Στάθης Γκότσης: Φέτος γυρίζουμε την πλάτη στην Eurovision – στηρίζουμε την Παλαιστίνη!

«Είναι απαράδεκτο να βλέπει, κανείς, το κράτος του Ισραήλ να σκοτώνει παιδιά στην Παλαιστίνη. Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές και τις δυνάμεις μας για να ζητήσουμε ειρήνη, εκφράζοντας όλη μας την αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό», έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας το 2014, φορώντας περήφανα την παλαιστινιακή μαντίλα.

Γράφει ο Στάθης Γκότσης*

Η συνέχεια είναι γνωστή: η κυβέρνηση Τσίπρα, και στο θέμα αυτό, έχει κάνει στροφή 180 μοιρών. Έχει μετατρέψει ταχύτατα τη χώρα μας, υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, σε έναν από τους καλύτερους συμμάχους του κράτους του Ισραήλ, σε πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο, ενώ ο ίδιος ο Α. Τσίπρας έχει εξελιχθεί σε έναν από τους συχνότερους συνομιλητές του ισραηλινού πρωθυπουργού, του εγκληματία Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Η συνεργασία με το Ισραήλ εξελίσσεται σε «στρατηγική», καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα τομέων, ειδικά στην ενέργεια, την ασφάλεια και την οικονομία, ενώ η Ελλάδα έχει γίνει η μόνη χώρα στον κόσμο (με την εξαίρεση των ΗΠΑ) που επιτρέπει την διαμονή και φιλοξενία ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφός της.

Από κοντά και ο υπουργός Παιδείας. Κ. Γαβρόγλου, που συνυπέγραψε με τον ομόλογό του Ισραήλ, στις αρχές Γενάρη του 2019, τριετές πρόγραμμα συνεργασίας στους τομείς του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και της επιστήμης, αλλά και η περιφερειάρχης Αττικής, Ρ. Δούρου, άλλοτε βραβευμένη – τι ειρωνεία! – από τη Διπλωματική Αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης και την Παλαιστινιακή παροικία Ελλάδος, σε εκδήλωση για τη Διεθνή Ημέρα Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό! Η τελευταία βρέθηκε στο Ισραήλ ήδη από το 2016, συνοδευόμενη από ομάδα επιχειρηματιών, προκειμένου να παρακολουθήσει τις εργασίες του DLD Innovation Festival και να προωθήσει «αναπτυξιακά» σχέδια για την Αττική, με την προσέλκυση επενδύσεων. Εκεί, επισκέφτηκε, μάλιστα, και τις εγκαταστάσεις του πάρκου Χιρίγια, μια αποκατεστημένη χωματερή, που υποτίθεται πως θα αποτελούσε πρότυπο για την οικολογική και βιώσιμη διαχείριση του διαχρονικού σκανδάλου της χωματερής στη Φυλή…

Κι ενώ οι ελληνο-ισραηλινές μπίζνες καλά κρατούν, η Λωρίδα της Γάζας εξακολουθεί να ασφυκτιά υπό αποκλεισμό και να υφίσταται αλλεπάλληλες αεροπορικές επιδρομές, οι Παλαιστίνιοι διαδηλωτές συνεχίζουν να πυροβολούνται στο ψαχνό, δεκάδες ψηφίσματα του ΟΗΕ για το παλαιστινιακό παραμένουν ανεκτέλεστα. Αυτά είναι «ψιλά γράμματα», πλέον, για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτές τις μέρες πραγματοποιείται στο Ισραήλ, με τη συμμετοχή και της ΕΡΤ, ο διαγωνισμός τραγουδιού Eurovision 2019, μερικά χιλιόμετρα μακριά από τα στρατεύματα κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών, τους διαρκώς επεκτεινόμενους παράνοµους οικισµούς εποίκων, τις φυλακές των κρατουμένων δίχως δίκη, το Τείχος του αίσχους, τα checkpoints της καθημερινής ταπείνωσης ενός ολόκληρου λαού.

Το Ισραήλ ελπίζει να χρησιμοποιήσει τη Eurovision για να βελτιώσει τη διεθνή εικόνα του κατά των επικριτών της πολιτικής του, για να προβάλλει ενώπιον εκατομμυρίων τηλεθεατών την πλαστή εικόνα ενός Ισραήλ «ανεκτικού», «φιλότεχνου», «LGBTfriendly», «πολύχρωµου»…

Κι όμως, στον αντίποδα της στάσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει (φευ!) να επικαλείται την αριστερά και στη διεθνή της πολιτική, γιγαντώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο η καμπάνια αλληλεγγύης προς τον δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό και καταγγελίας του «ξεπλύµατος» του κράτους-απαρτχάιντ του Ισραήλ.

Χιλιάδες αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο ενώνουν τη φωνή τους µε το Παλαιστινιακό Δίκτυο Παραστατικών Τεχνών, το Σωματείο Παλαιστινίων Δημοσιογράφων, την Παλαιστινιακή Ομοσπονδία Πανεπιστημιακών Καθηγητών και Εργαζομένων και την Παλαιστινιακή Εκστρατεία για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ. Διάσημοι καλλιτέχνες, διακεκριμένες προσωπικότητες, διανοούμενοι και εργαζόμενοι στον χώρο του πολιτισμού – ανάμεσά τους ο αείμνηστος Stéphane Hessel, επιζών του Ολοκαυτώματος, οι Brian Eno, Roger Waters, Peter Gabriel, Ken Loach, Talib Kweli, John Berger, Arundhati Roy, Iain Banks, Judith Butler, Naomi Klein, Alice Walker, Angela Davis κ.α. – έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους στο πολιτιστικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ, ενώ το διεθνές κίνημα BDS (Boycott, Divestment, Sanctions – Mποϊκοτάζ, Aποεπενδύσεις, Kυρώσεις στο Ισραήλ) εξαπλώνεται παντού!

Φέτος, λοιπόν, ας γυρίσουμε την πλάτη στον διαγωνισμό της Eurovision! Είναι μια ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, μια ελάχιστη συμβολή για την απομόνωση του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ!

Υ.Γ.: Το μακρινό(!) 2006, όταν ήταν ακόμα δημοτικός σύμβουλος, ο σημερινός πρωθυπουργός ξεκινούσε και μια (βραχύβια, όπως φάνηκε) αντι-γιουροβίζιον καμπάνια, το «Eurovisi-off», με στόχο την καταγγελία της «κουλτούρας της κατανάλωσης και του πλαστικού και τυποποιημένου λάιφ στάιλ». Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

* Ιστορικός στο ΥΠΠΟΑ, μέλος της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ και υποψήφιος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική στον Κεντρικό Τομέα.