Οι «Βάτραχοι»… ξεσήκωσαν την Επίδαυρο

ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΑ , Κυριακή 3 Αυγούστου 2014 - 9:25

Η κωμωδία εξαιρετικής ευφυΐας, ευαισθησίας και λυρισμού, που χάρισε στον Αριστοφάνη το πρώτο βραβείο, το 405 π.Χ., στα Λήναια, οι «Βάτραχοι», παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Την παράσταση, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και πρωταγωνιστές τους Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Γιάννη Ζουγανέλη, Φάνη Μουρατίδη και Εβελίνα Παπούλια, την Παρασκευή παρακολούθησαν 9.500 θεατές, ενώ τα εισιτήρια για την παράσταση του Σαββάτου εξαντλήθηκαν άμεσα. Το κοινό που βρέθηκε στην Επίδαυρο διέκοπτε συχνά με χειροκροτήματα τη ροή της παράστασης, ενώ κυριολεκτικά αποθέωσε τον σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα, τους ηθοποιούς και τους υπόλοιπους συντελεστές.

Πρόκειται για μία από τις πιο πρωτότυπες και ευρηματικές κωμωδίες του Αριστοφάνη, που κατέκτησε το βραβείο σε μια εποχή που η Αθήνα ζούσε μια από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας της, ρημαγμένη από τα δεινά του πολέμου και με τη διαφθορά να βασιλεύει. Όπως σημειώνει ο Γιάννης Κακλέας: «Οι “Βάτραχοι” είναι ένα έργο μυστικό, μια παράξενη κωμωδία, με θέμα την αναζήτηση του χαμένου ποιητικού λόγου, όπου η κωμωδία συναντάει την τραγωδία».

Μια αριστοτεχνικά στημένη αντιπαράθεση

Στο έργο, με έναυσμα τον θάνατο του τελευταίου μεγάλου τραγικού ποιητή, του Ευριπίδη, ο Διόνυσος ξεκινά ένα μεταφυσικό ταξίδι στον Άδη, όπου ο Ευριπίδης και ο Αισχύλος αλληλοσυγκρούονται σε μια αριστοτεχνικά στημένη αντιπαράθεση. Ποιος από τους δυο είναι ο καταλληλότερος να γυρίσει από τον Άδη, για να σώσει την πόλη από τα δεινά της; Και τι γοητευτικότερο από έναν ποιητή, που καλείται να σώσει τους Αθηναίους, με όπλα το ήθος, την τέχνη και τον πολιτισμό;

Ο Διόνυσος, προβληματισμένος από την έλλειψη ποιητών, ικανών να διδάξουν ήθος στους Αθηναίους, αποφασίζει να κατέβει στον Άδη, με στόχο να φέρει στη Γη τον Ευριπίδη. Μαζί του, θα πάρει τον δούλο του, τον Ξανθία. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, θεός και δούλος θα αλλάξουν αρκετές φορές ρόλους, για να αποφύγουν κακοτοπιές, που όλες οδηγούν σε κωμικές παρεξηγήσεις. Φτάνοντας στον προορισμό τους, οι ταξιδιώτες θα γίνουν μάρτυρες μιας σύγκρουσης ανάμεσα στον Ευριπίδη και τον Αισχύλο, που μάχονται για τον θρόνο της τραγωδίας στον Άδη. Ο Διόνυσος, θεός του θεάτρου, ορίζεται ως κριτής. Η μάχη είναι αμφίρροπη. Η τελική απόφαση του Διόνυσου θα ξαφνιάσει, αφού, αν και ξεκίνησε το ταξίδι του με σκοπό να φέρει τον Ευριπίδη στη Γη, φεύγει από τον Άδη, παίρνοντας μαζί του τον Αισχύλο.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία – μετάφραση – απόδοση: Γιάννης Κακλέας, σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης, κοστούμια: Εύα Νάθενα, μουσική: Σταύρος Γασπαράτος, κίνηση – χορογραφίες: Χρήστος Παπαδόπουλος, φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης, μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου, βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ. Διανομή: Διόνυσος: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Ξανθίας: Πάνος Βλάχος, Ευριπίδης: Φάνης Μουρατίδης, Ιέρεια: Εβελίνα Παπούλια, Ηρακλής: Λαέρτης Μαλκότσης, Αποθανών: Σπύρος Μπιμπίλας, Χάρων – βοηθός Ευριπίδη: Στέλιος Ιακωβίδης, Αιακός: Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Πανδοκεύτρα Α΄: Αγορίτσα Οικονόμου, Πανδοκεύτρα Β΄: Μαρία Κωνσταντάκη, Πλαθάνη: Σωκράτης Πατσίκας, Πλάσμα ιέρειας: Έντυ Λαμέ, Σώμα Ιάκχου: Αγγελική Τρομπούκη, στον ρόλο του Αισχύλου ο Γιάννης Ζουγανέλης. Χορός: Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Μυρτώ Γράψα, Κωνσταντίνος Κουνέλλας, Λάμπρος Κτεναβός, Αλέξανδρος Λασκαράτος, Λαέρτης Μαλκότσης, Μαρία Κωνσταντάκη, Ειρήνη Μπούνταλη, Πάολα Μυλωνά, Αγορίτσα Οικονόμου, Αλεξάνδρα Ούστα, Εβελίνα Παπούλια, Ιβάν Σβιτάιλο, Ιωάννα Τουμπακάρη, Γιωργής Τσουρής, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Σωκράτης Πατσίκας, Σπύρος Μπιμπίλας, Στέλιος Ιακωβίδης, Αντώνης Στρούζας, Έντυ Λαμέ.