Αικ. Ζαβού: “Έμφαση στις κοινωνικές ανάγκες”

Οι δημοτικές εκλογές… καλπάζουν και οι υποσχέσεις κορυφώνονται. Για κάποιους δημότες ο πολιτισμός της κοινωνίας μας, αυτής που επιθυμούμε για τα παιδιά μας, καθρεπτίζεται στα μάτια των αδυνάτων. Των οικογενειών που νοσούν οικονομικά από την ανεργία και τις κρατικές επιβαρύνσεις, αλλά και των αδέσποτων γατιών και σκύλων που περιφέρονται στους δρόμους του Αμαρουσίου, ενός Δήμου με οικονομικούς πόρους, που όμως διατίθενται εν πολλοίς σε έργα επίδειξης και πλούτου.

Γράφει η Αικατερίνη Ζαβού*

Η εικόνα του Δήμου μας δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει άψυχα σώματα ζώων στους δρόμους. Ούτε να κινδυνεύουμε από πεινασμένους σκύλους ή ακαθαρσίες αδέσποτων σε πεζοδρόμια, οι οποίες εκτός από την ακαλαισθησία αποτελούν αληθινό κίνδυνο τραυματισμού, σοβαρού για τους πιο ηλικιωμένους. Ως οδηγοί ακόμα και με τη μέγιστη προσπάθεια δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στον κίνδυνο εμφάνισης κάποιου αδέσποτου, το οποίο είναι αδύνατον να γνωρίζει κανόνες ασφαλούς διέλευσης των δρόμων.

Οι Δήμοι έχουν πλήρη υποχρέωση για περισυλλογή αδέσποτων σκύλων και διασφάλιση ακίνδυνης χρήσης δημόσιων χώρων από τους δημότες, καθώς και για προστασία της ζωής και υγείας των δημοτών. Η υποχρέωση αυτή είναι παγίως αναγνωρισμένη από τον Νόμο και τα Δικαστήρια σε πληθώρα δικαστικών αποφάσεων. Τυχόν λειτουργία Διαδημοτικού Κέντρου περίθαλψης αδέσποτων ζώων δεν αναιρεί τις ως άνω υποχρεώσεις του Δήμου. Οι Δημότες δικαιούνται να αξιώσουν εναντίον του Δήμου, που αμελεί τις υποχρεώσεις του αυτές, όχι μόνο τα τυχόν έξοδα τα οποία κατέβαλαν (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έξοδα προσκόμισής τους στο νοσοκομείο, έξοδα καταστροφής ρουχισμού κ.ά.), αλλά και επιπρόσθετη ηθική βλάβη, καθώς και τόκους υπερημερίας για κάθε ημέρα που ο Δήμος δεν κατέβαλε σε αυτούς τα κονδύλια αυτά. Επίσης ο Δήμος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα. Στοιχείο επιβαρυντικό αποτελεί ο τρόμος που πιθανώς προκλήθηκε σε ανήλικο με αποτέλεσμα τον μόνιμο τρόμο του απέναντι σε επιθέσεις αδέσποτων. Οι ισχυρισμοί αποδεικνύονται όχι μόνο με σχετικά έγγραφα, αλλά και ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις που επιβεβαιώνουν το συμβάν.

Στο άρθρο 24 παρ. 1 περ. η΄ του Π.Δ. 410/95 «Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας» (Α΄231), ορίζεται ότι στην αρμοδιότητα των δήμων και των κοινοτήτων ανήκει, μεταξύ άλλων, και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η προστασία της ζωής και της υγείας των κατοίκων. Με τις διατάξεις δε του άρθρου 7 του Ν. 3170/03 (Α΄ 191) ορίζονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής :

Αρμόδιοι για την περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων είναι οι δήμοι και οι κοινότητες. Η περισυλλογή των αδέσποτων σκύλων μπορεί να πραγματοποιείται και από ζωοφιλικά σωματεία, εφόσον διαθέτουν την απαραίτητη υποδομή, σε συνεργασία με τον αρμόδιο δήμο ή κοινότητα. Οι δήμοι και οι κοινότητες συγκροτούν τα συνεργεία περισυλλογής από άτομα τα οποία διαθέτουν την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία σε θέματα που αφορούν στην αιχμαλωσία των ζώων και κατέχουν τις τεχνικές χειρισμού τους (παρ.1). Οι σκύλοι που περισυλλέγονται οδηγούνται στα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, που ιδρύονται και λειτουργούν από τους δήμους, τις κοινότητες και τα ζωοφιλικά σωματεία (παρ.3 περ. α΄). Κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 7 του ως άνω άρθρου εκδόθηκε η 280239 της 12/19-11-03 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, με τις διατάξεις της οποίας καθορίστηκε ο τρόπος σήμανσης και καταγραφής των αδέσποτων ζώων και ορίστηκε η σύσταση επιτροπής για την παρακολούθηση της εφαρμογής του σχετικού προγράμματος από το Δήμο που είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή του, σύμφωνα με το Ν.3170/03.

Είναι ανάγκη να δοθεί έμφαση στις κοινωνικές ανάγκες του Δήμου μας ξεκινώντας από εκείνους που είναι οι πιο αδύναμοι. Όσοι από εσάς έτυχε να περιθάλψετε τραυματισμένη γάτα θα γνωρίζετε πως η οικονομική επιβάρυνση εξόδων κτηνιάτρου βάρυνε αποκλειστικά εσάς. Σίγουρα οι φωνές του αδύναμου είναι ανύπαρκτες ή ασθενείς, όμως αν δεν τύχουν της προσοχής μας τότε τα «έργα» επίδειξης θα είναι ανάλγητα και προκλητικά σε μια κοινωνία που πονά.

* Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω, LLM, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό ΜΑΡΟΥΣΙ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ