπο που το άσαρκο περίγραμμα των γυμνών του Μιχαήλ Αγγέλου, του Ingres, ακόμη και του Rubens είχε στοιχειώσει τους παραστατικούς-αλλά και τους αφηρημένους-πίνακες του de Kooning. Η ζωγραφική του Rothko έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη του Έλληνα ζωγράφου.

Ο Γιάννης Αδαμάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους αξιόλογους καλλιτέχνες που άφησαν εποχή. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, εκεί δέχτηκε επιρροές από τα σύγχρονα ρεύματα, καθώς και από μεγάλα έργα του παρελθόντος.

Ζωγραφίζει με θεματικές ενότητες και έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και τη Νέα Υόρκη».