Πανδημία χρέους – ΔΝΤ: Μετά τον κορωνοϊό έρχεται η μεγαλύτερη ύφεση από το κραχ του 1929

«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ύφεση από το οικονομικό κραχ το 1929», δηλώνει επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ για να προσθέσει ότι «καμία χώρα δεν θα περάσει αλώβητη την κρίση». Με ύφεση ύψους 9% η Ε.Ε αναμένεται για ακόμη μία φορά να πρωταγωνιστήσει.

To Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένει για το 2020, αλλά και την επόμενη χρονιά, συρρίκνωση της παγκόσμιας οικονομίας ύψους 11 τρισεκατομμυρίων ευρώ.

Το ΔΝΤ τοποθετεί την παγκόσμια ύφεση στο 4,9%, ενώ για το 2021 προβλέπει σταδιακή ανάκαμψη της τάξης του 5,4%. Οι εκτιμήσεις αυτές ισχύουν, ωστόσο, μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει ακόμα ένα κύμα πανδημίας με επιβολή νέων lockdown, τα οποία θα δυναμίτιζαν οποιαδήποτε επιστροφή στην ανάπτυξη.

Πιο απαισιόδοξες είναι οι εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία «βλέπει» την συρρίκνωση της παγκόσμιας οικονομίας στο 5,2%. Οι ειδικοί του διεθνούς οργανισμού επισημαίνουν, μάλιστα, ότι οι προβλέψεις της Τράπεζας θα είναι χειρότερες,σε περίπτωση που παραταθούν τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα στην οικονομία και τη δημόσια ζωή.

Και ενώ υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς το ύψος της οικονομικής συρρίκνωσης και τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές επιστροφής στην ανάπτυξη, σε ένα σημείο συμφωνούν όλοι οι ειδικοί: Το παγκόσμιο ΑΕΠ θα μειωθεί δραστικά.

Όσον αφορά τις βιομηχανικές χώρες, η Παγκόσμια Τράπεζα κάνει λόγο για ύφεση 7% και στις αναδυόμενες οικονομίες για 2,5%. Στις ΗΠΑ η ύφεση θα ξεπεράσει το 6% και στην Ε.Ε. το 9%.

Αντίθετα, για την Κίνα, από όπου ξεκίνησε πριν από περίπου ένα χρόνο η πανδημία του κορωνοϊού, αλλά πλέον η οικονομική ζωή έχει επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς, η Παγκόσμια Τράπεζα αναμένει ανάπτυξη 1%.

Κοντά σε μια νέα κρίση χρέους όπως εκείνη του 2008

Την ώρα που το ΔΝΤ προβλέπει συρρίκνωση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 11 τρισεκατομμύρια ευρώ και παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις για περιορισμούς στις επενδυτικές δραστηριότητες των τραπεζών, ο όγκος των παραγώγων διευρύνεται συνεχώς.

Το εμπόριο παραγώγων ενισχύεται, άλλωστε, επειδή τα κέρδη από συμβατικά τραπεζικά προϊόντα παραμένουν πενιχρά, αλλά και επειδή υπάρχει πολύ χρήμα στην παγκόσμια αγορά, το οποίο δεν επενδύεται. 

Κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες εξακολουθούν να τυπώνουν χρήμα, το οποίο στη συνέχεια ρίχνουν στην αγορά για να αντισταθμίσουν αποπληθωριστικές τάσεις, αλλά και για να περιορίσουν το κίνδυνο οικονομικής ύφεσης.

Στη πραγματικότητα όμως, το φρέσκο χρήμα δεν διοχετεύεται στην οικονομία, αλλά καταλήγει στις χρηματαγορές. Με αποτέλεσμα η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών BIS, με έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, να υπολογίζει το ΑΕΠ όλων των χωρών του πλανήτη στα 63 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ τον συνολικό τζίρο με παράγωγα σε περίπου 630 τρισεκατομμύρια. 

Αυτό σημαίνει πως το νέο χρήμα που τυπώνεται μάλλον ζημιώνει παρά ωφελεί, ιδίως σε περίπτωση που βρισκόμαστε μια ανάσα από μια νέα οικονομική κρίση, όπως εκείνη του 2008.

Πηγή: DW/reader.gr