Χωράνε… ΣΔΙΤ στον τομέα της ασφάλειας των Δήμων;

Πληθαίνουν οι συναντήσεις δημάρχων της περιοχής του Βορείου Τομέα Αθηνών με τοπικές και περιφερειακές αστυνομικές αρχές, στις οποίες το κύριο αντικείμενο συζήτησης είναι η αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων, το οποίο κλονίζεται σχεδόν καθημερινά από ειδήσεις όπως αυτή της επίθεσης με μολότοφ στο Αστυνομικό Τμήμα Πεντέλης, αλλά και των συχνών διαρρήξεων-ληστειών σε οικίες στην ευρύτερη περιοχή.

Χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενο των συναντήσεων αυτών, πέρα από την επίσημη ενημέρωση που μας παρέχουν τα αντίστοιχα γραφεία Τύπου των δημάρχων, «ψυχανεμιζόμαστε» ότι μάλλον περισσότερο «φιλολογικό χαρακτήρα» έχουν. Και πώς να μην υποθέσουμε κάτι τέτοιο με δεδομένη τη σοβαρή αποδυνάμωση της Ελληνικής Αστυνομίας στα χρόνια των μνημονίων, σε επίπεδο στελεχών, υποδομών, εξοπλισμού και -γιατί να το κρύβουμε- ψυχολογίας, εξαιτίας των προαναφερομένων; Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις Αστυνομικών Τμημάτων στην περιοχή, στο πλαίσιο μιας δήθεν «εξορθολογικοποίησης», αποδεικνύεται -εκ του αποτελέσματος- ότι πραγματοποιήθηκε μάλλον για αμιγώς οικονομικούς λόγους, βάζοντας στην άκρη τις κοινωνικές επιπτώσεις που θα είχαν.

Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι Δήμοι στρέφονται στη λύση των ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης, προκειμένου να διασφαλίσουν ένα στοιχειώδες επίπεδο ασφάλειας στα όριά τους. Κάτι, δηλαδή, σαν ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) και στον τομέα της ασφάλειας!

Αν η απάντηση στον δυσκίνητο και μη αποδοτικό δημόσιο τομέα είναι ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, τότε μάλλον η ανασυγκρότηση του κράτους ξεκινά από λάθος βάση…

Κι εδώ μπαίνουν μια σειρά ερωτημάτων: Οι εν λόγω εταιρείες μπορούν και σε ποιον βαθμό να υποκαταστήσουν τον ρόλο της Ελληνικής Αστυνομίας; Είναι το ίδιο η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε μια δραστηριότητα που έχει να κάνει με τη διαχείριση απορριμμάτων, τις πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες δράσεις, με την παροχή του ύψιστου αγαθού μιας κοινωνίας, όπως είναι η ασφάλεια των ζωών και των περιουσιών των πολιτών; Πόσο δίκαιο είναι για τον φορολογούμενο πολίτη να βάλει εκ νέου το χέρι στην τσέπη για να «αγοράσει» αυτό που υποτίθεται θα έπρεπε να προσφέρει η Ελληνική Αστυνομία; Κι αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες που θα επωμισθούν το επιπρόσθετο κόστος, θα απαλλαγούν ταυτόχρονα από τη φορολογία που τους αναλογεί για τα έξοδα της Ελληνικής Αστυνομίας; Πληρώνουμε την Ελληνική Αστυνομία για να φυλά «υψηλά» πρόσωπα και να προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες της στις πλούσιες αθλητικές εταιρείες, «τιθασεύοντας» τους «χουλιγκάνους» τους, αλλά τσιγκουνευόμαστε όταν είναι για τη διασφάλιση των απλών πολιτών;

Τα ερωτήματα τέλος δεν έχουν, όπως και η άμετρη επιβάρυνση των κατοίκων αυτού του τόπου, που βλέπουν ότι, σιγά-σιγά, θα πληρώνουν και για τον αέρα που αναπνέουν. Η στήλη ουδόλως θέλει να αγνοήσει τη σημαντική συμβολή που μπορεί να έχει ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας στην ανάπτυξη της Αυτοδιοίκησης, αλλά καλό είναι η εμπλοκή του να γίνεται σε τομείς που είναι αποδεκτοί και με τρόπο δίκαιο.

Αν η απάντηση στον δυσκίνητο και μη αποδοτικό δημόσιο τομέα είναι ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός, τότε μάλλον η ανασυγκρότηση του κράτους ξεκινά από λάθος βάση…