Απεταξάμην τον… σατανά
Ενυπόγραφα

Απεταξάμην τον… σατανά

Όποιος ανατρέξει με το μυαλό του σε παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις σε αυτοδιοικητικό επίπεδο θα θυμηθεί τους υποψηφίους να διαγκωνίζονται προκειμένου να λάβουν το πολυπόθητο κομματικό χρίσμα που, σε ό,τι αφορούσε τα “μεγάλα” κόμματα, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οδηγούσε στον δημαρχιακό θώκο. Και να οι φωτογραφίες πλάι σε προβεβλημένα κομματικά στελέχη, να τα “ξεροσταλιάσματα” έξω από γραφεία μεγαλο-βουλευτών και υπουργών, να οι συνεστιάσεις με επίσημους προσκεκλημένους από την κεντρική πολιτική σκηνή…

Σήμερα, μια… αναπνοή από την τελική ευθεία των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014, το τοπίο εμφανίζεται ριζικά αλλαγμένο. Οι περισσότεροι υποψήφιοι, ιδιαίτερα οι προερχόμενοι από τους χώρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, δηλαδή των πάλαι ποτέ “μεγάλων” κομμάτων, αυτοανακηρύσσονται ως ανεξάρτητοι κι ακηδεμόνευτοι, προσπαθώντας να πείσουν ότι ελάχιστα τους συνδέουν πια με το κομματικό παρελθόν τους.

«Μα πού είναι το πρόβλημα;», θα αντιτάξει κάποιος. Είναι κακό που ορισμένοι νυν και πρώην δήμαρχοι 
«ανακάλυψαν» το... αυτοδιοίκητο της Αυτοδιοίκησης και αποφάσισαν να κόψουν τον «ομφάλιο λώρο» 
που τους συνέδεε με την κεντρική εξουσία;

Με δύο εξαιρέσεις: Τους υποψηφίους που πρόσκεινται φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ και εκείνους που προέρχονται από τον χώρο του ΚΚΕ. Για τους πρώτους, η… αύρα της πρωτιάς που αποπνέει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι όντως ένας πολύ καλός λόγος για να μην κρύβουν τους φιλικούς δεσμούς με την Κουμουνδούρου. Στην περίπτωση των δεύτερων τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα. Παντού και πάντοτε, οι υποψήφιοι της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ δηλώνουν ευθαρσώς τον χώρο που εκπροσωπούν και ουδέποτε δηλώνουν ανανήψαντες…

“Μα πού είναι το πρόβλημα;”, θα αντιτάξει κάποιος. Είναι κακό που ορισμένοι νυν και πρώην δήμαρχοι “ανακάλυψαν” το… αυτοδιοίκητο της Αυτοδιοίκησης και αποφάσισαν να κόψουν τον “ομφάλιο λώρο” που τους συνέδεε με την κεντρική εξουσία; Και βέβαια όχι. Για όσους υποψηφίους πραγματικά έχουν συνειδητοποιήσει τις κοσμογονικές αλλαγές που έχουν επέλθει στον κομματικό χάρτη της χώρας, για εκείνους που πιστεύουν ότι η Αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να διαχειρίζεται τα του οίκου της απαλλαγμένη από τις όποιες κομματικές εξαρτήσεις, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά πόσοι είναι αυτοί;

Οι διαδρομές του καθενός είναι γνωστές. Ιδιαίτερα στις τοπικές κοινωνίες όσο και να θέλει να κρυφτεί κάποιος, το παρελθόν όλων είναι λίγο πολύ γνωστό. Κι αυτό από μόνο του δεν συνιστά αρνητικό παράγοντα. Τα πιστεύω κάθε πολίτη-δημότη είναι σεβαστά, ακόμη και μεταξύ εκείνων που διαφωνούν κάθετα με αυτά. Εκείνο που θεωρείται αρνητικό είναι να προσπαθείς με το ζόρι να “αναβαπτισθείς” κομματικά και να πείσεις ότι ουδέποτε δοκίμασες “το γλυκό πιοτό” της κεντρικής καθοδήγησης. Όποιος επιχειρήσει κάτι ανάλογο, ίσως βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων, καθώς η υποβόσκουσα κοινωνική αγανάκτηση ουδείς ξέρει με ποιον τρόπο θα εκδηλωθεί στην κάλπη…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet