Εθνική Ελλάδος γεια σου…
Ενυπόγραφα

Εθνική Ελλάδος γεια σου…

Οι φωτογραφίες του άρθρου αποτυπώνουν δύο πλευρές της τρέχουσας ειδησεογραφίας που αποκαλύπτουν την τεράστια κρίση θεσμών, αλλά και την «παρ-αίσθηση λογικής» που επικρατεί σε τούτον τον τόπο, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια.

Στη μία εικονίζεται ο δήμαρχος Στυλίδας, πρόεδρος του κόμματος Τελεία, Απόστολος Γκλέτσος, σε σχολείο, κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Εκεί έστειλε το… δικό του μήνυμα στους μαθητές, καλώντας τους μάλιστα να το κάνουν πράξη. Το «ηθικοπλαστικό» μήνυμα ήταν: «Οι δανειστές, οι τοκογλύφοι και τα μνημόνια να πάνε να γαμ@νε».

Στην άλλη απεικονίζονται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, να ανάβει πουράκι μέσα στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης και μάλιστα, να του το ανάβει ο δήμαρχος της πόλης, Ιωάννης Μπουτάρης.

Αμφότεροι οι «πρωταγωνιστές» των δύο ειδήσεων εκπροσωπούν θεσμούς της χώρας και έχουν ορκισθεί, μεταξύ άλλων, να τηρούν τους νόμους της πατρίδας. Υποθέτουμε ότι αυτοί οι νόμοι θα έπρεπε να έχουν αποτρέψει τους κυρίους αυτούς αφ’ ενός να χρησιμοποιούν υβριστικές εκφράσεις και μάλιστα μπροστά σε μικρά παιδιά και να καπνίζουν εντός κλειστών χώρων…

Ο «κανόνας» του «κάνω ό,τι θέλω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν» 
δεν μπορεί πλέον να σωθεί από τις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. 
Και μάλλον οι τελευταίες είτε μοιραίως θα εκλείψουν, είτε θα ενσωματωθούν στον «κανόνα»...

«Μα είναι τόσο σοβαρό αυτό;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Μήπως πρόκειται για ακραία μορφή «σεμνοτυφίας»; Και βέβαια όχι. Το ολίσθημα είναι σοβαρό, ακριβώς γιατί πραγματοποιείται από ανθρώπους που υποτίθεται θα έπρεπε να λειτουργούν, λόγω της θεσμικής ιδιότητάς τους, ως παραδείγματα προς μίμηση για όλους τους πολίτες-δημότες.

Σε μία χώρα που κλυδωνίζεται από τις ισχυρές δονήσεις που έχουν προκαλέσει οι… φιλοσοφίες «ωχαδελφισμού», τα σοβαρά ελλείμματα υπευθυνότητας και συνέπειας, η σχεδόν παντελής έλλειψη της αίσθησης του καθήκοντος και τα τόσα άλλα εθνικά μας «κουσούρια», συμπεριφορές όπως οι παραπάνω το μόνο που κάνουν είναι να απομακρύνουν τις ελπίδες ότι μπορούμε, κάποια στιγμή, να γίνουμε ευνομούμενο κράτος.

Ίσως θα μπορούσαμε, έτσι, υπερβάλλοντας την καλοπιστία μας, να θεωρήσουμε τα δύο συμβάντα ως «ατυχείς στιγμές». Δυστυχώς, η ανησυχητική συχνότητα με την οποία επαναλαμβάνονται ανάλογες συμπεριφορές δεν μας το επιτρέπει. Ο «κανόνας» του «κάνω ό,τι θέλω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν» δεν μπορεί πλέον να σωθεί από τις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Και μάλλον οι τελευταίες είτε μοιραίως θα εκλείψουν, είτε θα ενσωματωθούν στον «κανόνα», κατεβάζοντας τη χώρα και τους πολίτες της σε ακόμη χαμηλότερα σκαλοπάτια εθνικής αυτοεκτίμησης.

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet