Μ. Ψυχάλης: Ο διχασμός ως μέσο της πολιτικής επιβίωσης στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης

Ο λαϊκισμός, ως μέσο της επιθετικής επικοινωνιακής πολιτικής, εστιάζει στην προβολή του πολιτικού προσώπου, παρά στη βελτίωση της ποιότητας διακυβέρνησης ενός τόπου. Εν προκειμένω, ο δήμαρχος της Λυκόβρυσης – Πεύκης Τάσος Μαυρίδης αναλώνει όλη του την πολιτική ενέργεια στην επικοινωνιακή προβολή του εαυτού του, ενώ αδιαφορεί πλήρως για τις ασύμμετρες προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπος ο Δήμος μας, με κυρίαρχη την έλλειψη πολιτικού και διοικητικού κεφαλαίου, στοιχεία που εισφέρουν ουσιαστική προστιθέμενη αξία σε μια τοπική κοινωνία.

Γράφει ο Μάριος Ψυχάλης*

Η τρέχουσα κρίση εντάσσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε ένα σύστημα πολυεπίπεδης διακυβέρνησης πολλαπλών ταχυτήτων, με αποτέλεσμα ο κάθε δήμος να λαμβάνει «ό,τι προλαβαίνει» (πολιτικά και διοικητικά) και όχι «ό,τι δικαιούται». Με δεδομένο ότι στον Δήμο Λυκόβρυσης – Πεύκης υφίσταται τεράστια δημοσιονομική επιβάρυνση των πολιτών, μέσω της υπέρμετρης φορολόγησης και παράλληλα της μεγάλης απώλειας εσόδων, λόγω της μη είσπραξης βεβαιωμένων οφειλών και της ταυτόχρονης μείωσης των ταμειακών διαθεσίμων, γίνεται ξεκάθαρο ότι οι αναπτυξιακές προοπτικές του Δήμου περιορίζονται δραματικά.

Το αυτοδιοικητικό παίγνιο που έχει δομηθεί στον Δήμο μας έχει ενσωματώσει στην εξουσία ποικιλώνυμα οικονομικά συμφέροντα, διαχωρίζοντας εργαζομένους, πολίτες, συλλόγους και επιχειρήσεις σε προνομιούχους και μη. Στο εν λόγω παίγνιο τα πάντα πηγάζουν από την αμφίδρομα ιδιοτελή σχέση που έχει εγκαθιδρυθεί μεταξύ των αιρετών και των διαφόρων ομάδων συμφερόντων, παρά από την αρχή του δημοσίου συμφέροντος.

Η ευθύνη της αυτοδιοικητικής απαξίας σίγουρα είναι αμφίπλευρη, καθώς στις τοπικές κοινωνίες (οφείλουν να) συμμετέχουν και οι δημότες, όπως επίσης φορείς της κοινωνίας πολιτών.

Στο κρίσιμο αυτό σημείο, η ευθύνη όσων αντιλαμβάνονται την πραγματική κατάσταση πολλαπλασιάζεται, καθώς το αυτοδιοικητικό αδιέξοδο επιτείνεται, ενώ παράλληλα επιχειρείται από τη δημοτική αρχή να διασφαλίσει τη διατήρηση της νομής της εξουσίας με κάθε μέσο, όπως για παράδειγμα διά της ανακατανομής θέσεων ευθύνης.

Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ελλείψει μάλιστα και της δυνατότητας ανανέωσης της λαϊκής εντολής, το μέλλον του Δήμου εξαρτάται από τον βαθμό πολιτικής ενηλικίωσης των συλλογικών δημοτικών οργάνων και κατ’ επέκταση των συμμετεχόντων σε αυτά.

* Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Δήμος Μπροστά+»