Θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε ακηδεμόνευτη Αυτοδιοίκηση;
Ενυπόγραφα

Θα καταφέρουμε να αποκτήσουμε ακηδεμόνευτη Αυτοδιοίκηση;

Η τακτική ξεκίνησε προεκλογικά και μάλιστα έβαλε σε μπελάδες ακόμη και τις εταιρείες μετάδοσης εκλογικών αποτελεσμάτων, οι οποίες μάταια προσπαθούσαν να δώσουν χρωματικό… πρόσημο στις υποψήφιες δημοτικές παρατάξεις, καθώς οι τελευταίες διαγκωνίζονταν για το ποια ήταν πιο ανεξάρτητη από την άλλη.

Το περίεργο είναι ότι αυτή η… τάση, λεκτικού τουλάχιστον στην παρούσα φάση, κομματικού απογαλακτισμού των υποψηφίων δημοτικών συνδυασμών συνεχίζεται και μετεκλογικά. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και στο παρελθόν οι νικητές των όποιων εκλογικών αναμετρήσεων πρόβαλλαν έναν υπερκομματικό χαρακτήρα και μιλούσαν για ευρείες συναινέσεις, εντός κι εκτός των επιμέρους Δημοτικών Συμβουλίων, μόνο που σήμερα αυτό γίνεται με εντονότερο τρόπο. Σε σημείο, μάλιστα, που να αναρωτιέται κάποιος αν πρόκειται όντως για μία συνειδητή στροφή στον τρόπο που οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους ή η στάση τους αποτελεί ένα καινούργιας… κοπής τέχνασμα.

Ο μόνος τρόπος για να διασωθεί ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης είναι να αποκοπεί άμεσα 
ο "ομφάλιος λώρος" που τη συνδέει με την κεντρική κομματική σκηνή, όχι με λόγια, 
αλλά με συγκεκριμένες στρατηγικές επιλογές...

Δυστυχώς, οι πρώτες ενδείξεις δεν είναι και τόσο αισιόδοξες. Γιατί μπορεί μεν πολλοί αιρετοί να κόπτονται ότι είναι υπεράνω κομμάτων, αλλά η «παρέλαση» κομματικών παραγόντων από τις ορκωμοσίες των νέων δημοτικών αρχών (ανάλογες του χώρου που ανήκουν ή, τουλάχιστον, από τον οποίο προέρχονται οι εν λόγω αρχές) μάλλον άλλη αίσθηση έδωσαν.

Βέβαια κάποιος καλόπιστος (σίγουρα θα βρείτε ελάχιστους στις τάξεις των δημοσιογράφων) θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι οι προαναφερόμενες παρουσίες είναι στο πλαίσιο της πολιτικής αβροφροσύνης και δεν υποδηλώνουν κάτι περισσότερο από αυτό. Ωστόσο, οι θερμοί εναγκαλισμοί με υπουργούς ή βουλευτές κομμάτων, μάλλον στερεί από τον παραπάνω καλόπιστο παρατηρητή μέρος της καλής του πίστης…

Σε κάθε περίπτωση, επειδή οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μεταλλάσσονται ραγδαία και οι πολίτες δείχνουν να απομυθοποιούν με εξαιρετικά γρήγορα ρυθμούς τους άλλοτε κομματικούς κολοσσούς, καλό θα είναι οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες να επανεξετάσουν τη στάση τους. Ουδείς υποστηρίζει ότι ένας δήμαρχος δεν πρέπει να έχει σχέσεις με υπουργούς (και μάλιστα αυτούς που αποφασίζουν για θέματα Αυτοδιοίκησης) και βουλευτές, αλλά οι σχέσεις αυτές δεν πρέπει να καθορίζουν τον τρόπο που ασκεί τα δημαρχιακά καθήκοντά του.

Εξάλλου, στην περίπτωση που κοπεί ο «ομφάλιος λώρος» μεταξύ αιρετών και εκπροσώπων της κεντρικής πολιτικής σκηνής, εκτός των ωφελειών που θα προκύψουν για τον θεσμό της «ακηδεμόνευτης» πλέον Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θα υπάρξουν κέρδη και για τους ίδιους τους αιρετούς. Κι αυτό καθώς η κατάρρευση της αξιοπιστίας των βουλευτών στη συνείδηση της κοινής γνώμης, η οποία πλέον παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, δεν θα συμπαρασύρει και τους εκπροσώπους των τοπικών εξουσιών. Πολλώ μάλλον που οι πολίτες εξακολουθούν να θεωρούν ότι οι εκπρόσωποί τους σε τοπικό επίπεδο ενδιαφέρονται περισσότερο για τα προβλήματά τους από τους αντίστοιχους εκπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο.

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι αυτό που ξεκίνησε προεκλογικά μάλλον ως… μόδα, θα μετατραπεί μετεκλογικά σε στρατηγική επιλογή για τους αιρετούς μας, ώστε κι εμείς οι πολίτες-δημότες να διατηρήσουμε τις ελπίδες ότι ο αυτοδιοικητικός θεσμός ίσως και να δώσει τη λύση εκεί που δείχνει μάλλον να αποτυγχάνει η κεντρική εξουσία…

Σχετικά άρθρα

Enypografa.gr © 2014 - 2024
Powered by Wisenet