Αντι-αισθητική επίθεση στη Μαρίνα Πατούλη – Σταυράκη μέσα στο Δ.Σ.

Ήταν αναμφίβολα από τις στιγμές που έφεραν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση τη δημοτική σύμβουλο της πλειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Λυκόβρυσης-Πεύκης και πρόεδρο του ΠΕΑΠ (Ν.Π. Περιβάλλον – Αθλητισμός – Πολιτισμός), Μαρίνα Πατούλη-Σταυράκη, η συζήτηση για την παραχώρηση χώρου για το υποκατάστημα του τομέα Πολιτισμού του ΕΔΔΥΠΠΥ (Ελληνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων – Προαγωγής Υγείας).

Και δεν ήταν μόνο το ότι η διοίκηση αναγκάστηκε να αποσύρει το θέμα, αφού ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα «πέρναγε» από το Σώμα, όπου είχε διαμορφωθεί σαφώς αρνητική πλειοψηφία (ακόμη και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κώστας Νικολιδάκης, διαχώρισε τη θέση του, σε αντίθεση με τον δήμαρχο που προσπάθησε, με κάθε τρόπο, αλλά ανεπιτυχώς, να πείσει τους συμβούλους του).

Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι η πόλη «έχανε μοναδική ευκαιρία» να αποτελέσει το τοπόσημο του διαδημοτικού πολιτισμού, φιλοξενώντας μία δομή που θα την έφερνε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος πανελλαδικώς, όπως υποστήριξε η ίδια η κα. Μ. Πατούλη-Σταυράκη.

Ήταν, κυρίως, η πλήρης απαξίωση και προσβλητική συμπεριφορά που αναγκάστηκε να εισπράξει από συμβούλους, οι οποίοι τα έβαλαν με την προσωπική αισθητική της, της χρέωσαν προσπάθεια επιβολής «οικογενειοκρατίας» στον Δήμο και ανάδειξης των «προσωπικών φιλοδοξιών» της, έφθασαν δε στο σημείο, απευθυνόμενοι στον δήμαρχο της πόλης, να τον ρωτούν επίμονα «εάν τον αντικαθιστά ο δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης“ (σύζυγος της κας Μ. Πατούλη-Σταυράκη). Κι όλα αυτά, χωρίς να δεχθούν καμία παρέμβαση από το προεδρείο του Σώματος.

Ήταν μία εικόνα πραγματικά θλιβερή. Και να το ξεκαθαρίσουμε. Μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί με την αισθητική της κας Μ. Πατούλη – Σταυράκη, έχει δικαίωμα επίσης να μην συμμερίζεται τον τρόπο που χειρίζεται τα θέματα Πολιτισμού. Μπορεί, στο κάτω κάτω της γραφής, να του είναι απλώς αντιπαθής. Ωστόσο, οφείλει να σεβαστεί ότι ήταν η πρώτη σε ψήφους δημοτική σύμβουλος της διοικούσας παράταξης του Δήμου και το έργο της θα αποτιμηθεί και θα κριθεί εκ νέου στην κάλπη στις επόμενες εκλογές.

Η αντίκρουση των θέσεών της και η αντιπαράθεση μαζί της νομίζουμε ότι πρέπει να γίνονται σε αμιγώς πολιτική βάση και όχι στη βάση προσωπικών κινήτρων και εμπαθειών.

Σε τελευταία ανάλυση, η αισθητική δεν αφορά μόνο τον τρόπο εμφάνισης κάποιου, ούτε τη διακόσμηση του σπιτιού στο οποίο διανέμει (για τα οποία, εξάλλου, ουδείς λόγος -τουλάχιστον δημόσια- δεν πέφτει σε κανέναν μας), αλλά και τον τρόπο που εκφράζεται και αντιπαρατίθεται με τους πολιτικούς αντιπάλους του…