Απ. Αντωνόπουλος: “Το Πολύδροσο αξίζει καλύτερη τύχη”

Αγαπητοί συμπολίτες και συμπολίτισσες.

Βαθιά είναι η πεποίθησή μου ότι σε λίγο καιρό, με τα έργα που γίνονται στην περιοχή μας και με αυτά που έχουν προγραμματιστεί και θα εκτελεστούν, δεν θα θυμίζει σε τίποτα το Πολύδροσο, τη γειτονιά μας που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Ο τόπος μας θα χάσει για πάντα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας ήσυχης, προαστιακού τύπου, γειτονιάς.

Γράφει ο Απόστολος Αντωνόπουλος*

Το άνοιγμα της οδού Φραγκοκλησιάς θα επιβαρύνει αφάνταστα τους δρόμους του Πολυδρόσου, αφού τα χιλιάδες αυτοκίνητα, από και προς τα βορειοανατολικά προάστια, θα μποτιλιάρουν στην κεντρική αρτηρία και θα αναγκάζουν τους οδηγούς να βρίσκουν διέξοδο στα ήσυχα έως τώρα στενάκια της περιοχής, προς αποφυγή ταλαιπωρίας. Αυτό όμως θα έχει ως συνέπεια δρόμοι όπως η Κορυτσάς- Ροδοδάφνης, και όχι μόνο, (δρόμοι απαράμιλλου φυσικού κάλλους) να έχουν μόνιμη ροή αυτοκινήτων και ηχορύπανση με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Εξάλλου η προβλεπόμενη κατασκευή ποδηλατοδρόμου στην οδό Φραγκοκλησιάς θα έχει ως συνέπεια την απαγόρευση στάθμευσης αυτοκινήτων σ΄ αυτή και κατ΄ επέκταση τη μετακίνηση αυτών προς στάθμευση σε εσωτερικούς μικρότερους δρόμους, διότι τα αυτοκίνητα δεν εξαϋλώνονται, μετατρέποντας το Πολύδροσο σε Κυψέλη με όρους στάθμευσης. Τούτο,πέραν των δυσκολιών, θα ωθήσει σε διάρρηξη τον κοινωνικό ιστό της περιοχής καθότι οι καυγάδες μεταξύ των κατοίκων για μία θέση στάθμευσης θα είναι καθημερινοί.

Εμείς αγωνιζόμαστε:

• Να γίνει η Φραγκοκλησιάς τουλάχιστον μονής κατεύθυνσης, με παράλληλη διάνοιξη της οδού Ομήρου/Βριλησσίων πίσω από τα σχολεία του Δούκα, ούτως ώστε να ισοκατανεμηθεί ο κυκλοφοριακός φόρτος.
• Να μετατραπεί η παραρεμάτια περιοχή Κορυτσάς- Ροδοδάφνης σε πεζόδρομο, αφήνοντας φυσικά τις κατάλληλες διόδους για τα αυτοκίνητα των πολυκατοικιών που βρίσκονται σε αυτούς τους δρόμους. Έτσι, αυτός ο πεζόδρομος, με το υπέροχο φυσικό κάλλος, θα είναι ποδηλατόδρομος, χώρος περιπάτου, παιχνιδιού για τα παιδιά, άθλησης και τρεξίματος

Δεν είναι δυνατόν μια δομημένη περιοχή χρόνων, όπως το Πολύδροσο, να πλημμυρίζει στην πρώτη βροχή διότι δεν υπάρχουν αγωγοί ομβρίων υδάτων, την ίδια στιγμή που σπαταλώνται τεράστια ποσά για την πολλοστή αναμόρφωση του κέντρου του Αμαρουσίου. Η κατασκευή αγωγών ομβρίων είναι επείγουσα ανάγκη και προτεραιότητά μας.

Ο Δήμος προχωρά στην ένταξη στο σχέδιο πόλης των περιοχών του Πολυδρόσου που είναι εκτός σχεδίου όχι ως αμιγούς κατοικίας αλλά ως γενικής κατοικίας, με ό,τι σημαίνει αυτό για την περαιτέρω συσσώρευση υπηρεσιών και υπερτοπικού χαρακτήρα δραστηριοτήτων και εκμεταλλεύσεων. Με την έναρξη της ανοικοδόμησης, η επιβάρυνση θα είναι σημαντική προς όφελος φυσικά των ιδιοκτητών των μεγάλων οικοπέδων.

Εδώ και χρόνια σχεδιάζεται η κατασκευή της γραμμής 4 του Μετρό που θα ξεκινά από το Γαλάτσι και θα καταλήγει στο Μαρούσι. Ο σχεδιασμός είναι αυτή να περνάει κατά μήκος της Λεωφόρου Κηφισίας. Ποιους θα εξυπηρετεί άραγε εκτός από κάποιες πολυεθνικές και πολυκαταστήματα που εδρεύουν εκατέρωθεν της Κηφισίας; Η πρότασή μας είναι και θα αγωνιστούμε γι΄ αυτό, εάν και όποτε γίνει αυτό το έργο, το Μετρό να διέρχεται από το κέντρο του Χαλανδρίου, από το Πολύδροσο που είναι κατοικημένη περιοχή και να καταλήγει στο Μαρούσι προς εξυπηρέτηση των κατοίκων.

Έως τότε, και με δεδομένη τη διάνοιξη της Φραγκοκλησιάς, θα προτείνουμε και θα αγωνιστούμε να υπάρξει νέα λεωφορειακή γραμμή που θα ξεκινάει από τον Παράδεισο και περνώντας μέσα από το Πολύδροσο, να καταλήγει στον σταθμό του Μετρό Δουκίσσης Πλακεντίας. Έτσι μέσα σε πέντε λεπτά θα μπορεί κάποιος να είναι από το Πολύδροσο στο Μετρό.

Τη ρεματιά, ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα ακάλυπτα ρέματα και ομολογουμένως το στολίδι και η ανάσα της περιοχής, οφείλουμε και θα την προστατέψουμε με παρεμβάσεις στην περιφέρεια για την κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων, τη δενδροφύτευση, την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας και τη διάνοιξη μονοπατιού όπου δεν υπάρχει, ούτως ώστε αυτή να γίνει κτήμα των κατοίκων της περιοχής και ιδιαίτερα των νέων παιδιών.

Επειδή το Πολύδροσο έχει την ατυχία να βρίσκεται μακριά από το κέντρο του Δήμου, ανήκει ψυχή τε στο Χαλάνδρι σώματι δε στο Μαρούσι, πάσχει από την έλλειψη ενός χώρου κοινωνικής συνεύρεσης ενός χώρου αναφοράς των κατοίκων, μιας πλατείας. Αυτό οδηγεί τους κατοίκους, και ιδιαίτερα τα παιδιά μας, να καταφεύγουν σε άλλες γειτονιές άλλων δήμων για να συναντηθούν με τις παρέες τους. Ταυτόχρονα δημιουργεί την αίσθηση μιας απρόσωπης περιοχής. Οι πλατείες στις πόλεις αποτελούν συνέχεια της αρχαίας ελληνικής αγοράς, αλλά και συνέχεια των πλατειών των χιλιάδων ελληνικών χωριών. Αυτή πέραν των άλλων θα μετατρέψει το Πολύδροσο από γειτονιά του Χαλανδρίου, που είναι τώρα, σε μία αυτοδύναμη και με ξεχωριστό ρόλο περιοχή.

Το Πολύδροσο διαθέτει κάποιες παιδικές χαρές και παρκάκια. Η πλατεία όμως δεν είναι πάρκο. Η πλατεία δεν είναι εμπορικό κέντρο. Η πλατεία δεν είναι παιδική χαρά. Η πλατεία δεν είναι χώρος με καφέ και ταβέρνες. Η πλατεία είναι όλα αυτά και κάτι παραπάνω. Είναι χώρος όπου εξυφαίνεται και χτίζεται ο κοινωνικός ιστός μιας περιοχής. Είναι χώρος όπου γνωρίζονται οι κάτοικοι μεταξύ τους και όπου αναπτύσσονται οι κάθε είδους διαπροσωπικές σχέσεις. Ο κοινωνικός ιστός δεν χτίζεται μέσα στα διαμερίσματα αλλά σε χώρους ανοιχτούς, όπου συνυπάρχουν και συναντιούνται τα παιδιά με τους γονείς τους, οι παρέες των εφήβων, όπου υπάρχει το στέκι των ηλικιωμένων, όπου υπάρχει χώρος για παιχνίδι, όπου μπορεί κάποιος να κάνει μία βόλτα ή να πιει έναν καφέ.

Τέτοιος χώρος ιδανικός στο Πολύδροσο μπορεί να γίνει ο χώρος στην οδό Ροδοδάφνης, στο τέρμα των λεωφορείων. Με ελάχιστα χρήματα μπορεί να ενοποιηθεί η παιδική χαρά και το γήπεδο μπάσκετ με την απέναντι αγορά, με την πεζοδρόμηση της οδού Ροδοδάφνης στο τμήμα μεταξύ των οδών Ψαρρού και Στρατηγού Ρογκάκου. Το τέρμα των λεωφορείων θα μπορούσε να παραμείνει στο κάτω μέρος της πλατείας ή να μεταφερθεί κάπου αλλού.

Εδώ και χρόνια προσωπικά αγωνίζομαι, και θα συνεχίσω να το κάνω, γι΄ αυτό το θέμα και είχα θέσει το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αλλά και ως μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 7ου Γυμνασίου, μαζί με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 13ου Δημοτικού Σχολείου, απευθυνθήκαμε στον δήμαρχο για την κατασκευή της πλατείας, αλλά απάντηση δεν πήραμε ποτέ, ούτε καμία ενέργεια έγινε προς την υλοποίηση του έργου.

Προκειμένου λοιπόν όλα τα παραπάνω να μη γίνουν για εμάς χωρίς εμάς, χρέος όλων μας είναι να δώσουμε το αγωνιστικό παρόν, να αγωνιστούμε να περισώσουμε ό,τι μπορούμε και να διεκδικήσουμε το καλύτερο για τον τόπο μας. Αυτή ακριβώς η ανάγκη ώθησε κι εμένα προσωπικά (κάτοικο της περιοχής, εργαζόμενο σε αυτή και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο σε θέματα που την αφορούν) να ασχοληθώ με τα κοινά και να διεκδικήσω μία θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Το Πολύδροσο αξίζει μία καλύτερη τύχη και όχι να το θυμάται η δημοτική αρχή δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές. Προσωπικά, αλλά και ως δημοτική κίνηση, υποσχόμαστε ότι θα είμαστε εδώ και μετά τις εκλογές.

* Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟ για το Μαρούσι