Θα μπορέσει η ΚΕΔΕ να κατεβάσει τους πολίτες στον δρόμο;
Ενυπόγραφα

Θα μπορέσει η ΚΕΔΕ να κατεβάσει τους πολίτες στον δρόμο;

Προς το τέλος της εβδομάδας που ξεκίνησε η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) θα πραγματοποιήσει το ετήσιο τακτικό συνέδριό της στη Θεσσαλονίκη. Ένα συνέδριο που γίνεται υπό το δυσμενές κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι νέες μειώσεις στα έσοδα των Δήμων από το κράτος, ο αποκλεισμός τους από τη διαδικασία της κινητικότητας των δημοτικών υπαλλήλων και γενικότερα η εφαρμογή μιας πολιτικής που έρχεται να αμφισβητήσει ευθέως τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ.

Η ΚΕΔΕ προειδοποιεί ότι εάν η κυβέρνηση δεν «ανακρούσει πρύμναν», τουλάχιστον στο θέμα των εσόδων, «η Αυτοδιοίκηση, από το ένα άκρο της Ελλάδος μέχρι το άλλο, θα αντιδράσει μαζί με τους πολίτες για τους πολίτες» (Δυναμικές αντιδράσεις για τη μείωση εσόδων ΟΤΑ προανήγγειλε η ΚΕΔΕ).

Σε αυτή τη φράση κρύβεται η μεγάλη πρόκληση για τον κορυφαίο θεσμό της Αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού στη χώρα και το προσωπικό στοίχημα για τον «αεικίνητο» πρόεδρό της, Γιώργο Πατούλη. Θα καταφέρει ο πληθωρικός επικοινωνιακά Γ. Πατούλης να «μεταδώσει» το όραμά του για τη σύγχρονη Αυτοδιοίκηση στις πλατιές λαϊκές μάζες και να τις κατεβάσει στον δρόμο;

Ο ίδιος γνωρίζει καλά ότι όσο δίκαια και να είναι τα αιτήματα ενός χώρου, ο δυναμικός τρόπος διεκδίκησής τους «περνά» από το πώς αυτά θα «αναγνωστούν» από την πλειονότητα της κοινωνίας των πολιτών. Και είναι επίσης γνωστό ότι, όποτε η κοινωνία γύρισε την πλάτη σε κινητοποιήσεις -ακόμη και μαζικού τύπου- στο τέλος αυτές «εκφυλίστηκαν» και «ξεφούσκωσαν» χωρίς να επιτύχουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα παράπονα της ΚΕΔΕ σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στην Αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού είναι απολύτως δικαιολογημένα. Όμως, επίσης ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι η Αυτοδιοίκηση είναι «αθώα του αίματος» για τους παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης και επέβαλαν τις σκληρές μνημονιακές πολιτικές. Όσοι τουλάχιστον διαθέτουν μέση ηλικία θυμούνται πολύ καλά ότι η Αυτοδιοίκηση λειτούργησε για χρόνια ως «παράρτημα» των πολιτικών κομμάτων. Είναι ακόμη νωπές στη μνήμη τους οι χαριστικές συμβάσεις σε εργολάβους παντός τύπου, οι απευθείας αναθέσεις μέσω του «σπασίματος» των έργων, οι αθρόες προσλήψεις ημετέρων, οι επικοινωνιακές φιέστες εκατομμυρίων κ.ο.τ. Μάλιστα, κάποιοι Δήμοι, ακόμη και υπό τις παρούσες τραγικές οικονομικές συνθήκες, εξακολουθούν να διατηρούν ορισμένες από τις παλιές κακές τους συνήθειες.

Η ΚΕΔΕ θα πρέπει να αποδείξει και ερευνητικά αυτό που υποστηρίζει διαισθητικά, ότι δηλαδή 
οι πολίτες εμπιστεύονται και αγκαλιάζουν σε μεγάλο βαθμό τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης.

Βέβαια, κάποιοι στηρίζονται στο γεγονός ότι ο λαός διαθέτει μνήμη «χρυσόψαρου» και τείνει να ξεχνά ποιος ευθύνεται γιατί ευθύνεται. Ωστόσο, υπάρχει μια κρίσιμη μάζα που επιμένει να θυμάται, όχι για λόγους εκδικητικότητας, αλλά για ν’ αποτρέψει -στον βαθμό που μπορεί- το ενδεχόμενο να βιώσει εκ νέου τις ίδιες καταστάσεις. Και αυτή την κρίσιμη μάζα πρέπει να προσεγγίσει τόσο η ΚΕΔΕ, όσο και οποιοσδήποτε άλλος φορέας, πολιτικός ή μη, επιθυμεί να κάνει μεγάλες και ριζικές αλλαγές. Μόνο που για να το πετύχει αυτό θα πρέπει πρωτίστως να κάνει την αυτοκριτική του και αμέσως μετά να πείσει για το γνήσιο των μελλοντικών προθέσεών του.

Είναι αλήθεια ότι επί διοικήσεως Πατούλη η ΚΕΔΕ απέκτησε μεγάλη εξωστρέφεια και πολύ ισχυρά ανακλαστικά, με αποτέλεσμα να επεμβαίνει «σε πρώτο χρόνο» σε ό,τι συμβαίνει και για ό,τι απασχολεί τον αυτοδιοικητικό χώρο. Γεγονός που εκτός των θετικών παρενεργειών, ενδεχομένως να έχει και κάποιες αρνητικές. Για παράδειγμα, η μεγάλη δημοσιότητα της ΚΕΔΕ προκαλεί αντιπάθειες κι εχθρούς, ακόμη και στο εσωτερικό της. Επίσης, δημιουργεί υψηλές προσδοκίες, που πρέπει διαρκώς να ικανοποιούνται, για να μην απογοητευτούν όσοι τις έχουν.

Και σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει κάποια στιγμή να διαπιστωθεί πώς αυτή η δημοσιότητα αποτυπώνεται στις συνειδήσεις των πολιτών, δηλαδή πόσο ανταπόκριση έχει στο ευρύ κοινό, στις επιμέρους τοπικές κοινωνίες. Η ΚΕΔΕ θα πρέπει να αποδείξει και ερευνητικά αυτό που υποστηρίζει διαισθητικά, ότι δηλαδή οι πολίτες εμπιστεύονται και αγκαλιάζουν σε μεγάλο βαθμό τον θεσμό της Αυτοδιοίκησης. Επίσης, θα πρέπει, μέσω ενός ειλικρινούς ερωτηματολογίου, να μάθει κατά πόσο οι πολίτες θεωρούν υπεύθυνους και τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης για το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η χώρα, τι αναμένει πλέον από αυτούς, πόσο διατεθειμένοι είναι να στηρίξουν δυναμικά τις διεκδικήσεις των Δήμων κ.λπ. Με άλλα λόγια, η Αυτοδιοίκηση οφείλει να μάθει από πού έρχεται, πού βρίσκεται και προς τα πού θα πρέπει να πάει, προκειμένου να μην χάσει την επαφή με τη ζωογόνο πηγή της∙ τη λαϊκή αποδοχή.

Μόνο τότε η επίδειξη εκ μέρους των αιρετών του «χαρτιού» των δυναμικών κινητοποιήσεων προς την κυβέρνηση θα έχει πραγματική ισχύ και θα βάλει τους αρμόδιους σε σκέψεις. Κι εκτός αυτού, θα αποκλείσει την πιθανότητα να συμβεί το δυσάρεστο, που σχεδόν όλοι έχουμε βιώσει κάποτε, δηλαδή να διαπιστώσουμε στην πράξη ότι αυτό που πιστεύουμε ότι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς, διαφέρει παρασάγγας από την πραγματικότητα…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet