Το «στοίχημα» της Αυτοδιοίκησης είναι η Ανάπτυξη
Ενυπόγραφα

Το «στοίχημα» της Αυτοδιοίκησης είναι η Ανάπτυξη

Για πολλοστή φορά, η κυβέρνηση δείχνει εγκλωβισμένη σε μια αδιέξοδη συζήτηση με τους δανειστές που έχει ως κύριο αντικείμενο το χρέος και όχι τον υπ’ αριθμόν ένα παράγοντα που θα διασφάλιζε ότι η Ελλάδα έχει ελπίδα να βγει από την κρίση. Ποιος είναι αυτός; Μα, φυσικά, η Ανάπτυξη.

Δεν ξέρουμε σε ποια «προωθημένη» οικονομική θεωρία βασίζονται όσοι πιστεύουν ότι μια μείωση του χρέους θα αποτελούσε πολιτική νίκη και κυρίως, θ’ ανακούφιζε τα εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών που πλήττονται σφοδρά από τις οικονομικές συνέπειες των μνημονίων. Η δική μας, «μπακαλίστικη» άποψη είναι ότι όσο και να μας μειωθεί το χρέος που ήδη έχουμε, εάν δεν «παραγάγουμε» νέα έσοδα θα εξακολουθούμε να μένουμε χρεωμένοι.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι κακώς επιδιώκεται ο περιορισμός του υπέρογκου ελληνικού χρέους, προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο και άρα, εξυπηρετούμενο. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί ν’ αποτελεί πρώτη προτεραιότητα, αλλά επιδιωκόμενο στόχο, εφ’ όσον «πιαστούν» οι στόχοι της Ανάπτυξης. Μόνο που για την τελευταία, η κυβέρνηση δείχνει να μην έχει καμία ιδέα. Γι’ αυτό και ρίχνει το βάρος της στα διάφορα κοινωνικά προγράμματα «διαχείρισης της φτώχειας» -για να θυμηθούμε και μια αγαπημένη φράση της, όταν ήταν στην αντιπολίτευση- τα οποία μπορεί μεν ν’ ανακουφίζουν πρόσκαιρα κάποια κοινωνικά στρώματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δύνανται να «οικοδομήσουν» ένα υγιές αναπτυξιακό μοντέλο για τη χώρα.

Το ακόμη χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση όχι μόνο αποδεικνύεται ανίκανη να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα σύγχρονο σχέδιο ανάπτυξης για τον τόπο, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να βάζει όλο και καινούργια εμπόδια στον δρόμο όσων διατίθενται ή ήδη ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα στην Ελλάδα.

Η ανάκαμψη δεν θα προέλθει με γκρίνιες και μοιρολατρική αποδοχή της σημερινής κατάστασης, 
αλλά με όραμα για το αύριο και όρεξη για δουλειά...

 

Στον αντίποδα, οι διοικήσεις των τοπικών κοινωνιών δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τα μηνύματα των καιρών και προσπαθούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις που ενισχύουν την επιχειρηματικότητα -κυρίως των νέων ανθρώπων-, επενδύοντας σε ένα καλύτερο αύριο. Μέσω σύγχρονων προγραμμάτων, επιστημονικών ημερίδων, λειτουργίας ειδικών γραφείων, επιχειρούν να δώσουν επαγγελματική διέξοδο σε χιλιάδες νέους, πριν οι τελευταίοι, απελπισμένοι, πάρουν κι αυτοί τον δρόμο για το εξωτερικό.

Δυστυχώς, οι προσπάθειες αυτές, αν και αξιόλογες, παραμένουν αποσπασματικές και περιορισμένες, καθώς η Αυτοδιοίκηση στερείται των οικονομικών πόρων που θα της επέτρεπαν να προχωρήσει στην εφαρμογή πιο δυναμικών πολιτικών στον συγκεκριμένο τομέα. Παράλληλα, τα κορυφαία θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης αναλώνουν τον περισσότερο χρόνο τους στο πώς θα «κλείσουν τις τρύπες» που διαρκώς δημιουργεί στις τοπικές κοινωνίες η οικονομική κρίση, αντί να σχεδιάζουν και να υλοποιούν προγράμματα που θα καθιστούσαν τον όρο ανάπτυξη συνώνυμο της καθημερινότητας στις πόλεις μας.

Έστω κι έτσι, όμως, η Αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Αντιθέτως, θα πρέπει να επιμείνει στην πολιτική ενίσχυσης όλων εκείνων που πιστεύουν ότι η ανάκαμψη δεν θα προέλθει με γκρίνιες, διαμαρτυρίες και μοιρολατρική αποδοχή της σημερινής κατάστασης, αλλά με όραμα για το αύριο και  όρεξη για δουλειά, που θα βρίσκουν ωστόσο κι ένα «εύφορο έδαφος» για να καλλιεργηθούν κι αναπτυχθούν.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της Αυτοδιοίκησης, από το οποίο εξαρτάται και η ίδια της η επιβίωση. Γιατί, κακά τα ψέματα, αν οι τοπικές κοινωνίες δεν ανακάμψουν, εάν ο καθένας από εμάς δεν αισθανθεί ότι κάτι αλλάζει, «κάποιο φως υπάρχει στο βάθος του τούνελ», τότε καμιά διοίκηση -ούτε τοπική ούτε κεντρική- δεν θα καταφέρει να σταθεί στα… πόδια της.

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet