Από την ανοσία στην ανοησία ένα καλοκαίρι δρόμος…

Πάντα πιστεύαμε ότι οι ήττες είναι αυτές που διδάσκουν, αντιθέτως οι νίκες συνήθως μεθούν και οδηγούν σε εφησυχασμό. Φοβόμαστε, όμως, ότι στην περίπτωσή μας ακόμη και οι ήττες δεν λένε να μας βάλουν μυαλό.

Το γεγονός ότι το πρώτο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊού πέρασε… ξώφαλτσα από τη χώρα μας, σε συνδυασμό με τις -έως έναν βαθμό- δικαιολογημένες ανησυχίες για τις οικονομικές επιπτώσεις του γενικευμένου «lockdown», οδήγησαν στο βιαστικό και χωρίς τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα άνοιγμα των συνόρων, αλλά και σε ατομικές συμπεριφορές που αγνόησαν το γεγονός ότι ο φονικός ιός δεν θα πήγαινε… διακοπές.

Και φθάσαμε σήμερα μπροστά σε ακόμη πιο σκληρά μέτρα, «φλερτάροντας» με την πιθανότητα ενός νέου γενικευμένου lockdown, που θα αποτελέσει πιθανότατα τη «χαριστική βολή» στην ήδη πάσχουσα ελληνική οικονομία.

Εκτός κι αν δεν υπάρχουν όλα αυτά, όπως εξακολουθούν να πιστεύει μερίδα της κοινωνίας μας, η οποία αρέσκεται στα σενάρια συνωμοσίας. Εκτός κι αν κάποιοι θέλουν -για λόγους που ωστόσο δεν μπορούν να μας εξηγήσουν όσοι υποστηρίζουν τα εν λόγω σενάρια- να μας κλείσουν στα σπίτια μας, «τινάζοντας στον αέρα», ταυτοχρόνως, το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

Αλλά ακόμη και εάν ισχύουν τα σενάρια αυτά, τι ακριβώς προτείνουν όσοι ακόμη επιμένουν να επαναστατούν ενάντια στη χρήση μάσκας και στην αποφυγή συγχρωτισμού;  Να αφεθούμε ελεύθεροι, να αγκαλιαστούμε και να φιληθούμε και έτσι αγκαλιασμένοι να οδεύσουμε όλοι προς τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (αν βέβαια βρούμε κάποια διαθέσιμη);  Ποιο είναι ακριβώς το εναλλακτικό σενάριο που έχουν;

Ανεξαρτήτως ευθυνών, ατομικών ή συλλογικών, αυτό που προέχει στην παρούσα φάση είναι να αποτρέψουμε μια ανεξέλεγκτη επέκταση του φονικού ιού στη χώρα μας.

Ας σοβαρευθούμε. Τα πράγματα είναι εδώ και καιρό πολύ άσχημα. Ανεξαρτήτως ευθυνών, ατομικών ή συλλογικών, αυτό που προέχει στην παρούσα φάση είναι να αποτρέψουμε μια ανεξέλεγκτη επέκταση του φονικού ιού στη χώρα μας. Και ο μόνος τρόπος για να ελπίζουμε σε κάτι τέτοιο είναι να ακολουθήσουμε πιστά τις οδηγίες των ειδικών.

Μερικές καταστάσεις ξεφεύγουν από την πολιτική-κομματική σφαίρα και λαμβάνουν χαρακτήρα εθνικής πρόκλησης. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τα παιχνιδάκια, ας συγκρατήσουμε τις… επαναστατικές ορμές μας κι ας θυσιάσουμε τον χειμώνα που έρχεται για χάρη των επόμενων χρόνων, για χάρη της υγείας των γονιών μας, των παιδιών μας κι εμάς των ιδίων.

Και επειδή εμβόλιο κατά της ανοησίας δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να ανακαλυφθεί, ας προσπαθήσουμε -ο καθένας μόνος του- να αποκτήσει ανοσία απέναντί της…