Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα «βουλιάζει» σε Πρέσπες…
Ενυπόγραφα

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα «βουλιάζει» σε Πρέσπες…

Το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα βαραίνει ιδιαίτερα μετά την κύρωση από τη Βουλή της Συμφωνίας των Πρεσπών, που μετονομάζει τον βόρειο γείτονά μας σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας. Και δεν είναι μόνο αυτή καθεαυτή η εθνική εξέλιξη που προβληματίζει, αλλά και ο τρόπος που επιτεύχθηκε, με τα ατέλειωτα παζαρέματα μεταξύ διαφόρων κοινοβουλευτικών ομάδων.

Σε τούτη τη χώρα χρόνια επιζητούμε την ενότητα, τουλάχιστον στα μείζονα εθνικά θέματα και χρόνια βαδίζουμε διχασμένοι σε καταστροφικά μονοπάτια, επιλέγοντας κάθε φορά τη χειρότερη δυνατή λύση. Και όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να χρεώσουν αποκλειστικώς στην παρούσα κυβέρνηση την έλλειψη διάθεσης συνεργασίας, δεν μπορούν να μας κάνουν να λησμονήσουμε ότι πρόκειται για χρόνιο κουσούρι στην εθνική διαδρομή μας.

_______________________
Το πρόβλημα είναι η ονομασία του γειτονικού κρατιδίου ή η δική μας ακατονόμαστη εμμονή να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις μέσα από παραμορφωτικούς φακούς, εθνικούς, κομματικούς ή άλλους;
_______________________

Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί ουδέποτε πίστεψαν αληθινά στην αναγκαιότητα χάραξης κοινής εθνικής πολιτικής, για τούτο και ποτέ αυτή δεν επιτεύχθηκε. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να πάρουν με το μέρος τους όσο μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας μπορούσαν, αδιαφορώντας για τον επικίνδυνο διχασμό στον οποίο την οδηγούσαν. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, το ζητούμενο είναι να παρασύρουν τη μάζα με ακραία πολωτικά συνθήματα, ώστε να αποσπάσουν τη λαϊκή συγκατάβαση στις όποιες επιδιώξεις τους.

Και δεν δυσκολεύονται ιδιαίτερα, έχοντας απέναντί τους έναν λαό που δεν διαβάζει και δεν διδάσκεται από τα παθήματά του και κάθε φορά ορμά με ακόμη μεγαλύτερο πάθος στο επόμενο λάθος. Δηλαδή, το ίδιο που παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες τόσο από εκείνους που υπεραμύνονται της Συμφωνίας των Πρεσπών, όσο και από εκείνους που την αντιμάχονται. Διάλογος χωρίς νηφαλιότητα, βαρύτατες κατηγορίες περί προδοσίας, αντιπαραθέσεις που αποκαλύπτουν ιστορική άγνοια των γεγονότων και αυξημένη διάθεση όχι να πείσουμε με τα επιχειρήματά μας, αλλά να «κατασπαράξουμε» τον «αντίπαλο».

Κάπως έτσι φθάνεις στο σημείο να αναρωτιέσαι εάν πραγματικά το πρόβλημα είναι η ονομασία του γειτονικού κρατιδίου ή η δική μας ακατονόμαστη εμμονή να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις μέσα από παραμορφωτικούς φακούς, εθνικούς, κομματικούς ή άλλους. Και κυρίως να αναρωτιέσαι αν και πότε μπορεί να σπάσει ο «φαύλος κύκλος» της εθνικής μας κατάπτωσης, που όσο πιο πολύ μας απειλεί με αφανισμό, τόσο λιγότερο αντιληπτός γίνεται από τον καθένα μας…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet