«Οι εραστές του Αρκτικού Κύκλου» από το Cine Δράση Βριλησσίων

Η ταινία «Οι εραστές του Αρκτικού Κύκλου» προβάλλεται την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019 στις 20:15 στην αίθουσα «Ν. Εγγονόπουλος» στο πάρκο «Μίκης Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ, Π. Μπακογιάννη 38-42, Βριλήσσια) από το Cine Δράση της Δημοτικής Κίνησης Βριλησσίων Δράση για μια Άλλη Πόλη.

Λίγα λόγια για την ταινία από το Cine Δράση

Ισπανία 1999. Διάρκεια: 112’. Σενάριο – Σκηνοθεσία: Julio Medem. Πρωταγωνιστούν: Najwa Nimri, Fele Martinez, Nancho Novo, Maru Valdivielso, Peru Medem, Sara Valiente, Victor Hugo Oliveira, Kristel Diaz.

Ένα από τα πιο διαμάντια του Ισπανικού κινηματογράφου, η ταινία «Οι εραστές του Αρκτικού Κύκλου» του Julio Medem είναι ένα περίπλοκο, μαγευτικό, ρεαλιστικό αφήγημα. Μία ανατριχιαστική ιστορία αγάπης για δύο παιδιά που ερωτεύτηκαν, αγαπήθηκαν, χάθηκαν, ξαναβρέθηκαν και μία τρανή απόδειξη ότι κάθε άνθρωπος προορίζεται να μοιραστεί τη ζωή του με ένα μόνο επιλεγμένο άτομο. Κάθε του εικόνα είναι μελωδία που αποθεώνει τον έρωτα, τη δύναμη του και τη συνδρομή της τύχης στις σχέσεις δύο ανθρώπων.

Το φιλμ απλώνεται χρονικά σε δύο περίπου δεκαετίες και διηγείται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ρομαντική ιστορία του Otto ενός αγοριού που κλείνει όλη του την αγάπη σε μια χάρτινη σαΐτα και της Ana, ενός φοβισμένου κοριτσιού που ονειρεύεται την ευτυχία. Τα ονόματα και των δύο είναι καρκινικά, παλίνδρομα: διαβάζονται το ίδιο από την αρχή και το τέλος. Κυκλικά, παλίνδρομα σχέδια κατευθύνουν τις ζωές τους και η ερωτική τους ιστορία είναι και αυτή καρκινική. Αρχίζει και τελειώνει στο ίδιο ακριβώς σημείο: τα μάτια της Ana. Η μοίρα θα τους παίξει ατέλειωτα παιχνίδια, γεμάτα εκπλήξεις, απροσδόκητες συμπτώσεις, μεταπτώσεις και σπειροειδείς εξελίξεις.

Ο Otto και η Ana είναι μαθητές δημοτικού όταν συναντιούνται για πρώτη φορά και το αγόρι ερωτεύεται κεραυνοβόλα το κορίτσι. Παιδιά γεμάτα αγνότητα είναι έτοιμα να χαρίσουν και να χαριστούν, με αντάλλαγμα ένα βλέμμα μόνο, ένα άγγιγμα. Ένα μήνυμα που γράφει αυτός σε μια χάρτινη σαΐτα οδηγεί σε μια συνάντηση των γονιών τους. Ο πατέρας του ερωτεύεται και παντρεύεται τη μητέρα της. Τρόμος καταλαμβάνει το αγόρι όταν συνειδητοποιεί ότι το κορίτσι που αγαπάει πρόκειται να γίνει αδελφή του, εξέλιξη που καθιστά τον έρωτα τους απαγορευμένο και την εκδήλωση του πάθους τους ανέφικτη. Αλλά στη συνέχεια, ως έφηβοι, γίνονται εραστές. Το σύμπαν περιστρέφεται γύρω τους σαν ένα ερωτικό περιπαιχτικό γαϊτανάκι και η ιδιόμορφη μεταξύ τους χημεία, υπαρκτή από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους, ξεπερνά τις απλές συμπτώσεις και τα καρκινικά τους ονόματα και κυριεύει τις ζωές τους. Η σχέση τους γίνεται ένα ερωτικό παιχνίδι που υπερβαίνει προκαταλήψεις και τους οδηγεί σε κόσμους παράλληλους και συχνά αντιδιαμετρικούς.

Ως ενήλικες οι «Εραστές» θα βρεθούν χωρισμένοι και θα τραβήξουν ο καθένας τον δικό του δρόμο. Αλλά μια σειρά κλυδωνικών συμπτώσεων επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους. Στον μεταμεσονύχτιο ήλιο της μακρινής Λαπωνίας συναντιούνται ξανά οι μεγάλοι κύκλοι της ζωής τους και ο Otto και η Ana θα ζήσουν τη δραματική πλευρά του έρωτα. Προσπαθώντας, για μια ακόμα φορά, να αντιστρέψουν τον θάνατο της σχέσης τους επαληθεύουν την καρκινική δομή των ονομάτων και του έρωτά τους και αφήνουν την αγάπη τους μετέωρη, ακριβώς πάνω στο μεταίχμιο της φυσικής της ολοκλήρωσης.

Ο Βάσκος Julio Medem, είναι άλλος ένας ακόμη ιδιόρρυθμος Ισπανός σκηνοθέτης που κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνορα της πατρίδας του. Το βασικό του γνώρισμα είναι πως αντιμετωπίζει τον κόσμο με χιούμορ και διαθέτει μια ξεχωριστή, εντελώς προσωπική κινηματογραφική ταυτότητα, γεμάτη ιδιομορφίες. Το ελληνικό κοινό τον πρωτογνώρισε, το 1992, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με την ταινία του «Αγελάδες» (Vacas). Ακολούθησαν «Ο κόκκινος σκίουρος» (La Ardilla Roja, 1993) στο οποίο συνδυάζει το θρίλερ, την κωμωδία και το μελό και η «Γη» (Tierra, 1995). Στη συνέχεια στους «Εραστές του Αρκτικού Κύκλου», μια από τις καλύτερες ισπανικές ταινίες της δεκαετίας του 90, δημιουργεί μέσα σε ένα απόλυτα φυσικό περιβάλλον μια ατμόσφαιρα πρωτοφανούς οπτικού λυρισμού γεμάτη ποίηση και φαντασία. Ο ιδιοφυής καλλιτέχνης, σκηνοθετεί περίτεχνα και εμπνευσμένα. Παράλληλα ξεδιπλώνει το συγγραφικό του ταλέντο σε ένα σενάριο ώριμο και μεστό, γεμάτο πανέξυπνες ελλειπτικές διηγήσεις μιας φαινομενικά απίστευτης ιστορίας. Το ρομάντζο του είναι μοντέρνο, δεν αναπτύσσεται γραμμικά και μεταφέρει συνεχώς τους θεατές σε άτακτα χρονικά ή τοπικά γεγονότα, συνθέτοντας το μωσαϊκό μιας ιδανικής ερωτικής σχέσης. Χρησιμοποιεί τρεις ομάδες πρωταγωνιστών, ένα για την κάθε ηλικία των ηρώων του και ξεδιπλώνει όμορφα τα διαπλεκόμενα πεπρωμένα του νεαρού ζευγαριού. Όπως λέει και ο ίδιος «Με τους Εραστές είχα στο μυαλό μου μια ιστορία αγάπης και είχα σκοπό να αλλάζω συνεχώς τον αφηγητή, βλέποντας πότε τη δική του οπτική και πότε τη δική της. Τότε μου ήρθε στον νου η εικόνα ενός αγώνα δρόμου μεταξύ δύο παιδιών. Και σκέφτηκα πως ήταν κάτι που μ’ ενδιέφερε. Αλλά δεν ήξερα που θα με βγάλει. Η κούρσα ήταν σαν μια απόδραση, ένα είδος πτήσης, όπου οι δύο χαρακτήρες αποδρούν από μια πραγματικότητα σε μία άλλη. Την έγραψα αγνοώντας ποια θα είναι η επόμενη σκηνή, θέλοντας να διατηρώ συνεχώς την αβεβαιότητα για το πού και πώς θα καταλήξω».

Οι παράλληλες οπτικές του αγοριού και του κοριτσιού αποτελούν ένα μοτίβο που πολλοί αντέγραψαν μετέπειτα, η μουσική του Alberto Iglesias στοιχειώνει κυριολεκτικά τον θεατή και το φινάλε της ταινίας του προκαλεί μοναδικά συναισθήματα. Οι πολυβραβευμένοι «Εραστές» (22 συνολικά υποψηφιότητες, 14 βραβεία) διαθέτουν τη μαγική συνταγή να προκαλούν φυσικά και αβίαστα τα συναισθήματα του κοινού, αρέσουν και συναρπάζουν.