Προφάσεις εν αμαρτίαις για τη μη εκλογή Συμπαραστάτη του Δημότη & της Επιχείρησης

Αποτυχημένες ήταν οι πρώτες προσπάθειες των Δημοτικών Συμβουλίων στα Βόρεια Προάστια (προφανώς και σε άλλους Δήμους της χώρας) να εκλέξουν τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης. Το παράξενο είναι ότι, στην πλειονότητά τους, παρατάξεις και δημοτικοί σύμβουλοι εξάρουν τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου θεσμού, αλλά και την καθοριστική συμβολή που μπορεί αυτός να έχει στην εξυπηρετήση της καθημερινότητας του δημότη και επιχειρηματία, ενώ παράλληλα παραδέχονται ότι η λειτουργία του θα αποσυμφορήσει πολλές υπηρεσίες των Δήμων, εξασφαλίζοντας ώρες και χρήμα.

Ακόμη κι αν ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης έχει κάποια «κενά» 
που πρέπει να συμπληρωθούν ή ορισμένες «ατέλειες» που πρέπει να διορθωθούν, 
αυτά θα εντοπιστούν μόνο από τη στιγμή που θα αρχίσει να εφαρμόζεται στην πράξη και, 
σίγουρα, όχι με το να τον θέτουμε σε εκ των προτέρων αχρηστία.

Οι δικαιολογίες που προβάλλονται για τη μη εκλογή Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης είναι ποικίλες, αλλά στον πυρήνα τους αβάσιμες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι δημότες δεν έχουν ανάγκη τον Συμπαραστάτη, αφού μπορεί να βρει αυτόν στο πρόσωπο κάθε δημοτικού συμβούλου! Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι ο ίδιος ο «Καλλικράτης» υπονομεύει τον Συμπαραστάτη, αφού ζητεί πλειοψηφία 2/3 του εκλογικού σώματος (των επιμέρους Δημοτικών Συμβουλίων) για την εκλογή του. Και υπάρχει και μία μερίδα που απορρίπτει συλλήβδην τον νέο θεσμό επειδή θα συμπαρίσταται πλην του δημότη και του… τρισκατάρατου επιχειρηματία.

Δεν χρειάζεται στο παρόν άρθρο να γίνει βαθιά ανάλυση στο γιατί ο συγκεκριμένος θεσμός είναι απολύτως απαραίτητος σε μία κοινωνία που θέλει να λειτουργεί εύρυθμα και να αποτρέπει τη δημιουργία εντάσεων και προστριβών στη διαχείριση των καθημερινών πραγμάτων. Όμως, ακόμη κι αν ο Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης έχει κάποια «κενά» που πρέπει να συμπληρωθούν ή ορισμένες «ατέλειες» που πρέπει να διορθωθούν, αυτά θα εντοπιστούν μόνο από τη στιγμή που θα αρχίσει να εφαρμόζεται στην πράξη και, σίγουρα, όχι με το να τον θέτουμε σε εκ των προτέρων αχρηστία.

Φαίνεται όμως ότι το πρόβλημα δεν είναι με τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης, αλλά με τους αιρετούς. Η πλειοψηφία των 2/3 που απαιτεί ο νομοθέτης για τη συγκεκριμένη εκλογή θα ήταν απολύτως θεμιτή και φυσιολογική σε μία κοινότητα αιρετών η οποία έχει αφομοιώσει την έννοια της διαβούλευσης και της συνεργασίας και έχει εκπαιδευτεί να λειτουργεί με κριτήριο το κοινό συμφέρον και όχι παραταξιακές και άλλες σκοπιμότητες. Το να επικαλείται κάποιος αυτό τον λόγο για να αποδείξει ότι ο θεσμός είναι αποτυχημένος, μάλλον συνιστά προφάσεις εν αμαρτίαις…

Οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα φέρουν ακέραια την ευθύνη εάν δεν καταφέρουν να προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες τους ένα χρήσιμο «εργαλείο» για την επίλυση προβλημάτων, που κοστίζουν στους δημότες ατέλειωτες ώρες ταλαιπωρίας, αλλά και συνεπάγονται σημαντικό οικονομικό κόστος. Είναι αδιανόητο ένα Σώμα 30-40 συμβούλων να μην μπορεί να καταλήξει σε ένα κοινά αποδεκτό πρόσωπο προκειμένου να αναλάβει τον ρόλο του Συμπαραστάτη του Δημότη.

Σε τελική ανάλυση, εάν οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν ούτε για τόσο απλά κι αυτονόητα πράγματα, τότε πώς θέλουν να πείσουν τους δημότες τους ότι είναι οι κατάλληλοι να διαχειριστούν τα μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα των Δήμων τους;