Γ. Καράμπελας: Ένας… δήμαρχος με εισάκουσε για το Κολυμβητήριο

Αντιπαραβολή του Δημοτικού Κολυμβητηρίου στη Λυκόβρυση με το Δημοτικό Κολυμβητήριο που σχεδιάζεται να ολοκληρωθεί στη Νέα Ζωή Αγίας Παρασκευής κάνει ο πολιτικός μηχανικός, κάτοικος του Δήμου Αγίας Παρασκευής Γιώργος Καράμπελας, αισθανόμενος δικαιομένος για την πρότασή του περί ανοιχτού κολυμβητηρίου και γενικότερα δημιουργίας ενός χώρου πολλαπλών χρήσεων.

Σημειώνεται ότι ο κ. Καράμπελας έχει παρέμβει και στο παρελθόν σχετικά με την υπόθεση του Κολυμβητηρίου.

• Γ. Καράμπελας: Το χρέος μας στη Ν. Ζωή και η υπόθεση του κολυμβητηρίου – Μέρος Α’
• Γ. Καράμπελας: Το χρέος μας στη Ν. Ζωή – Μέρος Β’

Ακολουθεί η ανακοίνωση του κ. Καράμπελα:

Επιτέλους ο δήμαρχος με εισάκουσε (δεν με πειράζει που δεν είναι ο δικός μας)

Το άρθρο του κ. Οικονόμου για το κολυμβητήριο του Δήμου Λυκόβρυσης – Πεύκης που αναρτήθηκε σήμερα σε ιστοσελίδες της πόλης μας, το ανέγνωσα με μεγάλη προσοχή  και με μεγαλύτερη ευχαρίστηση, διότι επιτέλους ο δήμαρχος εισάκουσε την πρότασή μου! Το μόνο περίεργο είναι ότι αυτός δεν είναι ο δήμαρχος της Αγίας Παρασκευής, κ. Σταθόπουλος, αλλά ο κ. Τάσος Μαυρίδης,  δήμαρχος Λυκόβρυσης – Πεύκης, οπότε έτσι εξηγείται γιατί η πρότασή μου υλοποιήθηκε στη Λυκόβρυση και όχι στην πόλη μας. Δεν πειράζει όμως! Και η Λυκόβρυση έχει αρκετούς κατοίκους και αρκετά παιδιά που θα το χαρούν. Αλλοίμονο από εμάς!

Για του λόγου το αληθές ας αντιπαραβάλλει κάποιος το δημοσίευμα του κ. Οικονόμου με τα προ 18μήνου δικά μου. Το κολυμβητήριο της Λυκόβρυσης διαθέτει:

1. Δύο ανοικτές πισίνες  μία για προπόνηση με κερκίδα θεατών 211 θέσεων και μία για εκμάθηση μικρών παιδιών.
2. Υπαίθριο θεατράκι με έξι κερκίδες για 130 καθήμενα άτομα.
3. Χώρους πρασίνου και αναψυχής.
4. Υπόγειες θέσεις στάθμευσης 30 αυτοκινήτων.
5. Καταστήματα, αναψυκτήριο, γραφεία και ιατρείο.
6. Συστοιχία 115 m² ηλιακών συλλεκτών, μη ορατών ως οπτική όχληση.

Η φιλοσοφία της όλης εγκατάστασης αφορά προφανώς έναν χώρο πολλαπλών χρήσεων και ταυτίζεται με τη δική μου.

Τι πρότεινα εγώ για την ολοκλήρωση του κολυμβητήριου της Νέας Ζωής;

1. Ανοιχτή πισίνα 35μ. και όχι 50μ. που είχε προβλεφθεί.
2. Δημιουργία χώρου πρασίνου επιφάνειας περίπου 1.200 m².
3. Δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης με 75 θέσεις.
4. Το τμήμα των κερκίδων που αντιστοιχεί στο πάρκο να αξιοποιηθεί για ανοικτές, υπαίθριες εκδηλώσεις π.χ. θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες.
5. Να εξοικονομηθεί δόμηση της τάξεως των 1.600 m² για τη δημιουργία χώρων δημοτικών υπηρεσιών, όπως ΚΕΠ, Δημοτικά Ιατρεία, αρχειακοί χώροι (Πολεοδομία, Οικονομικές Υπηρεσίες), αλλά και χώροι γυμναστικής (από το δημοσίευμά μου της 01/05/2017).

Αλλά η σύμπτωση της φιλοσοφίας μου με το κολυμβητήριο της Λυκόβρυσης – Πεύκης δεν αφορά μόνο τα τεχνικά – πολεοδομικά χαρακτηριστικά. Αφορά και τα οικονομικά δεδομένα.

Διαπίστωσα ότι το όλο έργο (κολυμβητήριο και λοιποί χώροι εξ υπαρχής) κόστισε μόλις 8.000.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους της μελέτης. Επομένως το έργο της ολοκλήρωσης του δικού μας κολυμβητήριου λογικά δεν θα έπρεπε να είναι πολύ παραπάνω από τα 6.000.000 ευρώ, αφού ο σκελετός υφίσταται. Όπως όμως είχα καταγγείλει από το καλοκαίρι του 2017, χωρίς ουδείς να τολμήσει να με διαψεύσει, αυτό που προωθεί ο δικός μας δήμαρχος, στηριγμένος στις πλάτες της Περιφέρειας, είναι ένα τερατώδες κολυμβητήριο προϋπολογισμού άνω των 15.000.000 ευρώ με επί πλέον το κόστος της μελέτης να ανέρχεται στο 1.200.000 ευρώ!

Στον Δήμο της Λυκόβρυσης επίσης εκτιμούν ότι το λειτουργικό κόστος της εγκατάστασης θα καλύπτεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τα έσοδα των καταστημάτων και του αναψυκτήριου, τη στιγμή που το δικό μας προβλέπεται να καλύπτει το δικό του (της τάξεως των 135.000 βλ. μελέτη βιωσιμότητας) μόνο από τις συνδρομές των χρηστών του και τον δημοτικό προϋπολογισμό, αφού δεν θα υφίστανται παράλληλες εγκαταστάσεις για εκμετάλλευση.

Γιατί συμβαίνουν τόσο διαφορετικά πράγματα σε δύο Δήμους του Λεκανοπέδιου, που απέχουν μόλις λίγα χιλιόμετρα μεταξύ τους, ενώ η αποτελεσματικότητά τους απέχει έτη φωτός;

Στο δημοσίευμά μου του Ιουλίου 2017 με τίτλο «Το χρέος μας στη Νέα Ζωή – Μέρος Β΄» έγραφα σχετικά:

«Το σχήμα “οι αιρετοί εκλέγονται από τον λαό και υλοποιούν τα προγράμματα για τα οποία τους ψήφισαν” δεν λειτουργεί.

»Η σχέση εξάρτησης από τις υπηρεσίες αναδεικνύεται ως ο βασικός παίκτης, ενώ ταυτόχρονα προωθείται ο αποκλεισμός των απλών δημοτών από την πολιτική συμμετοχή,

»…Η λειτουργία και το δικαίωμα της παράταξης να χαράσσει πολιτική έχει περάσει στα χέρια της διοικητικής γραφειοκρατίας. Αυτή ασκεί πολιτική, η οποία πλέον γίνεται “άθλημα” εσωτερικού χώρου με αθέατους παίκτες και στημένο διαιτητή».

Έτσι καταλήγουμε σε έργα με φαραωνική και φανφαρονική λογική, με άχρηστες εγκαταστάσεις (ανοιγοκλειόμενη(!) στέγη, τρομάρα μας…), οι οποίες μπορούν εν δυνάμει να εξυπηρετήσουν και σκοπούς «πολλαπλών χρήσεων»…

Για δείτε, όμως, πώς κάποιοι άλλοι Δήμοι έχουν λύσει το «τεράστιο» αυτό πρόβλημα!

Και άλλα ων ουκ έστι αριθμός…

Γιώργος Καράμπελας – φωνή βοώντος εν τη πολιτική ερήμω…